Fysiotherapie voor posterieure tibiale tendinitis (PTT) kan u helpen het normale voet- en enkelbereik van beweging (ROM), kracht en mobiliteit terug te krijgen. Dit kan helpen uw voet- en enkelpijn te elimineren en u terug te brengen naar uw normale werk- en recreatieve activiteiten.
Achterste tibiale peesontsteking is een aandoening die uw voet en het binnenste deel van uw enkel beïnvloedt.
De conditie wordt gekenmerkt door pijn in uw voet en enkel en het kan voorkomen dat u goed loopt en rent. De symptomen kunnen ook uw normale dagelijkse activiteiten beperken.
Soms wordt PTT posterieure tibiale peesstoornis of posterieure tibiale tendinopathie genoemd. Ongeacht de naam van de aandoening, kan uw fysiotherapeut u helpen weer normale pijnvrije mobiliteit te krijgen als u het heeft.
Wat is de posterieure tibiale pees?
De posterieure tibiale pees is een pees die ontstaat uit een spier die de tibialis posterior wordt genoemd. Deze spier bevindt zich in het binnenste gedeelte van uw onderbeen, net onder uw kuitspier. De pees loopt langs je been en in het binnenste deel van je voet. Het hecht aan de onderkant van je voet.
De functie van de posterieure tibiale pees is tweevoudig. De spier doet dienst om je voet naar binnen te bewegen, vooral wanneer je voet en tenen naar beneden zijn gericht. De pees helpt ook om de mediale boog van je voet te ondersteunen.
Symptomen van posterieure tibiale tendinitis
Als u een tendinitis aan de posterieure tibia heeft, zult u waarschijnlijk verschillende symptomen ervaren. Deze kunnen zijn:
- Pijn in het binnenste aspect van uw enkel
- Pijn in de voetboog
- Moeilijkheid om te lopen of te rennen
- Een platte voet of omgevallen boog
Gewoonlijk treden de symptomen geleidelijk op zonder duidelijke reden en zonder een specifieke verwonding of beledigen.
Om deze reden wordt PTT-disfunctie gewoonlijk gezien als een repetitieve stamverwonding; de pijn komt op als gevolg van overbelasting en overbelasting van de posterieure tibiale pees. De uitdaging met het diagnosticeren en behandelen van de aandoening is om de mechanische oorzaken van deze overbelasting te bepalen en te corrigeren. Uw fysiotherapeut is de perfecte zorgprofessional om dit te doen.
Diagnose van posterieure tibiale tendinitis
De diagnose van PTT-disfunctie wordt grotendeels gesteld door klinisch onderzoek. Uw arts of PT zal naar specifieke signalen zoeken. Deze kunnen het volgende omvatten:
- Pijnlijke palpatie van het binnenaspect van uw enkel, langs de tibiabronkant achter
- Pijn bij het richten van uw voet en tenen of het bewegen van uw voet naar binnen, vooral wanneer u tegen de weerstand duwt
- De aanwezigheid van een platte voet of omgevallen boog
- Een ander looppatroon en looppatroon
Uw arts kan overwegen diagnostische onderzoeken zoals een röntgenfoto of een MRI te bekijken om de diagnose te bevestigen en elke andere aandoening uit te sluiten. Deze onderzoeken zijn niet essentieel of noodzakelijk wanneer u voor de eerste keer wordt gediagnosticeerd. Ze bevestigen eenvoudig de klinische diagnose. De meeste mensen hebben baat bij het starten van een kuur met fysiotherapie voorafgaand aan het verkrijgen van diagnostische onderzoeken.
Er zijn vier fasen voor PTT-disfunctie, elk met hun eigen kenmerken.
Stadium I is eenvoudig irritatie van de PTT zonder duidelijke voetafwijkingen. In stadium II is de PTT gescheurd of langwerpig en de voet is afgeplat maar blijft flexibel. Fase III vindt plaats wanneer uw PTT is beschadigd of gescheurd en uw voet stijf is, hoofdzakelijk vastzit in zijn afgevlakte positie. De ernstigste presentatie van PTT-disfunctie is stadium IV, waar uw PTT is gescheurd en uw enkelbanden overbelast zijn tot het punt waar er een langdurige misvorming van de platte voet is.
Evaluatie van de fysiotherapie
Wanneer u voor het eerst naar de fysiotherapie gaat, wordt u beoordeeld. Tijdens deze evaluatie verzamelt uw PT informatie over uw toestand.
Hij of zij zal ook bepaalde tests uitvoeren, waaronder:
- Palpatie (fysiek onderzoek door het aanraken van anatomische structuren)
- Bewegingsbereikmetingen
- Sterktemetingen van uw enkel-, knie- en heupspieren
- Ganganalyse
- Voetpositieanalyse en schoeneninspectie
- Balans- en proprioceptietests
Zodra al deze tests zijn uitgevoerd, moet uw PT de waarschijnlijke mechanische oorzaak van uw PTT-disfunctie kunnen bepalen en kan de behandeling beginnen. Zorg ervoor dat je je PT vragen stelt over je toestand als je die hebt. De relatie die je hebt met je therapeut moet je een therapeutisch verbond voelen; jullie moeten allebei samenwerken om je posterieure tibiale peesstoornis goed te beheren.
Fysiotherapiebehandeling voor posterieure tibiale tendinitis
Behandeling voor PTT kan vele verschillende componenten omvatten, en deze kunnen variëren op basis van uw specifieke toestand en behoeften. Je kunt een aantal veel voorkomende behandelingen van je fysiotherapeut verwachten voor posterieure tibiale peesontsteking.
Oefening moet uw belangrijkste hulpmiddel zijn om uw PTT-disfunctie te behandelen. Waarom? Omdat onderzoek aantoont dat het uitvoeren van de juiste oefeningen – op het juiste moment – u kan helpen uw symptomen onder controle te krijgen en leert ze weg te houden.
Je fysiotherapeut moet oefeningen voorschrijven die specifiek zijn voor jouw toestand en behoeften. Hij of zij kan je laten oefenen in de kliniek en je zult waarschijnlijk een thuisoefenprogramma worden voorgeschreven om zelfstandig te kunnen oefenen. Oefeningen voor posterieure tibiale peesstoornis kunnen zijn:
- Enkelsuitrekking: bij uw PT kunt u verschillende oefeningen uitvoeren om uw enkelrombo te verbeteren. Dit kan helpen de normale mobiliteit van uw voet te herstellen en de druk op uw tibia-pees te verminderen.
- Enkelversterkende oefeningen: enkelversterkingsoefeningen kunnen worden gebruikt om de kracht van verschillende spieren die uw voet en enkel ondersteunen te helpen verbeteren. Dat kan een spierbalans in je voet creëren, waardoor je achterste tibiale pees niet wordt overbelast.
- Heup- en knie-versterkende oefeningen: soms kan zwakte in uw heup- of kniespieren ervoor zorgen dat uw voet naar binnen gaat, waardoor uw achterste tibiale pees wordt belast. Je PT kan ervoor zorgen dat je versterking voor je heupen en knieën verricht om te helpen die gewrichten (en je voet en enkel) in de juiste stand te houden. Dit kan de stress op uw achterste tibiale pees verlichten.
- Balans- en proprioceptie-oefeningen: het verbeteren van de balans en het positionele bewustzijn van het lichaam kan helpen bij het verbeteren van de manier waarop uw voet en enkel werken. Dit kan stress van je tibia-pees verlichten.
- Looptraining: als u het moeilijk hebt om te lopen of te rennen vanwege PTT-disfunctie, kan uw PT specifieke oefeningen voorschrijven om uw gang te verbeteren.
- Plyometrische oefeningen (tijdens de laatste stadia van je rehabilitatie): als de dingen genezen zijn, kan je PT gaan springen en landen om de belastingstolerantie van je achterste tibiale pees te verbeteren. Plyometrische training is vooral belangrijk als u van plan bent om terug te keren naar topsport.
Sommige oefeningen kunnen pijnlijk zijn om te doen en andere kunnen eenvoudig zijn. Als je vragen hebt over je revalidatieoefeningen, vraag het dan aan je fysiotherapeut.
Terwijl oefeningen de belangrijkste component van uw PT-revalidatievoortgang voor PTT-disfunctie moeten zijn, kunt u tijdens de behandeling andere behandelingen tegenkomen. Andere behandelingen en modaliteiten voor posterieure tibiale tendinitis kunnen zijn:
- Schoeninleg of orthetische aanbeveling: een orthese of inzetstuk kan helpen om uw voet in een optimale positie te houden, waardoor stress en uw tibia-pees aan de achterzijde worden verlicht.
- Echografie: echografie is een diep verwarmende modaliteit waarvan wordt gedacht dat het de lokale circulatie en de bloedtoevoer naar uw pezen verbetert.
- Elektrische stimulatie: deze behandeling kan worden gebruikt om de lokale bloedstroom te verbeteren of om de pijn die u voelt te verminderen.
- Kinesiologie taping: deze nieuwere behandeling omvat het plaatsen van tape op uw lichaam op of nabij uw voet en enkel. De tape kan worden gebruikt om spiersamentrekkingen te verbeteren of om te voorkomen dat spieren samentrekken. Het kan ook worden gebruikt om pijn te verminderen.
- Versteviging: Als uw voet en enkel aanzienlijk worden gedraaid, kunt u baat hebben bij het gebruik van een enkelbrace om optimale uitlijning van de onderste ledematen te behouden.
- Iontoforese: deze vorm van elektrische stimulatie wordt gebruikt om ontstekingsremmende medicijnen aan uw pees toe te dienen via uw huid.
- Massage: uw PT kan verschillende massagetechnieken gebruiken om de pijn te verminderen, de doorbloeding te verbeteren en een verbeterde flexibiliteit van spieren en weefsels rond uw voet en enkel te bevorderen.
Denk eraan, veel van deze behandelingen zijn passief van aard; je doet niets terwijl de therapeut de behandeling voor jou uitvoert. Onderzoek wijst uit dat het nemen van een actieve rol in uw zorg voor PTT-disfunctie de beste manier is om actie te ondernemen. Passieve behandelingen kunnen goed aanvoelen, maar hun totale effect wordt vaak als verwaarloosbaar beschouwd.
Ook worden sommige behandelingen voor PTT-stoornissen zoals elektrische stimulatie, kinesiologische taping en echografie niet ondersteund door rigoureus wetenschappelijk onderzoek. Deze behandelingen doen misschien geen pijn, maar uit onderzoek blijkt dat ze mogelijk geen nuttig onderdeel zijn van je rehabilitatie. Als uw PT een bepaalde behandeling voor uw aandoening voorstelt, moet u het doel van de behandeling begrijpen en of het een noodzakelijk onderdeel van uw revalidatieprogramma is.
Eerste stappen om posterieure tibiale disfunctie te behandelen
Als u vermoedt dat u een tendinitis aan de posterieure tibia of disfunctie heeft, zijn er enkele dingen die u meteen moet doen. Neem eerst contact op met uw arts om er zeker van te zijn dat de pijn niet iets ernstigers is. Je kunt ook meteen je PT bellen; de meeste staten in de VS laten je een therapeut zonder doktersrecept zien via directe toegang. Hoe sneller u aan de slag kunt gaan met de behandeling, hoe sneller de pijn kan worden afgeschaft.
Als u PTT-disfunctie wilt behandelen, is het een goed idee om verzwarende activiteiten te voorkomen. Als je een hardloper bent, is het misschien een goed idee om een tijdje niet te rennen. Crosstrainingen op de fiets of in het zwembad kunnen u helpen uw huidige fitnessniveau te handhaven.
Hoe lang duurt PTT-disfunctie?
De meeste episodes van posterieure tibiale tendinitis duren ongeveer 4 tot 6 weken. De eerste paar weken worden gekenmerkt door scherpe pijn en de pijn verdwijnt geleidelijk in de loop van een maand of zo. Sommige afleveringen zijn korter en sommige zijn langer. Iedereen geneest met verschillende snelheden, en ieders toestand is anders, dus zorg ervoor dat je met je PT praat over je specifieke prognose met posterieure tibiale peesontsteking.
Als uw symptomen na 8 weken aanhouden, moet u mogelijk andere behandelopties overwegen. Deze kunnen cortisone-injecties zijn om het ontstekingsproces in de pees te beheersen of een chirurgische ingreep waarbij de pees naar een andere positie in uw voet wordt verplaatst, waarbij de pees wordt belast terwijl de voetboog wordt ondersteund.
Als u een operatie heeft ondergaan voor posterieure tibiale peesstoornissen, kunt u na de procedure baat hebben bij PT zodat u volledig kunt herstellen.
Een heel woord
Als u een tendinitis aan de pees in het achterbeen heeft of tendinitis heeft, is het een goed idee om meteen aan de slag te gaan met de behandeling. Laat kleine problemen geen chronische aandoeningen worden die moeilijk te behandelen zijn. De meeste gevallen zijn gemakkelijk te behandelen door de deskundige diensten van een fysiotherapeut. Door de juiste dingen voor uw conditie te doen, kunt u snel en veilig weer op uw benen staan en teruggaan naar uw normale activiteiten.
