Elektroconvulsietherapie (ECT) wordt al lang gebruikt om mensen te behandelen die worstelen met een ernstige depressiestoornis wanneer ze niet zijn verbeterd met antidepressiva. Dit wordt vaak behandelingsresistente depressie genoemd. Hoewel ECT enigszins controversieel blijft, deels omdat het slecht wordt begrepen, breidt het gebruik ervan zich uit naar andere omstandigheden.
Dit omvat ernstige agitatie bij de ziekte van Alzheimer en andere vormen van dementie. Laten we eens kijken of deze behandeling effectief en veilig is bij dementie.
Wat is ECT? Hoe is het bestuurd?
Elektroconvulsietherapie omvat het toedienen van elektrische stimulatie aan de hersenen, wat een korte aanval veroorzaakt.
Voordat ECT wordt ondergaan, krijgt een patiënt algemene anesthesie en een medicijn om de spieren te ontspannen. De aanval veroorzaakt door ECT duurt meestal ongeveer 30 seconden tot een minuut. Na de aanval wordt de persoon binnen enkele minuten wakker en binnen een uur kan hij normaal gesproken de normale activiteiten hervatten, hoewel sommige psychiaters het rijden gedurende 24 uur verbieden.
Het aantal ECT-behandelingen zal variëren afhankelijk van uw diagnose, uw algehele conditie en uw reactie op de behandelingen.
De geschiedenis van ECT
ECT heeft een slechte reputatie voor velen die het associëren met oude ECT-behandelingen die gewelddadige lichaamsschokken veroorzaakten en er voor zorgden dat mensen emotioneel vlak en bijna vegetatief van aard werden.
U kunt erop vertrouwen dat er veel is veranderd in ECT.
Toen het initieel werd ontwikkeld, waren er veel minder voorzorgsmaatregelen. Als u echter een ECT-behandeling zou bekijken, zou u nauwelijks enige beweging van de persoon opmerken tijdens het ontvangen van de elektrische schok. Tijdens het ontvangen van de behandeling kunt u zien dat hun handen of tenen wiebelen, maar er zijn geen stuiptrekkingen die u kunt opmerken uit oude films zoals ‘One Flew Over the Cuckcoo’s Nest’. Er is geen pijn tijdens ECT omdat de persoon de anesthesie krijgt.
Bovendien wordt ECT toegediend met meerdere aanwezige medische stafleden om de veiligheid en bewaking van de patiënt vóór, tijdens en na de procedure te garanderen.
Welke bijwerkingen kunnen zich voordoen?
Bijwerkingen zijn hoofdpijn, misselijkheid, spierpijn, geheugenverlies en verwarring. Het meeste onderzoek heeft geconcludeerd dat het geheugenverlies beperkt is, vaak tot een korte periode voordat de ECT werd toegediend en minder vaak tot een paar weken of maanden vóór de behandeling, en zelden tot gebeurtenissen of informatie van jaren daarvoor.
Andere toepassingen voor ECT
Naast een depressie die niet reageert op antidepressiva, wordt ECT soms ook gebruikt voor de behandeling van bipolaire stoornissen en schizofrenie. Soms wordt het ook gebruikt als een persoon catatonisch is (helemaal niet reageert op de wereld om haar heen), manisch is of niet in staat is antidepressiva om de een of andere reden in te nemen. ECT kan worden gebruikt voor iemand die suïcidaal is en waarbij het gevoel heeft dat het wachten op een medicijn te lang duurt en het risico van die wachttijd groter is dan het risico om ECT te proberen.
Waarom probeert u ECT voor agitatie en agressie bij dementie?
ECT is verkend als een behandeling voor agitatie bij dementie vanwege de significante disfunctie en distress die sommige mensen met Alzheimer en andere vormen van dementie vertonen.
Deze extreme agitatie kan het erg moeilijk maken om voor de persoon te zorgen, omdat hij zich op het punt bevindt zichzelf schade toe te brengen of degenen om hem heen. In deze gevallen, als andere interventies niet effectief zijn, kunnen sommige artsen ECT-behandelingen aanraden.
Wat moet voorafgaand aan ECT worden geprobeerd?
Hoewel elke persoon en zijn medische toestand uniek is, is er over het algemeen een volgorde van behandelbenaderingen als het gaat om het helpen van de persoon met dementie die agressief en opgewonden is:
- Niet-medicamenteuze interventies
- Niet-medicamenteuze interventies plus medicatie
- Niet-farmacologische interventies plus meerdere combinaties van medicijnen
ECT moet meestal niet worden geprobeerd voordat de andere benaderingen zijn gebruikt. Er zijn echter uitzonderingen op deze regel, zoals situaties waarin medicijnen niet kunnen worden gebruikt of de situatie zo nijpend is dat de medische staf van mening is dat het potentiële voordeel opweegt tegen het risico om ECT te proberen.
Geïnformeerde toestemming
Beslissen of ECT geschikt is voor u of uw geliefde, moet worden geleid door zich te concentreren op de persoon die het ontvangt. Terwijl zorgverleners het moeilijk hebben om te reageren op uitdagend gedrag bij dementie, moet de beslissing om ECT te proberen worden genomen op basis van de poging om het leed van de persoon voor wie het wordt voorgesteld en het potentiële voordeel voor hem te verminderen, niet het mogelijke voordeel voor de zorgverlener .
Als er verschillende niet-medicamenteuze benaderingen en meerdere medicijnen zijn geprobeerd en de persoon emotioneel en fysiek onbeheerst nog steeds erg van streek is, is het misschien tijd om ECT voor dementie te proberen.
Voordat u doorgaat met ECT, moet u ervoor zorgen dat de arts de risico’s en voordelen van de voorgestelde behandeling voor u of uw geliefde duidelijk uitlegt. U moet over voldoende informatie beschikken om deze beslissing te nemen, en die informatie moet rekening houden met de andere diagnoses en medische geschiedenis van de persoon, zodat u naar de individuele situatie kunt kijken en een geïnformeerde, geïnformeerde toestemming kunt nemen over het ontvangen van ECT.
Is ECT effectief voor agitatie bij dementie?
Het gebruik van ECT om agitatie en agressie bij dementie te behandelen, is een minder onderzochte aanpak. Niettemin zijn er enkele onderzoeken geweest die hebben geconcludeerd dat ECT effectief was in het verminderen van agitatie zonder belangrijke bijwerkingen te veroorzaken. De meeste mensen die ECT ontvingen in onderzoeksstudies voor agitatie bij dementie vertoonden een verminderde mate van agitatie na behandeling; het is echter belangrijk op te merken dat de uitgevoerde studies kleine aantallen deelnemers hebben betrokken.
Bovendien zijn agitatie en agressie van sommige deelnemers na verloop van tijd na het einde van de ECT-behandelingen weer teruggekomen, dus sommige onderzoekers bevelen onderhoudsbehandelingen aan waarbij minder frequente maar doorlopende ECT-behandelingen worden gebruikt.
Is ECT veilig?
ECT bleek ook relatief veilig voor mensen met dementie. Een klein percentage van de deelnemers aan één onderzoek stopte echter ECT vanwege bijwerkingen van significante verwarring die niet binnen de 30 minuten na de behandeling optraden. De meeste mensen die ECT kregen voor agitatie bij dementie leken geen ernstige bijwerkingen te ondervinden.
Verhoogt ECT het risico op geheugenverlies en dementie?
Er is tegenstrijdig onderzoek over de effecten van ECT op cognitie. Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat ECT bij oudere volwassenen versus jongere volwassenen een groter risico op verwarring en bijwerkingen met geheugenverlies heeft, met name voor degenen met vasculaire dementie of in latere stadia van dementie. Het kan echter moeilijk zijn om te bepalen of dat risico te maken heeft met de ECT, de depressie van het individu die de cognitieve stoornis kan afzwakken of de hogere leeftijd van die deelnemers. Ander onderzoek wees uit dat cognitie hetzelfde bleef na meerdere ECT-sessies, en sommige onderzoeken bepaalden dat het na ECT daadwerkelijk verbeterde.
Omdat er meerdere factoren spelen, zoals de onderliggende diagnose die de noodzaak van ECT veroorzaakt, evenals de leeftijd en algehele gezondheid, is het moeilijk om enige cognitieve verandering in ECT te isoleren.
Een woord van zeer wel
ECT kan een nuttige optie zijn voor het behandelen van agitatie en agressie bij dementie; we missen echter genoeg onderzoek en resultaten om dit op dit moment zeker te concluderen. Aanvullend onderzoek is nodig om te blijven beoordelen of ECT effectief en veilig is voor gebruik bij mensen met agitatie en agressie bij dementie.
Als ECT wordt voorgesteld aan een dierbare die met dementie leeft, wees dan gerustgesteld dat het gepast is om de medische staf vragen te stellen over eventuele zorgen die u heeft, en om anderen te raadplegen over deze behandelingsbeslissing. De medische staf die je geliefde behandelt, heeft veel kennis, maar je kennis van zijn medische en algehele geschiedenis maakt je tot een belangrijk onderdeel van het behandelteam en draagt bij aan een zo goed mogelijk resultaat.
