Kwaadaardige hypertensie is een ernstige vorm van hoge bloeddruk die schade aan één of meer orgaansystemen veroorzaakt. Hoewel het zelden voorkomt dat slechts ongeveer één procent van de mensen met een voorgeschiedenis van hoge bloeddruk, maligne hypertensie, onomkeerbare schade en zelfs de dood kan veroorzaken als ze niet onmiddellijk worden behandeld.
Kwaadaardige hypertensie wordt gedefinieerd als een bloeddrukmeting boven 180/120.
Een normale bloeddruk is daarentegen iets lager dan 140/90.
Hoewel alle belangrijke orgaansystemen het risico van verwonding lopen bij een kwaadaardige hypertensieve gebeurtenis, zijn de nieren, ogen, hersenen en het hart het meest vatbaar voor beschadiging. Kwaadaardige hypertensie ontwikkelt zich snel en veroorzaakt het scheuren van kleinere bloedvaten door het hele lichaam.
Oorzaken van maligne hypertensie
De oorzaken van maligne hypertensie worden niet goed begrepen. In veel gevallen lijkt dit het resultaat te zijn van meerdere bijdragende factoren. Onder hen:
- Stoppen met iemands hoge bloeddruk medicijnen
- Een geschiedenis van nierfalen of stenose (de vernauwing van de nierslagaders)
- Gestationele hypertensie tijdens de zwangerschap of bepaalde zwangerschapsgerelateerde complicaties zoals pre-eclampsie
- Mensen met collageen vaatziekte zoals sclerodermie
- Tumoren van de bijnier
Terwijl een voorgeschiedenis van hoge bloeddruk als cruciaal voor het risico wordt beschouwd, kunnen andere, volledig niet-verwante factoren een kwaadaardige hypertensieve episode veroorzaken.
Deze omvatten het gebruik van illegale drugs (zoals cocaïne of methamfetamine), anticonceptiepillen, hoofdtrauma en verwondingen aan het ruggenmerg.
Sommige van deze factoren kunnen verklaren waarom jongere mensen meer vatbaar zijn voor kwaadaardige hypertensie dan oudere volwassenen. Oudere volwassenen hebben daarentegen meer kans op antihypertensiva, waardoor hun risico afneemt.
Symptomen van maligne hypertensie
Omdat maligne hypertensie de organen treft die het meest gevoelig zijn voor bloeddrukveranderingen, zijn de symptomen grotendeels afhankelijk van de locatie van het vaatletsel. Enkele van de meest voorkomende symptomen zijn:
- Wazig zicht
- Hoofdpijn
- Pijn op de borst
- Onregelmatige hartslag
- Bloedanker
- Kortademigheid
- Tintelingen, gevoelloosheid, branderig of stekelig huidgevoel
- Flauwte of duizeligheid
- Verminderde urineproductie
- Misselijkheid of braken
- Altered mentale toestand
- Burst haarvaten van haarvaten
- Aanvallen
Hoewel deze symptomen niet exclusief zijn voor kwaadaardige hypertensie, zijn ze geassocieerd met een aantal mogelijk ernstige aandoeningen zoals een hartaanval, beroerte of nierfalen. Alleen al om deze reden mogen symptomen zoals deze nooit worden genegeerd.
Kwaadaardige hypertensie behandelen
De diagnose van kwaadaardige hypertensie wordt gesteld door de bloeddruk van de persoon te nemen. De gediagnosticeerden moeten onmiddellijk worden opgenomen in het ziekenhuis voor nauwkeurige observatie en behandeling. Afhankelijk van hoe ernstig de gebeurtenis is, kan toegang tot de intensive care nodig zijn.
Intraveneuze geneesmiddelen zullen worden gebruikt om de bloeddruk geleidelijk te verminderen, inclusief natriumnitroprusside en nitroglycerine. Nier-, hersen- en hartfunctie kunnen ook nauwlettend in de gaten worden gehouden om eventuele onregelmatigheden die een noodinterventie vereisen te beoordelen.
In extreme gevallen kan aderlaten worden gebruikt als de intraveneuze geneesmiddelen niet snel genoeg werken.
Eenmaal gestabiliseerd, kunnen beeldvormende tests worden besteld om te controleren op een significante bloeding of letsel. Deze kunnen ultrasone klank, computertomografie (CT) -scan of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) omvatten.
Zodra de persoon voldoende is gestabiliseerd om te worden vrijgegeven, kunnen antihypertensiva zoals bètablokkers of ACE-remmers worden voorgeschreven als dit nog niet is gebeurd.
