Vingerbreuken zijn er in vele soorten en maten. De meeste vingerfracturen hebben eenvoudige behandelingen, terwijl andere een chirurgische behandeling vereisen. Het belangrijkste is dat vingerfracturen op de juiste manier worden gediagnosticeerd, zodat het beste behandelplan kan worden geïnitieerd. Onze vingers zijn in staat tot zeer fijne, gecoördineerde bewegingen en verstoring van deze beweging kan enorme gevolgen hebben voor heel normale activiteiten zoals eten, typen of het knopen van uw schoenen.
Vanwege het belang van onze vingers, moeten alle vingerfracturen worden beoordeeld door een arts om de juiste behandeling te bepalen.
Tekenen van een vingerbreuk
De meeste vingerfracturen worden veroorzaakt door een trauma zoals een val op de hand, auto-ongelukken en sportblessures. Tekenen van een gebroken vinger zijn onder andere:
- Pijn bij het aanraken van het bot
- Zwelling van de vinger
- Kneuzing van de vinger
- Moeilijkheid bij het buigen van de vinger
- Deformiteit van de vinger
Andere problemen van de vingers kunnen soortgelijke symptomen hebben, inclusief infecties, ontwrichting en peesblessures. Daarom is het belangrijk dat u een blessure evalueert als u niet zeker bent van de diagnose.
Diagnose van een vingerbreuk
Als u symptomen van een gebroken vinger heeft, zal uw arts waarschijnlijk een röntgenfoto maken om vast te stellen of er sprake is van een fractuur. Niet alle fracturen komen goed voor op een enkele röntgenfoto, dus het kan nodig zijn om meerdere röntgenfoto’s in verschillende oriëntaties te verkrijgen als de diagnose onduidelijk is.
Onderzoek van de gewonde vinger is zeer nuttig om de behandeling te begeleiden. Onderzoek kan helpen bepalen of er een verkorting of rotatie van het cijfer is als gevolg van het letsel. Zoals u zult zien, zijn dit belangrijke factoren bij het begeleiden van de behandeling. Onderzoek kan ook nuttig zijn om er zeker van te zijn dat er geen peesbeschadiging of ander letsel is dat de aanbevelingen van de behandeling zou kunnen veranderen.
Bepaling van de juiste behandeling voor een gebroken vinger
Behandeling van vingerfracturen is afhankelijk van drie belangrijke factoren:
- Ten eerste, als de breuk een van de gewrichten van de vinger betreft
- Ten tweede, als de breuk "stabiel" of "onstabiel" is
- Ten derde, als er een misvorming van de vinger is
Als de breuk gepaard gaat met een gewricht, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat de gewrichtsvlakken goed aansluiten. Op de röntgenfoto zal uw arts de gewrichten van de vingers onderzoeken en controleren of er geen onregelmatigheden zijn in het gewrichtsoppervlak.
Ten tweede is het belangrijk om te weten of de breuk "stabiel" of "onstabiel" is. Om de stabiliteit van een fractuur te bepalen, zal uw arts het patroon van de breuk op de röntgenfoto bekijken om te voorspellen of de breuk in de loop van de tijd uit positie zal raken of in een stabiele positie blijft.
Tot slot zal uw arts op zoek gaan naar misvormingen van de vinger, zoals verkorting en rotatie. Uw vingers op de gewonde hand moeten op dezelfde manier uitlijnen als de vingers op uw niet-verwonde hand. Dit betekent dat als je al je vingers op beide handen rechttrekt, ze op dezelfde lengte zouden moeten komen. Als je een vuist maakt, mogen je vingers niet kruisen, ze moeten parallel aan elkaar liggen. Het kruisen van de vingers tijdens het maken van een vuist is een aanwijzing dat er een rotatievervorming kan zijn veroorzaakt door de breuk.
Als de gewrichtsvlakken niet goed uitlijnen, als de breuk instabiel is of als er een afwijking is die moet worden gecorrigeerd, kan een operatie noodzakelijk zijn om een optimale functie mogelijk te maken na genezing van de verwonding.
Vingerbreukbehandelingen
Als er geen behandeling nodig is, kan een kleine spalk worden aangebracht om de gewonde vinger te beschermen. In sommige gevallen kan de vinger naast de gewonde vinger als spalk worden gebruikt; in dit scenario zijn de twee vingers "buddy-geplakt".
Als de gebroken vinger niet goed staat, moet de misvorming mogelijk worden gecorrigeerd of moet er "verkleind" worden. Vaak kan dit worden gedaan onder lokale anesthesie. In dit geval wordt een injectie toegediend in de kleine zenuwen aan de basis van de vinger.
De injectie verdooft de vinger en stelt uw arts in staat de fractuur te manipuleren en de misvorming te corrigeren.
Als de breuk gezamenlijke incongruentie heeft veroorzaakt, als deze onstabiel is, of als de misvorming niet kan worden gecorrigeerd, kan een operatie nodig zijn om de gebroken fragmenten opnieuw op hun plaats te houden. Pennen, platen en schroeven kunnen allemaal worden gebruikt om de breuk in de juiste positie te houden. Vingerfracturen kunnen moeilijk te behandelen zijn met een operatie, omdat stijfheid een algemeen resultaat kan zijn na chirurgische interventie. Daarom kan uw arts een niet-chirurgische behandeling aanbevelen, zelfs in sommige situaties waar het bot niet perfect is uitgelijnd. De reden is dat stijfheid een slechtere uitkomst kan zijn dan een subtiele slechte uitlijning van het cijfer.
Een woord van heel wel
Breuken zijn een veelvoorkomende oorzaak van pijn en misvorming van de vingers. Een snelle en passende behandeling van een gebroken vinger kan ertoe bijdragen dat mensen herstellen van deze letsels met een goede functie en mobiliteit van hun cijfers. Hoewel een operatie vaak noodzakelijk is, lijkt het erop dat de sleutel tot een succesvolle behandeling teruggaat naar het bewegen van de vingers om de functie zo snel mogelijk na de blessure in stand te houden.
