1 Wat is reactieve artritis? (Reiter’s Syndrome)
Reactie
Reactieve artritis is een type artritis dat optreedt als een "reactie" op een infectie elders in het lichaam. Ontsteking is een kenmerkende reactie van weefsels op verwonding of ziekte en wordt gekenmerkt door:
- zwelling
- roodheid
- hitte
- pijn
Naast deze gewrichtsontsteking is reactieve artritis geassocieerd met twee andere symptomen:
- roodheid en ontsteking van de ogen
- ontsteking van de urinewegen
Deze symptomen kunnen alleen, samen of helemaal niet voorkomen.
Reiter’s
Reactieve artritis is ook bekend als het syndroom van Reiter en uw arts kan het als een seronegatieve spondyloarthropathie aanduiden. De seronegatieve spondyloarthropathieën zijn een groep aandoeningen die een ontsteking in het hele lichaam kunnen veroorzaken, vooral in de wervelkolom. Voorbeelden van andere aandoeningen in deze groep zijn:
- artritis psoriatica
- spondylitis ankylopoetica
infectie
in veel gevallen wordt reactieve artritis veroorzaakt door een geslachtsinfectie in de blaas of urethra, of, bij vrouwen, de vagina die vaak wordt overgedragen via seksueel contact. Deze vorm van de aandoening wordt soms genito-urinair of urogenitale reactieve artritis genoemd.
Een andere vorm van reactieve artritis wordt veroorzaakt door een infectie in het darmkanaal door het eten van voedsel of het omgaan met stoffen die besmet zijn met bacteriën. Deze vorm wordt soms enterische of gastro-intestinale reactieve artritis genoemd.
Symptomen van reactieve artritis duren meestal 3 tot 12 maanden, hoewel de symptomen bij een klein percentage van de mensen kunnen terugkeren of zich kunnen ontwikkelen tot een chronische ziekte.
2Welke oorzaken reactieve artritis?
Chlamydia
Reactieve artritis begint meestal ongeveer 1 tot 3 weken na infectie. De bacterie die het vaakst wordt geassocieerd met reactieve artritis is: Chlamydia trachomatis, algemeen bekend als chlamydia.
Het wordt meestal verkregen door seksueel contact. Enig bewijs toont ook aan dat luchtweginfecties met Chlamydia pneumoniae reactieve artritis kunnen veroorzaken.
GI-darminfecties
Infecties in het spijsverteringskanaal die reactieve artritis kunnen veroorzaken, zijn onder meer:
- Salmonella
- Shigella
- Yersinia
- Campylobacter
Mensen kunnen besmet raken met deze bacteriën na het eten of hanteren van onjuist bereid voedsel, zoals vlees dat niet is opgeslagen in de juiste temperatuur.
HLA B27
Artsen weten niet precies waarom sommige mensen die aan deze bacteriën worden blootgesteld reactieve artritis ontwikkelen en anderen niet, maar ze hebben een genetische factor geïdentificeerd, menselijk leukocytantigeen (HLA) B27, die iemands kans op ontwikkeling van reactieve artritis verhoogt. Ongeveer 80% van de mensen met reactieve artritis test positief voor HLA-B27. Het erven van het HLA-B27-gen betekent echter niet noodzakelijk dat u reactieve artritis krijgt. Acht procent van de gezonde mensen heeft het HLA-B27-gen en slechts ongeveer een vijfde van hen zal reactieve artritis ontwikkelen als ze de aanstekelijke infecties oplopen.
Is het besmettelijk?
Reactieve artritis is niet besmettelijk; dat wil zeggen, een persoon met de aandoening kan de artritis niet doorgeven aan iemand anders. De bacteriën die reactieve artritis kunnen veroorzaken, kunnen echter van persoon op persoon worden overgedragen.
3Wat zijn de symptomen van reactieve artritis?
Symptomen
Over het algemeen hebben mannen tussen de 20 en 40 de meeste kans op reactieve artritis. Er zijn echter aanwijzingen dat, hoewel mannen negen keer meer kans lopen dan vrouwen om reactieve artritis te ontwikkelen als gevolg van venerisch verworven infecties, vrouwen en mannen even waarschijnlijk reactieve artritis ontwikkelen als gevolg van door voedsel overgedragen infecties. Vrouwen met reactieve artritis hebben vaak mildere symptomen dan mannen.
Reactieve artritis resulteert meestal in een ontsteking van de:
- urogenitale tractus
- gewrichten
- ogen
Minder vaak voorkomende symptomen
Minder vaak voorkomende symptomen zijn aften en huiduitslag. Elk van deze symptomen kan zo mild zijn dat patiënten ze niet opmerken. Ze komen meestal en gaan over een periode van enkele weken tot enkele maanden.
Urogenital Tract
Reactieve artritis treft vaak het urogenitale kanaal, inclusief de:
- prostaat of urethra bij mannen
- urethra, baarmoeder of vagina bij vrouwen
Mannen kunnen een toegenomen behoefte aan urineren ervaren, een branderig gevoel bij het urineren, penispijn en een vloeistof afscheiding uit de penis. Sommige mannen met reactieve artritis ontwikkelen prostatitis. Symptomen van prostatitis kunnen koorts en koude rillingen omvatten, evenals een verhoogde behoefte aan urineren en een branderig gevoel tijdens het urineren.
Vrouwen met reactieve artritis kunnen problemen krijgen in het urogenitale kanaal, zoals cervicitis of urethritis, wat een brandend gevoel kan veroorzaken tijdens het urineren. Sommige vrouwen ontwikkelen bovendien salpingitis of vulvovaginitis. Deze aandoeningen kunnen al dan niet artritische symptomen veroorzaken.
4Wat met artritis, gewrichtspijn, andere symptomen?
Gewrichtspijn
Gewrichtspijnsymptomen van reactieve artritis omvatten meestal pijn en zwelling in de:
- knieën
- enkels
- voeten
Polsen, vingers en andere gewrichten worden minder vaak aangetast. Mensen met reactieve artritis ontwikkelen vaak tendinitis. In veel gevallen met reactieve artritis resulteert dit in enkelpijn of Achilles tendinitis. Sommige met reactieve artritis ontwikkelen ook hielspoor, dit zijn benige groeisels in de hiel die chronische voetpijn kunnen veroorzaken. Ongeveer de helft van de mensen met reactieve artritis rapporteert lage rug en bilspieren.
Reactieve artritis kan ook spondylitis of sacroiliitis veroorzaken. Mensen met reactieve artritis die het HLA-B27-gen hebben, hebben zelfs meer kans op het ontwikkelen van spondylitis en / of sacroiliitis.
Ogen
Conjunctivitis, een ontsteking van het slijmvlies die de oogbal en het ooglid bedekt, ontwikkelt zich bij ongeveer de helft van de mensen met reactieve artritis. Sommige mensen kunnen uveïtis ontwikkelen. Conjunctivitis en uveïtis kunnen leiden tot:
- roodheid van de ogen
- oogpijn en -irritatie
- wazig zicht
Oogaandoeningen treden meestal vroeg in de loop van reactieve artritis op en de symptomen kunnen komen en gaan.
Zweren
Ongeveer 25% van de mannen met reactieve artritis ontwikkelen kleine, oppervlakkige, pijnloze zweren aan het uiteinde van de penis. Een klein percentage mannen en vrouwen ontwikkelt huiduitslag of kleine harde knobbeltjes op de voetzolen en, minder vaak, op de handpalmen of elders. Sommige met reactieve artritis ontwikkelen zweren in de mond die komen en gaan, voor sommigen zijn deze zweren pijnloos en onopgemerkt.
5Welke soort arts kan reactieve artritis behandelen en diagnosticeren?
Verschillende artsen
Een persoon met reactieve artritis zal waarschijnlijk verschillende soorten artsen moeten zien omdat reactieve artritis verschillende delen van het lichaam beïnvloedt. Het kan echter nuttig zijn voor de arts en de patiënt voor één arts, meestal een reumatoloog (een arts die gespecialiseerd is in artritis), om het volledige behandelplan te beheren. Deze arts kan behandelingen coördineren en de bijwerkingen van de verschillende medicijnen die de patiënt kan nemen volgen. De volgende specialisten behandelen andere functies die verschillende delen van het lichaam beïnvloeden.
- Oogarts (behandelt oogaandoeningen)
- Gynaecoloog (behandelt genitale symptomen bij vrouwen)
- Uroloog (behandelt genitale symptomen bij mannen en vrouwen)
- Dermatoloog (behandelt huidklachten)
- Orthopedist (voert operatie uit op ernstig beschadigde gewrichten)
- Fysiotherapeut (houdt toezicht op trainingsregimes)
Onderzoek
Aan het begin van een onderzoek zal de arts waarschijnlijk een volledige medische geschiedenis hebben en de huidige symptomen en eventuele eerdere medische problemen of infecties opmerken. Voor en na het bezoek aan de arts is het soms nuttig voor de patiënt om bij te houden welke symptomen optreden, wanneer deze zich voordoen en hoe lang deze duren. Het is vooral belangrijk om griepachtige symptomen te melden, zoals:
- koorts
- braken
- diarree
Deze symptomen kunnen wijzen op een bacteriële infectie. Artsen vinden het soms moeilijk om reactieve artritis te diagnosticeren omdat er geen specifieke laboratoriumtest is om te bevestigen dat een persoon reactieve artritis heeft.
6Hoe is er reactieve artritis gediagnosticeerd?
Diagnose
Artsen kunnen een bloedtest bestellen voor de genetische factor HLA-B27, maar een positief resultaat betekent niet altijd dat iemand de aandoening heeft.
Artsen kunnen andere bloedonderzoeken laten doen om andere aandoeningen uit te sluiten en de diagnose te bevestigen. Reumatoïde factor of antinucleaire antilichaamtests kunnen helpen om reactieve artritis uit te sluiten. De meeste patiënten met reactieve artritis hebben negatieve resultaten bij deze tests. Als de testresultaten positief zijn, kunt u een ander type artritis hebben, zoals:
- reumatoïde artritis
- lupus
Artsen kunnen ook testen op de bezinkingssnelheid van erytrocyten. Een hoge "sed rate" duidt vaak op een ontsteking ergens in het lichaam. Doorgaans hebben mensen met reumatische aandoeningen een verhoogde sed-snelheid.
- Quiz: Kon u Lupus hebben?
Infecties
Artsen zullen waarschijnlijk testen op infecties die mogelijk verband houden met reactieve artritis. Patiënten worden in het algemeen getest op een Chlamydia-infectie (studies hebben aangetoond dat vroege behandeling van Chlamydia-geïnduceerde reactieve artritis de progressie van de ziekte kan verminderen). Celmonsters kunnen bij vrouwen uit de keel, urethra bij mannen of de baarmoederhals worden genomen. Urine en ontlasting monsters kunnen ook worden getest. Een monster van synoviale vloeistof kan uit de arthritische verbinding worden verwijderd. Studies van gewrichtsvloeistof kunnen infecties in het gewricht helpen voorkomen.
X-stralen
Artsen gebruiken soms x-ray om reactieve artritis te diagnosticeren en om andere oorzaken van artritis uit te sluiten. X-stralen kunnen andere symptomen herkennen, waaronder:
- spondylitis
- sacro-iliitis
- zacht weefsel zwelling
- schade aan kraakbeen en gewrichten
- kalkaanslag
7Hoe wordt er reactieve artritis behandeld?
Geneesmiddelenopties
Hoewel er geen remedie is voor reactieve artritis, verlichten sommige behandelingen de symptomen van de stoornis.
NSAID’s
Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s) verminderen gewrichtsontsteking en worden vaak gebruikt voor de behandeling van patiënten met reactieve artritis. Sommige NSAID’s zijn zonder recept verkrijgbaar, zoals:
- aspirine
- ibuprofen
Andere NSAID’s die meestal effectiever zijn voor reactieve artritis, moeten worden voorgeschreven door een arts zoals:
- indomethacine
- tolmetin
Corticosteroïde shots
Voor mensen met ernstige gewrichtsontsteking, injecties van corticosteroïden direct in het aangetaste gewricht kan ontsteking verminderen.
Topische corticosteroïden
Deze corticosteroïden worden geleverd in een crème of lotion en kunnen direct worden aangebracht op de huidlaesies, zoals zweren, in verband met reactieve artritis. Topische corticosteroïden verminderen ontstekingen en bevorderen de genezing.
Antibiotica
Antibiotica helpen bacteriële infecties die reactieve artritis veroorzaken elimineren. Het voorgeschreven specifieke antibioticum is afhankelijk van het type bacteriële infectie dat aanwezig is. Sommige artsen kunnen aanbevelen dat iemand met reactieve artritis langdurig antibiotica gebruikt (tot 3 maanden). Onderzoek toont aan dat in de meeste gevallen deze praktijk noodzakelijk is.
Immunosuppressiva / DMARD’s
DMARD’s zoals methotrexaat of sulfasalzine kunnen helpen bij het beheersen van ernstige symptomen die niet door andere geneesmiddelen kunnen worden gereguleerd.
TNF-blokkers
TNF-blokkers, zoals Enbrel (etanercept) en Remicade (infliximab), kunnen effectief zijn voor reactieve artritis en andere spondyloarthropathieën.
8 Kan lichaamsbeweging reactieve artritis verbeteren?
Oefening voor reactieve artritis
Voordat u met een oefenprogramma begint, moeten patiënten met een gezondheidswerker praten die geschikte oefeningen kan aanbevelen.
Oefening, wanneer deze geleidelijk wordt geïntroduceerd, kan de gewrichtsfunctie helpen verbeteren. In het bijzonder zullen versterkings- en bewegingsoefeningen de gewrichtsfunctie handhaven of verbeteren.
- Versterkende oefeningen bouwen de spieren rondom het gewricht op om het beter te ondersteunen.
- Spierverstevigende oefeningen die geen gewrichten bewegen, kunnen worden gedaan, zelfs als een persoon een ontsteking en pijn heeft.
- Bewegingsoefeningen met bereik verbeteren beweging en flexibiliteit en verminderen de stijfheid van het aangetaste gewricht.
- Oefening: essentiële behandeling voor artritis
- Oefening bij artritis
Terug Oefening bij reactieve artritis
Oefeningen om de rug te strekken en uit te strekken kunnen bijzonder nuttig zijn bij het voorkomen van langdurige invaliditeit voor patiënten met rugpijn of ontsteking.
Wateroefening voor reactieve artritis
Watertraining kan ook nuttig zijn voor reactieve artritis. Het drijfvermogen van de wateren vermindert de druk op uw gewrichten aanzienlijk, waardoor het gemakkelijker wordt om de gewenste bewegingsoefening uit te voeren.
9Wat is de prognose voor mensen met reactieve artritis?
Prognose
De meeste mensen met reactieve artritis herstellen volledig van de eerste symptomen en zijn in staat om terug te keren naar reguliere activiteiten 2 tot 6 maanden nadat de eerste symptomen zijn opgetreden. In dergelijke gevallen kunnen de symptomen van artritis tot 12 maanden aanhouden, hoewel deze meestal zeer mild zijn en geen invloed hebben op de dagelijkse activiteiten.
Chronische artritis
Ongeveer 20 procent van de mensen met reactieve artritis heeft chronische (langdurige) artritis, die meestal mild is.
Studies tonen aan dat tussen 15 en 50 procent van de patiënten symptomen opnieuw zal ontwikkelen ergens nadat de eerste flakkering is verdwenen. Het is mogelijk dat dergelijke terugvallen te wijten zijn aan herinfectie. Rugpijn en artritis zijn de symptomen die het vaakst terugkeren.
Een klein percentage van de patiënten zal chronische, ernstige artritis hebben die moeilijk onder controle te houden is en die gewrichtsmisvorming kan veroorzaken.
10Wat zijn onderzoekers die leren over reactieve artritis?
Onderzoek naar reactieve artritis
Onderzoekers blijven onderzoek doen naar de oorzaken van reactieve artritis en studiebehandelingen voor de aandoening. Bijvoorbeeld:
- Onderzoekers proberen de relatie tussen infectie en reactieve artritis beter te begrijpen. In het bijzonder proberen ze vast te stellen waarom een infectie artritis teweegbrengt en waarom sommige mensen die infecties ontwikkelen, reactieve artritis krijgen, terwijl anderen dat niet doen. Wetenschappers onderzoeken ook waarom mensen met de genetische factor HLA-B27 meer risico lopen dan anderen.
- Onderzoekers ontwikkelen methoden om de locatie van de ontstekingsbacteriën in het lichaam te detecteren. Sommige wetenschappers vermoeden dat nadat de bacteriën het lichaam zijn binnengedrongen, ze naar de gewrichten worden getransporteerd, waar ze voor onbepaalde tijd in kleine hoeveelheden kunnen blijven.
- Onderzoekers testen gecombineerde behandelingen voor reactieve artritis. In het bijzonder testen zij het gebruik van antibiotica in combinatie met TNF-remmers en met andere immunosuppressieve geneesmiddelen, zoals methotrexaat en sulfasalazine.
