Een darmperforatie begrijpen

Wat is een darmperforatie of gaatje in uw dikke darm en wat zijn de symptomen? Wie loopt er risico? En hoe wordt een perforatie behandeld?

Overzicht

Je dikke darm bestaat uit lagen gladde spieren en slijmvliezen. De binnenste laag, de mucosa genoemd, is zacht en buigzaam – vergelijkbaar met de weefsels in je mond. Darmperforaties treden op wanneer een gat in deze voering wordt gemaakt, vaak als gevolg van colonoperatie of ernstige darmziekte.

Een gat in de dikke darm zorgt ervoor dat de inhoud van de dikke darm kan lekken in de doorgaans steriele inhoud van uw buikholte.

Symptomen

De symptomen van een darmperforatie kunnen variëren en kunnen langzaam of snel optreden, afhankelijk van de onderliggende oorzaak. Symptomen kunnen zijn:

• Buikpijn (vaak ernstig en diffuus)
• Ernstige buikkrampen
• Opzwellen
• Misselijkheid en braken
• Een verandering in uw stoelgang of gewoonten.
• Rectale bloeding
• Koorts (meestal niet onmiddellijk)
• Rillingen
• Vermoeidheid

Risicofactoren

Wetenschappers hebben ontdekt dat een aantal factoren het risico op het ontwikkelen van een darmperforatie kan verhogen. Deze omvatten beide factoren die betrokken zijn bij chirurgie of een procedure (iatrogene oorzaken) en darmziekten die worden gekenmerkt door een ontsteking. Risicofactoren kunnen zijn:

• Recente of eerdere abdominale.
• Recente of eerdere bekkenchirurgie.
• Leeftijd groter dan 75.
• Geschiedenis van meerdere medische problemen.
• Trauma van de buik of het bekken (zoals bij een auto-ongeluk.)

• Een voorgeschiedenis van divertikelziekte.
• Een geschiedenis van inflammatoire darmaandoeningen.
• Darmkanker
• Gebruik van het immunokunststof monoklonale antilichaam ipilimumab.
• Bekkenverkrijgingen (littekenweefsel, meestal gerelateerd aan eerdere operaties.)
• Vrouwelijk geslacht (vrouwen hebben doorgaans een meer flexibele dikke darm, wat kan leiden tot per ongeluk perforeren tijdens medische procedures, waaronder een colonoscopie.)

• Diagnostische en chirurgische ingrepen waarbij het spijsverteringskanaal betrokken is buik of bekken. Risicofactoren voor een perforatie tijdens een colonoscopie zijn vrouw, oudere leeftijd, een voorgeschiedenis van divertikelaandoening en darmobstructies.

Oorzaken

Darmperforaties kunnen spontaan (onverwacht) optreden als gevolg van een medische aandoening of in plaats daarvan een complicatie zijn van verschillende diagnostische en chirurgische procedures die per ongeluk een gat in de dikke darm veroorzaken. Trauma, vooral stomp trauma aan de buik, is ook een belangrijke oorzaak van darmperforaties.

De oorzaak van de procedure is onder meer: ​​

• Klysma – Een onjuiste of krachtig geplaatste rectumbuis voor een klysma kan door de darmwand scheuren of duwen.
• Darmvoorbereiding voor colonoscopie – Zelden kan de darmvoorbereiding voor een colonoscopie resulteren in een perforatie. Dit komt vaker voor bij mensen met een voorgeschiedenis van obstipatie.
• Sigmoidoscopie – Hoewel de endoscoop voor een flexibele sigmoïdoscopie flexibel is, blijft perforatie een risico, maar een zeldzame.
• Colonoscopie – De punt van de endoscoop kan door de binnenwand van de dikke darm dringen, hoewel dit een zeldzame complicatie van de procedure is en niet wordt gezien in de virtuele colonoscopie. Perforatie van de darm geassocieerd met een colonoscopie komt vaker voor bij diegenen die de ernstige acute ziekte van de darmen hebben, evenals degenen die aan steroïde medicijnen lijden. De colonoscopieperforatiesnelheid lijkt ongeveer 1 op 1400 mensen te zijn die screening colonoscopieën hebben en 1 op 1000 mensen die een therapeutische colonoscopie hebben (bijvoorbeeld om een ​​poliep te verwijderen).

• Abdominale of bekkenchirurgie, in het bijzonder colonoperaties als voor darmkanker.

Oorzaken van spontane darmperforatie (die niet gerelateerd zijn aan operaties of procedures) zijn onder meer: ​​

• Inflammatoire darmaandoening / colitis zoals de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa. Het levenslange risico van darmperforatie met de ziekte van Crohn ligt tussen één en drie procent, waardoor dit een veel voorkomende oorzaak is.
• Ernstige darmobstructie, vooral wanneer de dikke darm is "verzwakt" door diverticulaire aandoeningen, een ander proces of kanker.
• Trauma.
• Ischemische darmziekte (wanneer de bloedtoevoer naar de dikke darm is aangetast.)
• Colonkanker.
• Inname van vreemd lichaam – Meestal te wijten aan de inname van visgraten en botfragmenten, evenals niet-voedselproducten.

• Ernstige darmimpact.

Diagnose

Als uw arts vermoedt dat de darm is geperforeerd, kan zij tests bestellen om haar vermoeden te bevestigen. Een eenvoudige abdominale röntgenfoto kan gas buiten de dikke darm tonen, maar is niet vaak diagnostisch. Een CT-scan van uw buik met of zonder contrast of een bariumklysma of slik kan nodig zijn. Een volledig aantal bloedcellen kan een stijging van uw aantal witte bloedcellen vertonen als de perforatie al een tijdje aanwezig is, of bewijs van anemie als gevolg van een bloeding. Kleine perforaties kunnen soms meerdere beeldstudies en tijd nodig hebben om nauwkeurig te diagnosticeren.

Behandeling

Perforatie van de darm wordt beschouwd als een medisch noodgeval en vereist onmiddellijke behandeling. Onbehandeld, de inhoud van de darm kan uitlekken en ontsteking, infectie en zelfs abcessen in uw buik veroorzaken. De technische naam hiervoor is peritonitis, wat een pijnlijke voorloper is van sepsis, of een infectie die het hele lichaam veroorzaakt.

De meeste perforaties worden chirurgisch gerepareerd. Afhankelijk van de locatie en de grootte van de scheur kan de arts het mogelijk maken om het via een endoscoop te bevestigen, vergelijkbaar met degene die wordt gebruikt tijdens een colonoscopie, maar dit is geen optie voor iedereen. Open darmchirurgie kan al dan niet resulteren in een stoma en colostomie: een kunstmatige opening buiten uw maag waar de ontlasting in een zakje wordt afgetapt totdat de darm is genezen.

Complicaties

Complicaties van onbehandelde perforatie kunnen zijn:

• Bloeding
• Infectie (peritonitis en sepsis)
• Dood

Complicaties zijn afhankelijk van iemands algemene gezondheidstoestand, evenals de hoeveelheid tijd die het in beslag heeft genomen om de perforatie te diagnosticeren en te behandelen.

Herstel

Tijdens uw eerste herstelperiode kunt u niets drinken of iets eten via de mond. Dit wordt ‘rust in de darmen’ genoemd en zorgt ervoor dat de binnenbekleding goed kan genezen. U zult ook een nasogastrische slang op zijn plaats hebben om de inhoud van uw maag voor een bepaalde periode af te voeren. U kunt een paar dagen intraveneuze antibiotica en voeding krijgen als u in het ziekenhuis bent. Hoewel u misschien wilt terugkeren naar uw normale routine, is het belangrijk dat u uw dikke darm de tijd geeft om te genezen en de instructies van uw arts op te volgen.

De bottom line

Darmperforatie kan spontaan voorkomen, zoals bij inflammatoire darmaandoeningen, of tijdens chirurgische of diagnostische tests. Symptomen kunnen snel optreden, of in plaats daarvan langzaam, en moeten worden overwogen bij iedereen die risicofactoren heeft voor een perforatie in combinatie met risicofactoren voor de aandoening.

Als je vroeg wordt betrapt, zijn er verschillende behandelingsopties beschikbaar, maar zelfs met een operatie (wat meestal het geval is) kan de darm vaak worden bewaard en gerepareerd zonder een colostoma. Herstel kan enige tijd duren, zowel voor genezing als voor correctie en risicofactoren die tot de perforatie hebben geleid.