Seksueel overdraagbare aandoeningen (SOA’s) behoren tot de meest voorkomende oorzaken van ziekte in de wereld. In sommige populaties, is één seksueel overdraagbare aandoening syfilis in epidemische proporties. In feite verhogen seksueel overdraagbare aandoeningen, waaronder syfilis, het risico op HIV. In het geval van syfilis is de open wond veroorzaakt door deze seksueel overdraagbare aandoening een ideaal portaal voor HIV om het lichaam binnen te komen.
Syphilis
Syfilis werd voor het eerst beschreven in de 16e eeuw. In geïndustrialiseerde landen daalde de syfilis tijdens de tweede helft van de negentiende eeuw. In dezelfde landen nam de incidentie van deze seksueel overdraagbare aandoening echter na de eerste wereldoorlog sterk toe. Maar nogmaals, na de Tweede Wereldoorlog viel de incidentie snel terug, samenvallend met de beschikbaarheid van verbeterde diagnostische tests en antibiotica. In sommige geïndustrialiseerde landen begon syfilis opnieuw te stijgen in de jaren zestig en is sindsdien gestaag toegenomen.
Syphilis onder controle
Syphilis is het klassieke voorbeeld van een seksueel overdraagbare aandoening die met succes kan worden beheerst door maatregelen voor de volksgezondheid:
- Er is een eenvoudige, zeer gevoelige diagnostische test beschikbaar die een vroege diagnose mogelijk maakt.
- Er zijn zeer effectieve antibiotica beschikbaar om een acute en chronische infectie te behandelen.
- Als syfilis onbehandeld blijft, kan dit zenuwbeschadiging, arteriële muurbeschadiging, mentale desoriëntatie en uiteindelijk de dood veroorzaken.
- Resistentie tegen de antibiotica is niet ontwikkeld, wat betekent dat ze voor de meeste mensen effectief zullen zijn.
Hoe sluiten mensen Syphilis aan?
Syfilis wordt veroorzaakt door een bacterie; specifiek, een beweeglijke (in staat om te bewegen) spirochete (kurkentrekkervormige bacteriën) bekend als Treponema pallidum. De spirochete wordt seksueel van persoon op persoon overgedragen; tijdens orale, anale en vaginale seks.
Syfilis veroorzaakt open zweren in de eerste plaats op de penis, anus en vagina. Contact met die zweren tijdens orale, vaginale of anale seks zorgt voor de overdracht van de spirochete seksueel van de ene persoon naar de andere.
Behalve dat het seksueel overdraagbaar is, kan syfilis worden overgedragen van een zwangere vrouw op haar ongeboren baby. De spirochete die syfilis veroorzaakt, kan de verbinding tussen foetus en moeder (de placenta) doorkruisen die de foetus infecteert. Syfilisinfectie van een ongeboren foetus kan resulteren in een spontane abortus, doodgeboorte of de dood van de foetus in de baarmoeder. Voor die baby’s die de bevalling halen en overleven, komen geboorteafwijkingen vaak voor.
Wat zijn de symptomen van Syfilis?
Syfilis is een "imitator" genoemd en de symptomen ervan worden vaak verward met de symptomen van andere aandoeningen en ziekten. Mensen met syfilis kunnen jaren zonder symptomen gaan. In feite, in de vroege stadia van de ziekte, als er syfiliszweren zijn, kunnen ze onopgemerkt blijven. Deze twee kenmerken van syfilis betekenen dat de meeste infecties optreden tussen mensen die zich niet bewust zijn van hun syfilisinfectie.
De drie staten van syfilisbesmetting
Primaire fase:Meestal barst tijdens deze fase een enkele zweer los op de geslachtsorganen, de vagina of de anus.
Meestal gebeurt dit ongeveer 10 tot 90 dagen na infectie. De ronde pijnloze zweer verschijnt meestal op het punt waar syfilis het lichaam binnenkwam. Deze pijnlijke plek duurt 3-6 weken en geneest zonder behandeling. Er wordt echter gesuggereerd dat behandeling zonder syfilis de secundaire fase kan ingaan.
Secundair stadium:Met of zonder behandeling zullen de symptomen van secundaire syfilis genezen. Maar zoals het geval is in de primaire fase, als er geen behandeling wordt gegeven, kan de infectie doorgaan tot het late stadium. Het secundaire stadium van syfilis wordt gekenmerkt door:
- Slijmvlieslaesies
- Een rode uitslag op de handpalmen en voetzolen die niet jeuken
- Koorts
- Gezwollen lymfeklieren
- Keelpijn
- Haarverlies
- Gewichtsverlies
- Spierpijn
- Vermoeidheid
Laat stadium:Deze fase staat ook bekend als de "verborgen fase", beginnend wanneer de symptomen van de secundaire fase zijn verdwenen. Het is deze fase dat onbehandelde syfilis schade aan inwendige organen, het centrale zenuwstelsel en aan botten en gewrichten kan veroorzaken. In sommige gevallen kan de dood optreden. Om deze reden is de behandeling van syfilis belangrijk, ongeacht in welke fase van de infectie iemand zich bevindt.
Hoe wordt syfilis behandeld?
In een vroeg stadium wordt syfilis gemakkelijk behandeld met een enkele injectie met penicilline of een vergelijkbaar antibioticum als er een penicilline-allergie bestaat. Naarmate de stadia van penicilline vordert, zijn de behandelingen voor een langere tijdsperiode en zijn ze meer invasief (bijvoorbeeld intraveneuze versus intramusculaire injectie).
Als eenmaal syfilis heeft plaatsgevonden en met succes is behandeld, wordt de persoon niet beschermd tegen toekomstige infecties. Om deze reden moeten veiligere seksuele voorzorgsmaatregelen worden voortgezet en regelmatige tests zijn een must.
Een andere van de vier meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen is gonnoroea. Maar net als de anderen kan een beetje bescherming gonnoroea helemaal voorkomen. En net als andere SOA’s kan de aanwezigheid van SOA, inclusief gonorroe, het risico op HIV-infectie vergroten.
Gonorroe
Gonorroe is een veel voorkomende volwassen ziekte, hoewel een aanzienlijk deel van de mensen met een infectie (tot 80% onder vrouwen en 10% onder mannen) asymptomatisch is, wat betekent dat ze geen symptomen hebben.
Daarom zijn zij niet op de hoogte van de noodzaak van behandeling, noch van het risico van overdracht van de ziekte op anderen. Het is dit gebrek aan bewustzijn dat elk jaar bijdraagt aan het aantal gevallen van gonorroe.
Hoe vindt gonorroefectie plaats
Gonorroe is een SOA veroorzaakt door de bacterie Neisseria gonorrhoeae. Deze bacterie houdt ervan te groeien in warme vochtige gebieden, waaronder de vagina, anus, urinewegen, mond, keel en ogen. Daarom kan elk onbeschermd seksueel contact met deze gebieden een infectie veroorzaken. Infectie kan optreden tijdens onbeschermde anale, vaginale of orale seks. Ejaculatie van sperma is niet vereist voor infectie. Gonnoroea kan ook tijdens de bevalling van een besmette moeder naar haar baby worden verspreid.
Wat zijn de symptomen van gonorroe?
Veel mannen hebben helemaal geen symptomen. Als ze symptomen hebben, verschijnen ze meestal binnen een week na infectie en zijn onder andere:
- Branden met urineren
- Een witte, groene of gele afscheiding van de penis
- Pijnlijke of gezwollen testikels
Vrouwen hebben vaak slechts kleine symptomen of hebben helemaal geen symptomen . Daarom hangt detectie van infectie voornamelijk af van de vaginale cultuur. Als vrouwen symptomen hebben, zijn ze:
- Pijn of brandend urineren
- Vaginale afscheiding
- Vaginale bloeding tussen perioden
Zowel mannen als vrouwen kunnen een rectale gonorroe-infectie krijgen. Symptomen zijn onder meer:
- Rectale ontlading
- Anale jeuk of pijn
- Anale bloeding
- Pijnlijke stoelgang
Een gonorroe-infectie in de keel veroorzaakt zelden symptomen, maar als dit wel gebeurt, is het meestal een zere keel.
Hoe wordt gonorroe behandeld?
Er zijn verschillende antibiotica die succesvol zijn bij de behandeling van gonorroe. Gonnoroestammen die resistent zijn tegen antibiotica komen echter vaker voor en maken het veel moeilijker om de SOA te behandelen. Vaak kan een persoon met gonorroe worden geïnfecteerd met een andere SOA bekend als chlamydia. Als de persoon beide infecties heeft, moeten beide worden behandeld, zodat de persoon antibiotica zal nemen om beide te behandelen.
Als Gonorroe niet volledig wordt behandeld, kan dit andere ernstige en permanente ziekten veroorzaken. Deze andere ziekten omvatten:
- Infectie van de baarmoeder, eierstokken of eileiders (bekkenontstekingsziekte) bij vrouwen
- Verhoog het risico op ectopische zwangerschappen
- Testiculaire infecties (epididymitis)
- Bloed- en gewrichtsinfecties
Gonorroe voorkomen
Zoals elke SOA, met behulp van latex condooms kunnen het risico van besmetting met gonorroe verminderen. Terwijl een persoon voor gonnoroea wordt behandeld, moeten zij seksueel contact vermijden.
Wanneer een persoon met gonorroe wordt gediagnostiseerd, moeten zij hun seksuele partners informeren, die ook moeten worden getest en gonnoroea moeten worden behandeld.
Chlamydia is de meest frequent gerapporteerde SOA ter wereld. Dit ondanks het feit dat de infectie aanzienlijk onder-gerapporteerd is. Omdat de symptomen van chlamydia mild of afwezig zijn, zijn mensen die chlamydia hebben vaak niet op de hoogte van de infectie.
Chlamydia
Chlamydia-infectie, zoals gonorroe, is een veel voorkomende volwassen ziekte die bij vrouwen asymptomatische (zonder symptomen) vertoont, vergelijkbaar met die voor gonorroe, maar hogere percentages asymptomatische infectie dan gonorroe bij mannen.
Het wordt veroorzaakt door de bacterie Chlamydia trachomatis. Net als gonnoroea, kan chlamydia dingen veroorzaken zoals bekkenontsteking en onvruchtbaarheid. Diagnose van chlamydia-infectie is algemeen verkrijgbaar in de westerse wereld. De test voor chlamydia is echter duur en niet algemeen verkrijgbaar in ontwikkelingslanden. Dit betekent dat over de hele wereld veel chlamydia-infecties onopgemerkt blijven en niet worden behandeld.
Hoe vindt chlamydia-infectie plaats
Zoals de term seksueel overdraagbare aandoening suggereert, wordt chlamydia van persoon tot persoon verspreid tijdens onbeschermde anale, vaginale of orale seks. Bovendien kan chlamydia worden overgedragen van de moeder op haar pasgeboren baby tijdens de vaginale bevalling. Hoewel elke seksueel actieve persoon risico loopt op een infectie, hebben sommige mensen een hoger risico dan anderen.
- Tienermeisjes lopen een groter risico omdat hun baarmoederhals niet volledig is gerijpt. Hierdoor zijn de beschermende eigenschappen van een volwassen baarmoederhals er niet, wat betekent dat het tienermeisje een hoger risico op infectie heeft.
- Omdat chlamydia kan worden verspreid tijdens orale en anale seks en vaginale seks, hebben mannen die seks hebben met mannen een verhoogd risico op infectie.
Wat zijn de symptomen van Chlamydia?
Ongeveer 75 procent van de vrouwen en 50 procent van de mannen met chlamydia heeft geen symptomen. Maar in de rest verschijnen de symptomen ongeveer een tot drie weken na de infectie.
Bij vrouwen omvatten deze symptomen:
- vaginale afscheiding
- verbranding of pijn tijdens het urineren
- buikpijn en / of lage rugpijn
- misselijkheid
- koorts
- pijn bij geslachtsgemeenschap
- vaginale bloedingen tussen de menstruaties
de symptomen bij mannen zijn:
- verbranding of pijn tijdens het plassen
- Penilaire afscheiding
- Branden en jeuk rond de opening aan de punt van de penis
- Als Chlamydia onbehandeld blijft, kan dit permanente schade aan het voortplantingssysteem veroorzaken. De schade die de onbehandelde chlamydia veroorzaakt, kan echter onopgemerkt blijven, omdat er vaak geen symptomen zijn. Om deze reden wordt de behandeling van chlamydia aanbevolen met of zonder symptomen.
Hoe wordt Chlamydia behandeld?
Gelukkig is de behandeling van chlamydia gemakkelijk en effectief. De behandeling kan tweemaal per dag bestaan uit een enkele dosis van een antibioticum of een week antibiotica. Tijdens de behandeling mag seksuele activiteit niet optreden. Partners van de persoon met chlamydia moeten worden getest op chlamydia en worden behandeld als ze zijn geïnfecteerd.
Vrouwen en tienermeisjes moeten een paar maanden na de behandeling opnieuw worden getest. Vanwege het risico van herbesmetting door een onbehandelde partner en de mogelijke harde chlamydia die het reproductieve systeem kunnen doen, is het belangrijk om ervoor te zorgen dat de chlamydia volledig is behandeld en dat herinfectie niet heeft plaatsgevonden.
Trichomoniasis
De gemeenschappelijke seksueel overdraagbare aandoening trichomoniasis treft zowel mannen als vrouwen, maar symptomen komen vaker voor bij vrouwen. De ziekte wordt veroorzaakt door een ééncellige parasiet genaamd Trichomonas vaginalis. Trichomoniasis veroorzaakt symptomen bij ongeveer 50 procent van de geïnfecteerde vrouwen. Bij mannen is de infectie meestal urinebuis (urineweg) en duurt slechts een korte tijd.
Mannen dragen de parasiet echter gemakkelijk over aan vrouwen in de korte periode dat ze geïnfecteerd zijn.
Hoe vindt infectie met Trichomoniasis plaats?
Trichomoniasis wordt van persoon tot persoon verspreid via onbeschermd seksueel contact. De vagina is de meest voorkomende plaats van infectie bij vrouwen en de urethra (urinewegen) is de meest voorkomende bij mannen. Vrouwen kunnen geïnfecteerd raken door mannen of vrouwen door direct seksueel contact. Mannen of meestal besmet door vrouwen.
Wat zijn de symptomen van Trichomoniasis?
Als er symptomen optreden, verschijnen deze meestal binnen 4 weken na blootstelling. Symptomen bij vrouwen zijn:
- Genitale ontsteking
- Stinkende, geelgroene vaginale afscheiding
- Pijn met geslachtsgemeenschap en / of plassen
- Vaginale irritatie en jeuk
- Buikpijn (soms, maar komt soms voor)
- Zwangere vrouwen met trichomoniasis hebben een verhoogd risico op een baby hebben gekregen die minder dan 5 kilo weegt ("laag geboortegewicht") en / of te vroeg wordt geboren.
De meeste mannen hebben helemaal geen of helemaal geen symptomen. Als ze symptomen hebben, zijn ze meestal mild en duren ze niet lang. Deze omvatten:
- Een gevoel van irritatie "binnenkant" van de penis
- Penile discharge
- Burning na urination en / of ejaculation ("cumming")
- Genitale inflammatie kan het risico op HIV-infectie bij vrouwen verhogen. Ook verhoogt de trichomoniasis-infectie bij HIV-positieve vrouwen het risico om HIV door te geven aan mannelijke seksuele partners.
Hoe wordt Trichomoniasis behandeld?
Vrouwen kunnen gemakkelijk worden behandeld met een enkele dosis van een antibioticum genaamd Flagyl (metronidazol). Bij mannen zal hun infectie meestal verdwijnen zonder behandeling. Omdat mannen zich echter vaak niet bewust zijn van hun infectie, kunnen ze hun vrouwelijke partners steeds opnieuw infecteren. Daarom wordt de behandeling van beide partners aanbevolen wanneer een partner is gediagnosticeerd. Op deze manier kan de parasiet in beide partners worden genezen en kan de cyclus van herinfectie worden gestopt.
Hoe kan Trichomoniasis worden voorkomen?
- Gebruik van latex condooms voor elk seksueel contact.
- Seksuele activiteit moet stoppen, een diagnose moet worden gesteld en behandeling van de persoon en alle seksuele partners moet worden gegeven als er symptomen van infectie bestaan.
- Seksuele activiteit moet stoppen totdat de behandeling is voltooid en alle symptomen zijn verdwenen.
