Gegevens over hiv-cijfers bij transgenders zijn vaak moeilijk te vinden als vrouw naar man (FTM) en man-vrouw (MTF) zijn geen geslachtsclassificaties die doorgaans worden vermeld in veel bewakingsrapporten. De staat Californië is een zeldzame uitzondering, met toevoeging van MTF en FTM als geregistreerde genderkeuzes in 2002.
Een onderzoek uit 2008 concludeerde dat 6,8% van de transgenders in Californië seropositief was.
Dit was de hoogste prevalentie van elke groep in de staat, inclusief mannen die seks hebben met mannen (MSM). Wat meer is, Afro-Amerikanen in de transgender-gemeenschap hadden een infectiepercentage van bijna 29%.
HIV onder de transgenderpopulatie blijft een belangrijk en onderbelicht sociaal probleem. Socioculturele opvattingen over seks en genderarbeid om de gemeenschap als geheel te marginaliseren, waardoor transgender-mannen en -vrouwen kwetsbaarder worden voor infecties en ziekteprogressie.
Transgender definiëren
De term transgender is een inclusieve term voor een persoon wiens genderidentiteit en -uitdrukking verschillen van wat wordt verwacht als gevolg van het geslacht van de geboorte. Geslachtsidentiteiten die onder de paraplu van transgender vallen, zijn onder meer:
- Crossdresser – iemand die kleding draagt die meestal aan het andere geslacht wordt toegewezen
- Bi-geslacht – zij die vinden dat hun genderidentiteit zowel mannelijk als vrouwelijk is
- Transseksueel – zij die hun genderidentiteit vinden is in strijd met hun anatomische geslacht. Deze individuen voelen dat hun fysiologische lichaam niet hun echte genderzelf vertegenwoordigt.
- Travestiet – een andere (verouderde) term voor een crossdresser
- Cisgender – iemand die identificeert met het geslacht dat ze bij de geboorte kregen toegewezen
- Genderqueer – gebruikt om een persoon te beschrijven die zowel mannelijk als vrouwelijk is; geen man, geen vrouw; of een geslacht buiten het traditionele systeem met twee seksen (mannelijk en vrouwelijk)
Het is niet ongebruikelijk dat mensen genderidentiteit en seksuele geaardheid verwarren, of de twee verbinden wanneer geen associatie aanwezig is. Per definitie beschrijft seksuele geaardheid een patroon van emotionele, romantische of seksuele aantrekking tot een andere persoon. De wetenschappelijke consensus is dat seksuele geaardheid geen keuze is en in plaats daarvan wordt beïnvloed door een combinatie van hormonale en genetische factoren in de vroege ontwikkeling van de baarmoeder.
Gender-identiteit verwijst daarentegen naar het geslacht of geslachten die een persoon identificeert. Gender-identiteit kan in de loop van de tijd veranderen en heeft niet altijd betrekking op seksuele geaardheid. Als een geboren man bijvoorbeeld identificeert als een vrouw, kan ze biseksueel, heteroseksueel of homoseksueel zijn.
HIV-incidentie onder transgender-mensen
Hoewel de transmissieroutes in de transgender-gemeenschap vrijwel gelijk zijn aan die van andere populaties, zijn er enkele factoren die transgender-mensen met een hoger hiv-risico plaatsen.
- De angsten en het risico van openbaarmaking maken het vaak moeilijk om leden van de transgender gemeenschap te identificeren en te bereiken. Dit bemoeilijkt niet alleen de inspanningen voor het bereiken van preventie, materialen die worden gebruikt om outreach te bereiken zijn vaak niet-specifiek voor de bevolking of, erger nog, vooringenomen door gender.
- Over het algemeen ervaren degenen die zich identificeren als transgender hun anatomie anders dan de medische gemeenschap dat zou doen. Zonder een gemeenschappelijk referentiepunt wordt gezondheidsbevordering en onderwijs moeilijk. De medische gemeenschap is vaak ongevoelig voor deze identificatiekloof, waardoor gezondheidsbevordering en -onderwijs des te moeilijker worden.
- Diegenen die zich identificeren als transgender, experimenteren vaak op een seksuele manier en kunnen het risico soms anders waarnemen – zeg maar tussen MTF-transgenders die zich als lesbiennes identificeren. Daarnaast zijn er veel betrokken bij sekswerk om verslavingen te ondersteunen; om geld te verdienen voor hormonale therapie; of omdat werkgelegenheidsdiscriminatie hen economisch kwetsbaar maakt. Het delen van naalden is gebruikelijk bij diegenen die hormonen injecteren, waardoor het risico op overdracht nog groter wordt.
Wat gedaan kan worden?
Hiaten in behandeling, zorg en outreach zijn evident in gemeenschappen waar de HIV-cijfers van transgenders hoog oplopen. Er wordt steeds meer moeite gedaan om deze lacunes op te vullen door transgender-specifieke diensten te integreren die leden van de gemeenschap veilige en vertrouwelijke toegang bieden tot testen, medicatie en ondersteuning.
Sleutelpunten van transgender-specifieke HIV-diensten:
- Aanbieders moeten de behoeften van de transgender gemeenschap begrijpen en gevoelig blijven voor kwesties met betrekking tot genderidentificatie en persoonlijke identiteit.
- Verzekeringsmaatschappijen moeten het belang van hormonale therapie begrijpen en betere inspanningen leveren om betaalbare behandeling met ondersteunende zorg te bieden.
- Preventie-educatie moet specifiek gericht zijn op de transgender gemeenschap op een manier die gevoelig is voor hun behoeften, zorgen en angsten.
- Individuele zorgverleners moeten er speciaal voor zorgen dat hun patiënten zich veilig voelen door hun genderidentiteiten openbaar te maken en de voorwaarden van die identiteiten na publicatie te respecteren (d.w.z. het voor transgender geschikte gebruik van "hij" of "zij").
