Mavyret (glecapravir, pibrentasvir) is een geneesmiddel met een vaste dosiscombinatie dat wordt gebruikt bij de behandeling van chronische hepatitis C (HCV) -infecties. De medicijnen die in Mavyret worden gebruikt, werken door twee afzonderlijke eiwitten te blokkeren die het virus moet repliceren.
Mavyret is op 3 augustus 2017 door de Amerikaanse Food and Drug Administration goedgekeurd voor gebruik bij volwassenen van 18 jaar en ouder. Onderzoek wijst uit dat het medicijn genezingspercentages tussen 92 procent en 100 procent kan bereiken, afhankelijk van het HCV-subtype, een cijfer dat min of meer overeenkomt met andere direct werkende antivirale middelen (DAA’s) die momenteel worden gebruikt bij de behandeling van hepatitis C.
Voors en tegens
Mavyret is in staat om alle zes HCV-stammen (genotypen) te behandelen en kan zowel worden gebruikt bij personen die nooit zijn blootgesteld aan HCV-geneesmiddelen als voor mensen die de behandeling eerder hebben gestaakt. Bovendien kan het medicijn worden gebruikt bij mensen met gecompenseerde cirrose (waarbij de lever nog steeds functioneel is).
Mavyret heeft één belangrijk voordeel ten opzichte van vergelijkbare geneesmiddelen omdat het chronische hepatitis C-infectie in slechts acht weken kan behandelen. Alle andere geneesmiddelen hebben niet minder dan 12 weken nodig voor nieuw behandelde patiënten. Dit omvat het combinatie-HCV-medicijn Epclusa dat ook is goedgekeurd voor alle zes genotypen.
In tegenstelling tot Epclusa kan Mavyret echter niet worden gebruikt bij personen met gedecompenseerde cirrose (waarvan de levers niet meer functioneren).
Een andere belangrijke differentiator is de prijs. Terwijl drugs zoals Epclusa een groothandelsprijskaartje dragen van ongeveer $ 75.000 voor een 12-weekse cursus (of $ 890 per pil), wordt Mavyret aangeboden aan $ 26.400 voor een cursus van acht weken (of $ 439 per tablet).
Het prijsverschil is misschien voldoende om zorgverzekeraars te overtuigen de behandeling uit te breiden naar de 3,9 miljoen Amerikanen die chronisch zijn geïnfecteerd met HCV, van wie de meesten moeten wachten tot er sprake is van significante leverinsufficiëntie voordat de behandeling kan worden goedgekeurd.
Aanbevelingen voorschrijven
De aanbevolen dosering van Mavyret is drie tabletten die eenmaal daags met voedsel worden ingenomen.
Elke tablet bevat 100 milligram glecaprevir en 40 milligram pibrentasvir. De tabletten zijn roze, langwerpig, filmomhuld en aan één zijde voorzien van de inscriptie "NXT".
De duur van de behandeling varieert als volgt door het HCV-genotype, de behandelervaring en de leverstatus van de patiënt:
- Eerder onbehandeld zonder cirrose: acht weken
- Onlangs onbehandeld met gecompenseerde cirrose: 12 weken
- Voorheen behandeld met HCV-genotypes 1, 2, 4, 5 en 6 zonder cirrose: acht tot zestien weken afhankelijk van de vorige therapie
- Eerder behandeld met HCV-genotypes 1, 2, 4, 5 en 6 met gecompenseerde cirrose: 12 tot 16 weken, afhankelijk van de vorige therapie
- Eerder behandeld met HCV genotype 3 met of zonder cirrose: 16 weken
Ongeveer 75 procent van de Amerikanen met hepatitis C heeft genotype 1, dat het meest voorkomt, maar ook het moeilijkst te behandelen is. Daarentegen hebben 20 tot 25% genotypes 2 en 3, terwijl slechts een handjevol genotypen 4, 5 of 6 heeft.
Bijwerkingen
DAA’s van nieuwere generatie zoals Mavyret hebben veel minder bijwerkingen dan eerdere generatietherapieën, waarvan er veel inclusief het gepegyleerde geneesmiddel interferon (peginterferon) en ribavirine. De meest voorkomende bijwerkingen van Mavyret (die bij meer dan vijf procent van de patiënten voorkomen) zijn onder meer:
- Hoofdpijn
- Vermoeidheid
- Misselijkheid
- Diarree
Over het algemeen zijn de bijwerkingen beheersbaar en verbeteren ze in de loop van de tijd. Pre-marketonderzoek concludeerde zelfs dat minder dan één procent van de mensen op Mavyret de behandeling stopzette als gevolg van ondraaglijke bijwerkingen.
Geneesmiddelinteracties
Het gebruik van op rifampine gebaseerde medicijnen, vaak gebruikt om tuberculose te behandelen, is gecontraïndiceerd voor gebruik met Mavyret en moet vóór het begin van de behandeling worden gestaakt. Deze omvatten medicijnen met de merknamen Mycobutin, Rifater, Rifamate, Rimactane, Rifadin en Priftin.
Van andere geneesmiddelen is bekend dat ze een wisselwerking hebben met Mavyret en de concentratie Mavyret in het bloed kunnen verhogen of verlagen.
De volgende producten worden niet aanbevolen voor gebruik met Mavyret:
- Carbamepazine, gebruikt voor de behandeling van aanvallen en bipolaire stoornissen
- Ethinylestradiol (oestrogeen) -bevattende anticonceptiemiddelen
- Sustiva (efavirenz) gebruikt bij HIV-therapie
- Atorvastatine, lovastatine en simvastatine worden gebruikt voor de behandeling hoog cholesterolgehalte
- Sint-janskruid
Leverstoornis
Mavyret is gecontraïndiceerd voor gebruik bij personen met ernstige leverinsufficiëntie (gemeten met een Child-Pugh-score van C) en wordt niet aanbevolen voor iemand met een matige beperking (Child-Pugh B) .
Het testen van de leverfunctie wordt aanbevolen vóór het begin van de behandeling om complicaties te voorkomen. De Child-Pugh-score is ook nuttig bij het bepalen van de ernst van de leverziekte op basis van bloedtesten en een beoordeling van de kenmerkende symptomen.
Hepatitis B Reactivering
Mavyret moet met voorzichtigheid worden gebruikt bij personen die zowel hepatitis B als hepatitis C hebben. Het hepatitis-B-virus (HBV) is bekend als reactief tijdens of kort na de behandeling. Reactivering kan gepaard gaan met symptomen van geelzucht en leverontsteking. Als de behandeling niet onmiddellijk wordt gestaakt, kan reactivering leiden tot leverfalen en zelfs de dood.
Hoewel een HBV-infectie niet contra-indicatief is voor het gebruik van Mavyret, zou het nauwlettender moeten controleren van de leverenzymen om de vroege tekenen van reactivering te identificeren.
Tijdens de zwangerschap
Hoewel Mavyret niet gecontra-indiceerd is tijdens de zwangerschap, zijn er weinig klinische gegevens bij de mens beschikbaar om het werkelijke risico te beoordelen. Dat gezegd hebbende, hebben dierstudies aangetoond dat het gebruik van glecaprevir en pibrentasvir tijdens de zwangerschap niet geassocieerd is met foetale afwijkingen, waaronder blootstelling tijdens de borstvoeding.
Specialistische raadpleging wordt aanbevolen om niet alleen de voordelen en risico’s van de behandeling af te wegen, maar om te helpen bepalen of de behandeling urgent is of iets dat kan worden uitgesteld tot na de bevalling.
Om zwangerschap tijdens de behandeling te voorkomen, wordt geadviseerd om ten minste twee niet-hormonale anticonceptiemethoden te gebruiken tijdens en tot zes maanden na de voltooiing van de behandeling. Aangezien op oestrogeen gebaseerde anticonceptie niet wordt aanbevolen, moet u met uw arts overleggen om te zien of een progestageen alleen oraal anticonceptiemiddel een geschikte optie kan zijn.
