COPD Pathofysiologie en hoe de longen werken

bronchiale boom, doel longen, gebied keel, gebied keel achter, herhaalde blootstelling

Chronische obstructieve longziekte (COPD) pathofysiologie is een term die wordt gebruikt om de functionele veranderingen te beschrijven die in de longen voorkomen als gevolg van het ziekteproces. Om meer inzicht te krijgen in de longafwijkingen die aanwezig zijn bij COPD, moet u meer te weten komen over de normale werking van de longen.

Hoe uw longen werken

De borstholte bevat twee longen: één aan de rechterkant van de borst en één aan de linkerkant.

Elke long is samengesteld uit verschillende secties die lobben worden genoemd. De rechterlong heeft drie lobben; links slechts twee. Elke lob is verder verdeeld in segmenten en lobben. De ruimte tussen de longen die het hart, de grote vaten en de slokdarm bevat, wordt het mediastinum genoemd. Een reeks buizen, of luchtwegen, levert zuurstof aan elk deel van de long.

Terwijl u ademt, komt lucht via uw neus in uw ademhalingssysteem. Het gaat dan door de nasopharynx (het gebied van de keel achter de neus) en de oropharynx (het gebied van de keel achter de mond). Deze structuren vormen de bovenste luchtwegen, die zijn bekleed met trilhaar slijmvlies. Dit is een beschermende vochtige weefsellaag met kleine haarachtige uitsteeksels die helpen om geïnhaleerde zuurstof te verwarmen en te bevochtigen en die helpen bij het verwijderen van vreemde deeltjes en overtollig slijm.

Lucht gaat verder door het strottenhoofd (voice-box) – een structuur die de bovenste en onderste luchtwegen verbindt – en vervolgens door de luchtpijp (luchtpijp), die het strottenhoofd met de bronchiën verbindt.

De bronchiën zijn grotere luchtwegen van de longen die vervolgens uitmonden in kleinere luchtwegen, bronchiolen genaamd. Samen vormen de bronchiën en de bronchiolen de bronchiale boom. De bronchiolen eindigen in alveolaire kanalen, wat leidt tot alveolaire zakjes die zijn samengesteld uit miljoenen longblaasjes. De longblaasjes zijn de primaire gasuitwisselingsstructuren in de longen, waar zuurstof in het bloed komt en koolstofdioxide wordt verwijderd.

Al deze structuren werken samen als uw ademhalingssysteem.

Het doel van de longen

De longen bestaan ​​uit sponsachtige, elastische vezels waardoor ze zich kunnen uitrekken en vernauwen als we in- en uitademen. Het doel van de longen is tweeledig: zuurstof (O2) toedienen aan de cellen en weefsels van het lichaam en koolstofdioxide (CO2), het afvalproduct van de ademhaling, uit het bloed verwijderen. Zuurstof, de belangrijkste voedingsstof van het lichaam, helpt je lichaam voedsel dat je eet om te zetten in energie en, net als uitlaatgassen, wordt CO2 uit je lichaam verwijderd elke keer dat je uitademt.

COPD-pathofysiologie begrijpen

COPD wordt gekenmerkt door een beperkte luchtstroombeperking die slecht omkeerbaar is. Cumulatieve, chronische blootstelling aan het roken van sigaretten is de belangrijkste oorzaak van de ziekte, maar herhaalde blootstelling aan passief roken, luchtverontreiniging en beroepsmatige blootstelling (aan kolen, katoen, graan) zijn ook belangrijke risicofactoren.

Chronische ontsteking speelt een belangrijke rol bij COPD-pathofysiologie. Roken en andere irriterende stoffen in de luchtwegen veroorzaken dat neutrofielen, T-lymfocyten en andere ontstekingscellen zich ophopen in de luchtwegen. Eenmaal geactiveerd, activeren ze een ontstekingsreactie waarbij een instroom van moleculen, bekend als inflammatoire mediatoren, naar de site navigeren in een poging om geïnhaleerd vreemd afval te vernietigen en te verwijderen.

Onder normale omstandigheden is de ontstekingsreactie nuttig en leidt tot genezing. Zonder dit zou het lichaam nooit van een blessure herstellen. Bij COPD bestendigt herhaalde blootstelling aan luchtweg irriterende stoffen een aanhoudende inflammatoire respons die zich nooit lijkt af te sluiten. In de loop van de tijd veroorzaakt dit proces structurele en fysiologische veranderingen van de longen die steeds erger worden.

Naarmate de ontsteking voortduurt, vernauwen de luchtwegen zich en worden ze te smal en opgezwollen. Dit leidt tot overmatige slijmproductie en slecht functionerende cilia – een combinatie die de luchtwegklaring bijzonder moeilijk maakt.

Wanneer mensen met COPD hun secreties niet kunnen zuiveren, ontwikkelen ze de kenmerkende symptomen van COPD, waaronder een chronisch productieve hoest, piepende ademhaling en dyspnoe. Ten slotte trekt de opbouw van slijm een ​​groot aantal bacteriën aan die gedijen en zich vermenigvuldigen in de warme, vochtige omgeving van de luchtwegen en longen. Het eindresultaat is verdere ontsteking, de vorming van divertikels (zakjes) in de bronchiale boom en bacteriële longinfectie, een veelvoorkomende oorzaak van COPD-exacerbatie.

COPD-behandeling

Het belangrijkste doel van COPD-behandeling, ongeacht het type COPD, is om de kwaliteit van leven te verbeteren, de progressie van de ziekte te vertragen, COPD-symptomen te beheersen en COPD-exacerbatie te voorkomen.

Geen enkele andere factor draagt ​​meer gewicht bij het vertragen van de progressie van COPD dan stoppen met roken. Andere behandelingsmogelijkheden zijn onder andere antibiotica (voor mensen met tekenen van bacteriële infectie), geïnhaleerde bronchodilatoren, corticosteroïden, aerosoltherapie, pulmonale revalidatie, zuurstoftherapie (voor hypoxische patiënten), griepprikken en, bij mensen die lijden aan COPD in het eindstadium, voldoen aan specifieke criteria, chirurgische interventie.

Like this post? Please share to your friends: