Lymfopenie (ook bekend als lymfocytopenie) is een term die wordt gebruikt om de staat te beschrijven waarin u niet beschikt over een bepaald soort bloedcellen, een lymfocyt. Lymfocyten zijn een van de drie soorten witte bloedcellen (bekend als leukocyten) die in het bloed worden aangetroffen. Leukocyten functioneren als onderdeel van de eerstelijns immuun verdediging van ons lichaam tegen ziekteverwekkende pathogenen zoals bacteriën, virussen en parasieten.
Lymfopenie wordt meestal veroorzaakt door een infectie, inclusief verkoudheid, en herstelt meestal vanzelf zodra de infectie is verdwenen. In gevallen waar de oorzaak idiopathisch is (van onbekende oorsprong), kan dit een ernstiger onderliggende aandoening suggereren.
Lymfocyten en lymfklierkanker begrijpen
De overgrote meerderheid van de cellen in ons bloed zijn erytrocyten (rode bloedcellen) die verantwoordelijk zijn voor het transport van zuurstof door het lichaam. Dit wordt gevolgd door trombocyten (bloedplaatjes) en leukocyten.
Leukocyten worden geproduceerd in het beenmerg en circuleren vrij in de bloedsomloop als onderdeel van het immuunsysteem. Lymfocyten vertegenwoordigen het grootste deel van deze cellen, variërend van 25 tot 45 procent.
Lymfocyten kunnen verder worden onderverdeeld in drie subsets:
- Natural Killer (NK) -cellen die dienen als de eerste verdedigingslinie voor het immuunsysteem
- T-cellen die worden geproduceerd in reactie op een specifiek pathogeen
- B-cellen die antilichamen produceren die andere cellen helpen bij het identificeren en neutraliseren van pathogenen.
Als zodanig kan lymfopenie worden geïdentificeerd door het type lymfocyt dat is aangetast. HIV richt zich bijvoorbeeld specifiek op CD4-T-cellen voor infectie, wat resulteert in enorme verliezen van die specifieke cel. Het verlies van B-cellen is meer geassocieerd met immuunonderdrukkende geneesmiddelen (zoals die worden gebruikt voor orgaanontvangers), terwijl NK-depletie typisch een zeldzame situatie is.
Oorzaken van Lymfopenie
Lymfopenie kan worden veroorzaakt door vele aandoeningen, waaronder infectie en medicatie. Soms kan de aandoening alleen lymfocyten aantasten. In andere gevallen kan het het gevolg zijn van een uitputting van alle witte bloedcellen.
Bijvoorbeeld, wanneer de behandeling van virale hepatitis peginterferon en ribavirine omvat, kan dit bij sommige mensen de onderdrukking van juist neutrofielen (neutropenie) of alleen lymfocyten (lymfopenie) veroorzaken. In andere gevallen kan het het hele scala van witte bloedcellen beïnvloeden (leukopenie).
Lymfopenie hangt het meest samen met aandoeningen die het beenmerg beïnvloeden, waaronder:
- Virale infecties die tijdelijk de beenmergfunctie verstoren
- Aangeboren aandoeningen waarbij de beenmergfunctie vermindert
- Kanker of andere ziekten die het beenmerg schaden
- Auto-immuunziekten die witte bloedcellen vernietigen of beenmergcellen
- Acute infecties die witte bloedcellen sneller doden dan ze kunnen worden geproduceerd
- Medicijnen, zoals antibiotica, die witte bloedcellen kunnen vernietigen
Ziekten of aandoeningen gerelateerd aan lymfopenie
De ziekten en aandoeningen die het meest geassocieerd worden met lymfopenie kunnen in het algemeen beschreven als zijnde pathogeen (gerelateerd aan infectie), cytotoxisch (toxisch voor cellen), congenitaal (veroorzaakt door een genetisch defect) of nutritioneel.
Ze omvatten:
- Aplastische anemie (een zeldzame aandoening waarbij het lichaam stopt met de productie van bloedcellen)
- Chemotherapie
- HIV
- Hypersplenie (de voortijdige vernietiging van bloedcellen door de milt)
- Leukemie (een soort bloedkanker)
- Lupus (een auto-immuunziekte) stoornis)
- ondervoeding en vitaminetekorten
- Myelodysplastische syndromen (een groep stoornissen die de productie van bloedcellen verstoren)
- Reumatoïde artritis (een andere auto-immuunziekte)
- Stralingstherapie
- Tuberculose
Wat een lage telling van witte bloedcellen ons vertelt
Een laag wit het aantal bloedcellen wordt het vaakst gedetecteerd wanneer uw arts een test bestelt voor een aandoening die u al ervaart.
Een lage telling is zelden een onverwachte bevinding.
In sommige gevallen kan het type witte bloedcel dat wordt aangetast voldoende zijn om u in de richting van een diagnose te wijzen. Op andere momenten heb je misschien aanvullende tests nodig om een oorzaak samen te stellen.
Een ernstig laag aantal witte bloedcellen zorgt ervoor dat u een groter risico op infectie loopt. Als dit gebeurt, moet u mogelijk speciale voorzorgsmaatregelen nemen om ziekte te voorkomen. Dit omvat het vermijden van anderen die mogelijk ziek zijn, regelmatig en grondig handen wassen, of zelfs een gezichtsmasker dragen als u in een besloten ruimte (zoals een vliegtuig) met anderen bent.
