Er is een mythe dat kinderen met autisme weinig of geen emoties hebben. Niets is verder van de waarheid verwijderd. Kinderen met autisme kunnen om verschillende redenen emotioneel worden of hun emoties anders uiten, maar ze hebben net zoveel gevoelens als iemand anders. In sommige gevallen kunnen kinderen met autisme zelfs meer emotioneel zijn dan sommige van hun typische leeftijdsgenoten.
Hoe laten autistische kinderen hun gevoelens eruit? Soms hebben ze hulp nodig om het goed te doen.
Waarom emoties meer uitdagingen bieden voor kinderen met hoogfunctionerend autisme
Hoogfunctionerend autisme kan zeer uitdagend zijn. Aan de ene kant heb je de taal en cognitieve vaardigheden om in een typische omgeving te plaatsen. Aan de andere kant ontbreekt het u aan sociale, communicatieve en uitvoerende functies om goed te functioneren wanneer er veranderingen plaatsvinden. Tegelijkertijd kunt u te maken krijgen met sensorische stoornissen, angsten of andere problemen die felle lichten, harde geluiden en hoge verwachtingen bijna onmogelijk te verwerken maken.
Wanneer kinderen met autisme, zelfs hoogfunctionerende kinderen, extreem gefrustreerd of boos worden, treden ze vaak op. Wanneer ze dat doen, kunnen ze zich gedragen op manieren die de mensen om hen heen verrassen of choqueren. Ze kunnen bijvoorbeeld:
- Smelten op dezelfde manier als een veel jonger kind, met tranen en geschreeuw
- Wegrennen van een moeilijke situatie, soms in een gevaarlijke omgeving zoals een drukke straat
- agressief of zelfmisbruikend worden
- overdreven reageren op de situatie en kan niet zelf kalmeren
- Geen logische informatie kunnen verwerken die hem in een andere situatie zou helpen kalmeren
- Word te boos om te luisteren naar kalmerende suggesties van ouders, leraren of therapeuten
Tips van psycholoog Drs. Robert Naseef en Cindy Ariel
Soms is ‘mild’ autisme allesbehalve. Het kan een grote uitdaging zijn, vooral voor kinderen en hun ouders. Niemand van ons wil ons kind pijn zien wanneer iets niet werkt. Veel, zo niet de meeste, kinderen die gediagnosticeerd zijn op het autismespectrum hebben moeite om hun emoties te reguleren en een rustige staat te handhaven. Ze kunnen ook omgaan met enkele van de beperkingen die ze voelen, maar ze kunnen op andere manieren niet verbaliseren of begrijpen.
Het goede nieuws is dat dit kan veranderen en dat je kunt helpen. Hier zijn enkele tips:
- Herinner uw kind en uzelf eraan dat wanneer hij huilt het wordt veroorzaakt door een gevoel en dat gevoel zal overgaan als een donkere wolk. De zon komt weer naar buiten, ook al voelt het alsof de lucht valt. Help uw kind om een paar keer diep inademen te leren wanneer hij voor het eerst van streek raakt. Oefen dit regelmatig als hij niet van streek is. Doe het met hem. Laat hem weten dat wij allemaal, kinderen en volwassenen, boos worden en moeten leren onszelf te kalmeren.
- Sommige meltdowns kunnen betrekking hebben op de reacties van uw kind en zijn behoefte om te leren omgaan met zijn gevoeligheden en frustraties en om zichzelf te moduleren; om troost en aanmoediging van binnenuit te vinden. Je kunt hem helpen om te leren omgaan met zijn extreme emotionele reacties door hem manieren te geven om te kalmeren of zichzelf te troosten voordat hij verder gaat. Er zijn veel manieren om dit te doen en de meesten van ons vinden onze eigen manieren in de loop van de tijd. Het helpt sommige kinderen om een paar momenten alleen te zijn; het helpt anderen om te zitten en met iemand te praten of om hun gedachten een tijdje op een andere plek te richten.
- In neutrale tijden, wanneer je kind niet van streek is, kun je met haar praten over manieren waarop ze haar emoties kan beheersen door thuis en op school op te flakkeren. Ze kan leren dat het haar angst en frustratie is en dat ze er doorheen kan komen met een beetje geduld of door dingen in kleinere stappen te doen. Je kunt met haar en haar leraren samenwerken om de beste manieren te vinden waarop ze zichzelf kan leren kalmeren.
- In tijden dat je weet dat er waarschijnlijk een kernsmelting zal volgen, kun je het soms stoppen door er van tevoren met hem over te praten en te bespreken hoe hij het deze keer zou kunnen vermijden, en zelfs een mogelijke beloning bieden om dat te doen. Wanneer hij uiteindelijk leert zich te moduleren, zal het verbeterde gevoel van zelfvertrouwen zijn eigen beloning zijn, zowel voor u als voor hem.
Robert Naseef, Ph.D., en Cindy Ariel, Ph.D., zijn de co-editors van Voices from the Spectrum: Ouders, grootouders, broers en zussen, mensen met autisme en professionals delen hun wijsheid (2006). Vind ze bij Alternatieve keuzes.
