Ik heb een lange geschiedenis met artritis, in het bijzonder reumatoïde artritis. Toch heb ik relatief weinig ervaring met fysiotherapie. Als ik terugkijk op de jaren, sinds mijn diagnose in 1974, werd fysiotherapie nooit aangemoedigd door mijn artsen, en werd het belang ervan niet benadrukt.
Ik werd telkens na ongeveer 6-8 weken naar gewrichtstherapie gestuurd na gewrichtsvervangende operaties, maar in essentie was het doel post-operatieve rehabilitatie.
Het werd mij nooit aangeraden als onderdeel van routineuze artritis om het bewegingsbereik te behouden of te verbeteren, om de fysieke functie te behouden of te verbeteren, of om spierkracht te behouden of te bouwen.
Toen ik in 1980 mijn eerste heupoperatie had, vertelde een chirurg verbonden aan een van de meest gerespecteerde medische instellingen ter wereld me dat ik geen fysiotherapie hoefde te hebben omdat ik jong was (24 op dat moment) en stuiterde terug. Meer recentelijk, in 2013, toen ik een hernia had, kreeg ik van twee artsen te horen dat fysiotherapie niet zou helpen totdat de pijn werd behandeld. Mijn primaire arts verwees me echter wel naar fysiotherapie in 2013, maar de fysiotherapiepraktijk waar ik naar toe ging, leek verloren te gaan over wat ik met me moest doen – een patiënt met een lange geschiedenis met reumatoïde artritis en recentere ervaring met rugklachten .
Nu voor het goede nieuws. Hoewel er schijnbaar veel artsen zijn die de voordelen van fysiotherapie niet herkennen als onderdeel van routineuze artritiszorg en hoewel er fysiotherapeutische klinieken zijn die mogelijk niet optimaal zijn, moet u niet opgeven.
Je moet voor jezelf pleiten. Dat is wat ik deed in augustus 2014. Ik voelde dat mijn pijn na een paar moeilijke jaren eindelijk goed onder controle was. Ik vond dat dit het juiste moment was om fysiotherapie of orthopedische revalidatie na te streven (noem het wat je wilt) om wat beweging en kracht terug te winnen die ik had verloren.
Ik kreeg niet veel steun voor het idee toen ik belde om een verwijzing aan te vragen en met mijn orthopedisch arts-assistent sprak. Maar ik hield vol en kreeg de doorverwijzing die ik nodig had. Ik vond een indrukwekkende plek na het online zoeken naar fysiotherapiefaciliteiten in mijn omgeving. Ik vond S.P.O.R.T.S. (Scott Pensivy Orthopaedic Rehabilitation Therapy Services) in Las Vegas, Nevada. Volgens hun website boden ze precies wat ik nodig had. Maar ik moest met ze praten en bepalen of ze voelden dat wat ze aanboden me van dienst konden zijn.
Bij S.P.O.R.T.S. werd ik geëvalueerd en geïnterviewd. Ik werd eigenlijk beluisterd en gehoord. Het fysiotherapeutisch team begreep dat ik, hoewel ik een lange en enigszins gecompliceerde geschiedenis met artritis had, baat zou kunnen hebben bij therapie / orthopedische revalidatie. Mijn therapeut stelde een trainingsroutine samen met Pilates, stretching- en spierversterkingsoefeningen, de semi-liggende elliptische trainer en de HyperVibe (met een aangepaste houding). Na slechts twee weken voelde ik me sterker. Een maand later, sterker nog. En het was zo’n goede ervaring dat ik niet het gevoel heb dat ik wil stoppen.
Was het mij net niet om te worden verwezen voor fysiotherapie?
Dat doet me denken aan deze vraag: ben ik de enige persoon met artritis die nergens in de buurt van fysiotherapie werd gestuurd, omdat zij artsen raadpleegden en probeerden de ziekte vele jaren te beheersen?
Ik vroeg een groep vrienden met artritis die ik al jaren ken, evenals een andere groep gebruikers van deze website. De consensus was dat ze niet werden geadviseerd om fysiotherapie te overwegen als onderdeel van hun behandelplan voor artritis. Ik kon aan de ene kant rekenen op degenen die werden geadviseerd om een fysiotherapeutisch consult te hebben. Naarmate ik dieper graaide, met betrekking tot de reden waarom fysiotherapie niet op de radar van veel patiënten of artsen staat, merkte ik dat dezelfde problemen naar boven kwamen.
- Verzekering biedt beperkte dekking voor fysiotherapie. (bijvoorbeeld Medicare staat $ 1.920 in 2014 per kalenderjaar toe). Sommige mensen waren totaal niet op de hoogte van wat hun verzekeringsdekking zou zijn voor fysiotherapie, als het überhaupt was gedekt, of als hun eigen kosten redelijk en beheersbaar waren.
- Er is een sterke misvatting en een negatieve perceptie dat mensen met artritis niet genoeg kunnen doen om ertoe te doen. Ja, sommige mensen met artritis denken dat over zichzelf.
- Sommige artritispatiënten wisten niet dat ze om een verwijzing konden vragen.
- Sommige mensen hebben te horen gekregen of men gelooft dat fysiotherapie hun toestand zou verslechteren.
Veel mensen die baat kunnen hebben bij fysiotherapie zijn vermist
Het is duidelijk dat fysiotherapie niet voor iedereen is, maar net zo duidelijk lijkt het erop dat veel mensen die baat hebben de boot missen. Dit is een discussie die zou moeten plaatsvinden tussen elke artritispatiënt en hun arts.
Alleen deze maand (september 2014) heeft de American Physical Therapy Association ‘Choose Wisely’ vrijgegeven – Five Things Physical Therapists and Patients Should Question. Nummer twee van de 5 biedt dit advies aan therapeuten, "Geef geen voorgedoseerde krachttrainingsprogramma’s voor oudere volwassenen, maar vergelijk de frequentie, intensiteit en duur van de oefening met de mogelijkheden en doelen van het individu Verbeterde kracht bij oudere volwassenen is geassocieerd met verbeterde gezondheid, kwaliteit van leven en functionele capaciteit, en met een verminderd risico op vallen. Oudere volwassenen worden vaak voorgeschreven lage dosis lichaamsbeweging en fysieke activiteit die fysiologisch ontoereikend zijn om de toename van spierkracht te vergroten. de geschiktheid van de krachttraining dosering en progressie, en dus beperkt de voordelen van de training.Een zorgvuldig ontwikkeld en geïndividualiseerd krachttraining programma kan aanzienlijke voordelen voor de gezondheid voor oudere volwassenen. "
De Cleveland Clinic zegt: "Fysiotherapeuten kunnen u oefeningen aanbieden om de mobiliteit, kracht en gebruik van uw gewrichten te behouden. Uw fysiotherapeut zal een programma afstemmen op uw specifieke behoeften, ongeacht of uw arthritische problemen wijdverspreid zijn of beperkt blijven tot één gewricht of lichaamsgebied. " De Cleveland Clinic benadrukte ook: "De therapie moet vroeg worden gestart om pijnlijke symptomen van ontsteking te verminderen, misvorming en permanente gewrichtsstijfheid te voorkomen en kracht in de omringende spieren te behouden. Wanneer pijn en zwelling beter onder controle zijn, kunnen behandelingsplannen oefeningen bevatten om bewegingsbereik vergroten en spierkracht en uithoudingsvermogen verbeteren. "
Kort overzicht: Neem contact op met uw arts. Het is nooit te laat om beweging, activiteit en beweging te verhogen op een niveau dat bij u past. De belangrijkste afhaalmogelijkheid uit dit artikel is dit advies: "Koppel de frequentie, intensiteit en duur van de oefening aan de capaciteiten en doelen van het individu."
