De MUGA-scan (MUltiple Gated Acquisition-scan) is een niet-invasieve test die wordt gebruikt om de hartfunctie te evalueren. De MUGA-scan produceert een bewegend beeld van het kloppende hart en uit dit beeld kunnen verschillende belangrijke kenmerken worden bepaald over de gezondheid van de linker en rechter ventrikels (de belangrijkste pompkamers van het hart). De MUGA-scan is vooral goed in het weergeven van de algehele pompcapaciteit van het hart.
- Hier is een overzicht van de kamers en kleppen van het hart.
Hoe is de MUGA-scan voltooid?
Als u een MUGA-scan hebt, wordt een kleine hoeveelheid Technetium 99 (een radioactieve stof) in uw bloedbaan geïnjecteerd. Het Technetium 99 hecht zich aan uw rode bloedcellen en circuleert in uw bloedbaan. Je wordt dan geplaatst onder een speciale camera (een gammacamera), die in staat is om de straling op laag niveau te detecteren die wordt afgegeven door de met Technetium gemarkeerde rode cellen. Omdat de rode bloedcellen hartkamers vullen, kan de gammacamera produceren wat in wezen een film is van het kloppende hart. Deze digitale "film" kan worden geanalyseerd met verschillende computeralgoritmen, die veel nuttige informatie over de algehele gezondheid van uw hart kunnen bepalen.
Wat kan er van de MUGA-scan worden geleerd?
Verschillende belangrijke kenmerken van de hartfunctie kunnen worden gemeten vanaf de MUGA-scan. Als een persoon een hartaanval heeft gehad, kan de MUGA-scan vertellen welk deel van de hartspier abnormaal functioneert.
Door het lokaliseren van gebieden met hartspierbeschadiging, geeft de MUGA-scan de arts belangrijke aanwijzingen over welke kransslagaders waarschijnlijk worden geblokkeerd of gedeeltelijk geblokkeerd door atherosclerose.
De MUGA-scan is ook erg goed in het meten van de algehele functie van het hart. Dit is vooral belangrijk als er enige mate van verwijde cardiomyopathie is.
de MUGA-scan geeft een nauwkeurig en reproduceerbaar middel voor het meten en bewaken van de "ejectiefractie" van de hartventrikels. De linkerventrikelejectiefractie (LVEF) is een uitstekende maat voor de algehele hartfunctie en is zeer nuttig om artsen te helpen bij het beoordelen en behandelen van mensen met hartfalen.
Wanneer is de MUGA-scan nuttiger dan andere harttesten?
Er zijn twee algemene voordelen van de MUGA-scan ten opzichte van andere technieken (zoals het echocardiogram) voor het beoordelen van de hartfunctie.
Ten eerste is de LVEF verkregen met een MUGA-scan zeer nauwkeurig en wordt deze als nauwkeuriger beschouwd dan LVEF-metingen verkregen door andere soorten harttesten.
Ten tweede is de LVEF gemeten met een MUGA-scanuitwerpfractie zeer reproduceerbaar. Dit betekent dat als volgende MUGA-scans een verschil in de LVEF meten, dit verschil waarschijnlijk een werkelijke verandering in de conditie van het hart weerspiegelt (en geen artefact is van een onnauwkeurige meting). Bij andere tests is de variabiliteit in herhaalde LVEF-metingen meestal groter.
Deze twee functies maken de MUGA-scan bijzonder nuttig voor het detecteren van subtiele veranderingen in de hartfunctie van een persoon na verloop van tijd.
Een bekend voorbeeld van wanneer herhaalde MUGA-scans nuttig zijn, zou zijn bij het beoordelen van iemands hartfunctie tijdens een chemokuur voor kanker.
Sommige chemotherapeutische middelen (waarvan Adriamycine de meest opvallende is) kunnen vrij toxisch zijn voor de hartspier.
De MUGA-scan is nauwkeurig en reproduceerbaar genoeg om subtiele, vroege veranderingen in de hartfunctie te detecteren die gemakkelijk door andere technieken kunnen worden gemist. Door de LVEF te meten met periodieke MUGA-scans, kunnen oncologen bepalen of het veilig is om door te gaan met de chemotherapie, of dat bepaalde medicijnen moeten worden gestopt.
Beperkingen van de MUGA-scan
Zoals bij elke diagnostische test die wordt gebruikt in de geneeskunde, zijn er enkele nadelen aan de MUGA-scan.
Omdat de MUGA-scan het gebruik van een radioactieve stof vereist, wordt de persoon met deze scan blootgesteld aan een kleine hoeveelheid straling.
De hoeveelheid straling geassocieerd met een MUGA-scan is ongeveer 6,2 mSv, wat ongeveer tweemaal de normale achtergrondstraling is die een persoon in één jaar ontvangt, en ongeveer 10 keer de straling die met een mammogram wordt verkregen.
Verder neigt de nauwkeurigheid van de LVEF verkregen met een MUGA-scan te worden verminderd bij patiënten met onregelmatige hartritmes, in het bijzonder atriale fibrillatie.
Ook geeft de MUGA-scan meestal niet veel informatie over de functie van de hartkleppen, of dat er ventriculaire hypertrofie is. Het echocardiogram daarentegen is uitstekend voor het verkrijgen van dergelijke informatie. Dus, voor veel mensen met verdenking op hartproblemen, moet de MUGA-scan worden gebruikt in combinatie met andere harttests om een zo volledig mogelijk beeld te krijgen van de algehele hartaandoening van de persoon.
