Helicobacter pylori (H. pylori) is een bacterie die verantwoordelijk is voor de meeste ulcera en veel gevallen van chronische gastritis (maagontsteking). Dit organisme kan de beschermende laag van de maag en de twaalfvingerige darm (het eerste deel van de dunne darm) verzwakken, waardoor schadelijke spijsverteringssappen hun gevoelige voeringen kunnen irriteren.
Hoe vaak komt H. Pylori?
Ongeveer de helft van de wereldbevolking is besmet met H.
pylori. Veel mensen die dit organisme in hun maag-darmkanaal hebben, krijgen echter geen maagzweer of gastritis. Onderzoek suggereert dat ook andere factoren aanwezig moeten zijn om de schade te laten plaatsvinden. De factoren die uw risico op een ulcus van H. pylori verhogen, zijn onder meer:
- Overerving van bepaalde stammen van de bacteriën die gevaarlijker zijn dan andere
- Abnormale immuunrespons in de darmen
- Bepaalde levensstijlgewoonten, zoals koffie drinken, roken en aanhoudende stress
Diagnose van H. Pylori
Als een maagzweer wordt gevonden, zal een arts een patiënt testen op H. pylori. Hoewel de meest gebruikelijke test voor de aanwezigheid van H. pylori een bloedtest is, kunnen ook ontlasting- en weefselmonsters worden genomen.
Een andere diagnostische test is de ureumademtest (UBT). Een patiënt slikt een capsule in die ureum bevat, een chemische stof die bestaat uit stikstof en koolstof die van nature voorkomt in en wordt geproduceerd door het lichaam. Als H. pylori aanwezig is, zal het ureum als koolstofdioxide in stikstof en koolstof opbreken.
De kooldioxide wordt geabsorbeerd door de bekleding van de maag en in het bloed, en reist vervolgens naar de longen. Monsters van uitgeademde lucht worden verzameld en het koolstofdioxide wordt gemeten. Deze test is ongeveer 94 tot 98% nauwkeurig.
Een bovenste endoscopie kan ook als diagnosemethode worden gebruikt. Tijdens endoscopie worden biopsiemonsters van de maag en de twaalfvingerige darm genomen.
De diagnose van H. pylori kan worden gemaakt door ze in een laboratorium te onderzoeken.
Ontlastingsonderzoek kan worden gebruikt om H. pylori-infectie te detecteren in de ontlasting van de patiënt. Studies hebben aangetoond dat deze test, de Helicobacter pylori-ontlastingantigeen (HpSA) -test, nauwkeurig is voor het diagnosticeren van H. pylori.
Hoe worden H. Pylori maagzweren behandeld?
De meest aanbevolen eerstelijnsbehandeling is een combinatie van een protonpompinhibitor (PPI) en de antibiotica amoxicilline en clarithromycine gedurende twee weken. Dit wordt soms gegeven op een enkel recept met de naam "Prevpac."
Een geneesmiddel genaamd metronidazol wordt soms vervangen door amoxicilline bij de behandeling van patiënten die allergisch zijn voor penicilline.
Protonpompremmers omvatten:
- Aciphex (raberprazol)
- Nexium (esomeprazol)
- Prevacid (lansoprazol)
- Prilosec (omeprazol)
- Protonix (pantoprazol)
