Een overzicht van de ziekte van Crohn

De ziekte van Crohn is een chronische, ongeneeslijke, immuungemedieerde aandoening die overal langs het spijsverteringskanaal ontstekingen kan veroorzaken, van de mond tot de anus. Samen met colitis ulcerosa is de ziekte van Crohn een van de belangrijkste vormen van inflammatoire darmaandoeningen (IBD). De ziekte van Crohn omvat gewoonlijk alle lagen van de darmwand, waardoor diepe zweren ontstaan.

Mensen met de ziekte van Crohn worden doorgaans verzorgd door een gastro-enteroloog (een specialist in spijsverteringsaandoeningen) en soms een colorectaal chirurg (een chirurg die is gespecialiseerd in het spijsverteringskanaal).

Terwijl de diagnose van de ziekte van Crohn levensbedreigend is en de ziekte moet worden behandeld, is de toekomst voor mensen met IBD helder. Er zijn meer keuzes voor medische behandelingen dan ooit tevoren, en nieuwe therapieën worden bestudeerd om aan patiënten te worden aangeboden. De exacte oorzaak en genezing worden nog steeds bestudeerd en er wordt momenteel meer onderzoek gedaan naar IBD dan ooit tevoren.

De belangrijkste dingen die u moet weten over de ziekte van Crohn

De ziekte van Crohn is een vorm van IBD en kan elk deel van het maagdarmkanaal van de mond naar de anus beïnvloeden.
Er is geen bekende oorzaak of genezing voor de ziekte van Crohn.
Het roken van sigaretten kan de ziekte van Crohn verergeren.
Er worden verschillende soorten medicijnen gebruikt om de ziekte van Crohn te behandelen, waaronder antibiotica, immunomodulatoren, steroïden en biologische geneesmiddelen.

Chirurgie wordt ook gebruikt voor de behandeling van de ziekte van Crohn, waarbij resectiechirurgie de meest voorkomende is.
Mensen met de ziekte van Crohn kunnen complicaties ondervinden binnen en buiten het spijsverteringskanaal (extra-intestinale complicaties).
Vrouwen met de ziekte van Crohn kunnen gezonde zwangerschappen en baby’s krijgen.

Vormen van de ziekte van Crohn

Er worden verschillende termen gebruikt om de ziekte van Crohn te beschrijven, afhankelijk van welk deel van het spijsverteringskanaal is aangetast.

Niet elk geval van de ziekte van Crohn zal netjes in een categorie vallen, maar dit zijn de vormen die het vaakst worden beschreven en door artsen kunnen worden gebruikt:

Ileocolitis. De meest voorkomende vorm van de ziekte van Crohn die het ileum (onderste deel van de dunne darm) en de dikke darm (dikke darm) beïnvloedt.
Ileitis. Ook bekend als fistulerende of perforerende ziekte van Crohn, heeft dit type alleen invloed op het ileum.
Gastroduodenale ziekte van Crohn. Deze vorm heeft invloed op de maag en de twaalfvingerige darm (eerste deel van de dunne darm).
Jejunoileitis. De ziekte van Crohn, gekenmerkt door intermitterende ontstekingsgebieden in het jejunum (middengedeelte van de dunne darm).
Crohn-colitis. Soms wordt granulomateuze colitis genoemd, deze vorm heeft alleen invloed op de dikke darm en moet niet worden verward met colitis ulcerosa, een andere vorm van IBD. Crohn-colitis is een vorm van de ziekte van Crohn en dit betekent niet dat een persoon zowel de ziekte van Crohn als colitis ulcerosa heeft.

Symptomen van de ziekte van Crohn

De ziekte van Crohn veroorzaakt verschillende tekenen en symptomen, sommige in het spijsverteringskanaal en sommige buiten het spijsverteringsstelsel. De symptomen van de ziekte van Crohn kunnen zijn:

buikpijn en krampen
bloederige ontlasting
diarree

koorts
verlies van eetlust en gewichtsverlies
slijm in de ontlasting
ulceratie van het spijsverteringskanaal

Mogelijke oorzaken van de ziekte van Crohn

Er zijn theorieën over de oorzaak van de ziekte van Crohn en IBD in het algemeen, maar IBD wordt momenteel geclassificeerd als een idiopathische ziekte (een ziekte met onbekende oorzaak). De ziekte van Crohn heeft de neiging om in families te werken, hoewel de meeste mensen met IBD geen familiegeschiedenis van de ziekte hebben.

Eén theorie over de oorzaak van IBD is dat het een allergische of immuunreactie kan zijn, grotendeels gebaseerd op het feit dat IBD een immuungemedieerde ziekte is. Omgevingsfactoren zijn ook geïmpliceerd, maar er is geen consensus in de medische gemeenschap over precies welke factoren het begin van IBD zouden kunnen beïnvloeden.

Een andere mogelijke oorzaak kan de micro-organismen (de bacteriën) zijn die in het spijsverteringskanaal leven, de darm of het darmmicrobioom. Het is nog niet duidelijk hoe veranderingen in het microbioom de ontwikkeling van de ziekte van Crohn kunnen beïnvloeden, maar het is bekend dat mensen met de ziekte van Crohn doorgaans minder soorten bacteriën in hun spijsverteringskanaal hebben dan mensen zonder spijsverteringsaandoeningen. De echte oorzaak van IBD kan nog steeds elke combinatie van deze of zelfs iets zijn dat nog niet is ontdekt.

Hoe de ziekte van Crohn wordt gediagnosticeerd

Een arts kan de ziekte van Crohn als eerste vermoeden op basis van een geschiedenis van symptomen zoals pijn, diarree, onbedoeld gewichtsverlies en bloed in de ontlasting. De twee tests die worden gebruikt om een diagnose van de ziekte van Crohn te stellen zijn:

Colonoscopie. Deze test wordt gebruikt om in de dikke darm te kijken om te zien of er een ontsteking aanwezig is.
Sigmoidoscopie. Een blik in de dikke darm, ongeveer zoals een colonoscopie, maar dat gaat slechts tot het laatste deel van de dikke darm

Andere tests mogen niet worden gebruikt bij de diagnose, maar kunnen worden gedaan om de ziekte van Crohn te controleren of complicaties zijn onder meer:

Barium klysma. Deze test is een röntgenfoto die een contrast gebruikt om de structuren in het lagere spijsverteringskanaal beter te kunnen zien.
Bloedonderzoek. Bloedonderzoek wordt ook vaak gedaan om nuttige informatie te geven over de status van IBD, vooral het aantal rode bloedcellen en het aantal witte bloedcellen. Andere bloedtesten kunnen elektrolytniveaus meten, zoals natrium en kalium, om te bepalen of ze zijn uitgeput door aanhoudende diarree.
CT-scan (computertomografie). Een type röntgenfoto die een dwarsdoorsnede van het lichaam geeft. Wordt ook computertomografie (CT) -scan genoemd.

Bovenste endoscopie. Als er kans is op ziekte in het bovenste spijsverteringskanaal (zoals de slokdarm, keel of dunne darm), kan deze test nuttig zijn.
Bovenste gastro-intestinale reeks. Een andere vorm van röntgenfoto die contrast gebruikt en wordt gebruikt voor het bovenste deel van het maagdarmkanaal.
X-stralen. Een snelle en gemakkelijke test die niet veel informatie oplevert, maar nog steeds soms wordt gebruikt.

Hoe de ziekte van Crohn wordt behandeld

Zowel medicijnen als operaties worden gebruikt om de ziekte van Crohn te behandelen. Met de verscheidenheid aan behandelingen die beschikbaar zijn, is het belangrijk om nauw samen te werken met een gastro-enteroloog om de beste manier van handelen te bepalen.

Medicatie. Een verscheidenheid aan medicijnen kan worden gebruikt om de ziekte van Crohn te behandelen. Medicijnen vallen meestal in twee categorieën: onderhoudsmedicijnen, die continu worden ingenomen om opflakkeringen te voorkomen, en sneller reagerende geneesmiddelen die worden gebruikt om een opflakkering te stoppen.

Medicijnen die worden gebruikt om de ziekte van Crohn te behandelen, zijn: Azulfidine (sulfasalazine); Asacol en Pentasa (mesalamine); Imuran (azathioprine); Purinethol (6-MP, mercaptopurine); cyclosporine; Rheumatrex (methotrexaat); Remicade (infliximab); Humira (adalimumab); Entyvio (Vedolizumab); Cimzia (certolizumab pegol); en corticosteroïden, zoals prednison en Entocort EC (budesonide).

Chirurgie. Chirurgie wordt ook gebruikt als een behandeling voor de ziekte van Crohn. Ongeveer 70 procent van de mensen met de ziekte van Crohn zal in de eerste 10 jaar na de diagnose geopereerd worden. Van die, zal de helft meer chirurgie in de volgende drie tot vier jaar hebben. Resectie, waarbij een zieke sectie van de darm wordt verwijderd, is de meest gebruikelijke vorm van chirurgie. Chirurgie is geen remedie voor de ziekte van Crohn.

Risico van gastro-intestinale kankers

Voor mensen met de ziekte van Crohn zijn er verschillende factoren die het risico op het ontwikkelen van colorectale kanker lijken te beïnvloeden. Deze risico’s omvatten:

jonge leeftijd bij diagnose
8 tot 10 jaar actieve ziekte met ontsteking
met stricturen (een vernauwing van de darm)
geschiedenis van de leverziekte, primaire scleroserende cholangitis

Artsen kunnen om de twee à drie uur een screeningcolonoscopie aanbevelen jaar na acht tot tien jaar ziekte van Crohn, en elke één tot twee jaar na 20 jaar ziekte van Crohn. Sommige mensen met de ziekte van Crohn hebben mogelijk regelmatig colonoscopie nodig om hun ziekte te controleren, en screening op kanker kan tegelijkertijd worden uitgevoerd.

Gerelateerde omstandigheden

Extra-intestinaal. Er kunnen complicaties optreden in verband met de ziekte van Crohn, en ziekten die zich buiten de dikke darm voordoen, worden extra-darmcomplicaties genoemd. Extra ingewikkelde complicaties zijn artritis, vertraagde groei bij kinderen, oogaandoeningen, galstenen, huidaandoeningen, aften in de mond en een verslechtering van de symptomen tijdens de menstruatie. Veel van deze complicaties zullen het verloop van de ziekte van Crohn volgen en kunnen erger worden vóór en tijdens een fakkel en verbeteren wanneer de ziekte van Crohn in remissie is.

Intestinale. Enkele van de potentiële lokale (darm) complicaties van de ziekte van Crohn omvatten abcessen, darmobstructie, darmperforatie, colorectale kanker, fissuren, fistels en toxisch megacolon.

Roken en de ziekte van Crohn

Mensen die sigaretten roken of in het verleden hebben gerookt, lopen een groter risico op het ontwikkelen van de ziekte van Crohn. Recidieven (flare-ups), herhaaloperaties en agressieve immunosuppressieve behandeling komen vaker voor bij patiënten met de ziekte van Crohn die ook roken. Mensen met de ziekte van Crohn worden sterk aangemoedigd om te stoppen met roken.

Zwangerschap

Een gezonde zwangerschap en een baby zijn beide mogelijk voor vrouwen met de ziekte van Crohn. Hoe de ziekte van Crohn tijdens de zwangerschap zal reageren, wordt grofweg in drie delen gesplitst: sommige vrouwen doen het beter, andere blijven hetzelfde en sommige verslechteren. Het belangrijkste is om voor een zwangerschap in remissie te komen of er tijdens de zwangerschap te zijn om ervoor te zorgen dat moeder en baby goed blijven presteren. Helaas, wanneer de ziekte van Crohn opduikt op het moment dat de baby wordt verwekt of tijdens de zwangerschap, is het risico van een miskraam en vroeggeboorte hoger.

Prognose

Met de juiste medische zorg is de prognose voor de meeste mensen met de ziekte van Crohn goed. De meeste mensen met de ziekte van Crohn kunnen een lang, productief leven leiden. Nieuwe medicijnen en onderzoek naar de oorzaken van IBD blijven de kwaliteit van leven van mensen met IBD verhogen.

Een woord van heel dichtbij

Een diagnose van de ziekte van Crohn wordt geleverd met een steile leercurve. De gastro-enteroloog en zijn personeel zullen kritisch zijn om ervoor te zorgen dat een goede kwaliteit van leven behouden blijft. De meeste IBD-patiënten hebben nauwe relaties met hun gastro-enterologen. Het is ook belangrijk voor mensen met IBD om een ondersteunend netwerk te ontwikkelen onder hun familie en vrienden die voorstanders kunnen zijn. Goed leven met de ziekte van Crohn is niet onbereikbaar door regelmatig afspraken te maken met de arts, een behandelplan te volgen en zoveel mogelijk te leren over de ziekte.