Het carpaaltunnelsyndroom is een aandoening die ontstaat wanneer een van de belangrijkste zenuwen in de pols bekneld raakt. Deze zenuw, de nervus medianus, zorgt voor sensatie en spierfunctie voor de hand en vingers. De meest voorkomende tekenen van carpaal tunnel syndroom zijn gevoelloosheid en tintelingen van de vingers, pijn in de vingers en zwakte van de spieren van de hand.
Wanneer de conditie van het carpaal tunnelsyndroom meer een verstoring wordt, kunnen artsen een operatie aanbevelen om de druk op de medianuszenuw te verlichten.
Doel van chirurgie
Het doel van carpaal tunneloperatie is heel eenvoudig: ontlast de medianuszenuw. In de meeste situaties wordt dit bereikt door het dwarse carpale ligament in de palm van de hand af te snijden (of "vrij te geven"). In sommige zeldzame situaties veroorzaakt iets ongewoons druk op de zenuwen, zoals een groei in de carpale tunnel. De overgrote meerderheid van de mensen vindt echter verlichting door simpelweg het ligament te knippen.
De vraag is hoe je dit ligament volledig kunt doorsnijden om ervoor te zorgen dat de druk op de zenuw voldoende wordt verlicht en geen nabijgelegen structuren beschadigt die niet mogen worden doorgesneden. Specifiek is een veel voorkomende complicatie van carpale tunneloperatie schade aan een van de kleine zenuwen (of mogelijk zelfs aan de medianuszenuw) in de pols.
Dit kan tot problemen leiden die mogelijk nog erger zijn dan de oorspronkelijke symptomen.
Chirurgische opties
Er zijn twee belangrijke opties wanneer een operatie wordt overwogen. Een optie is traditionele open chirurgie. In deze procedure wordt een huidincisie gemaakt in de palm van de hand. De zachte weefsels tussen de huid en het dwarse carpale ligament zijn verdeeld en het ligament wordt direct gevisualiseerd.
Het is belangrijk om beide uiteinden van het ligament te zien, zodat uw chirurg ervoor kan zorgen dat het ligament volledig wordt vrijgegeven en zodat nabijgelegen zenuwen kunnen worden beschermd tijdens de procedure. De lengte van de huidincisie kan variabel zijn, afhankelijk van de voorkeur van uw chirurg, het vermogen om te zien wat moet worden gezien en het vermogen om omliggende weefsels adequaat in te trekken.
De andere chirurgische optie wordt een endoscopische carpaal tunnel vrijlating genoemd. Deze operatie wordt ook uitgevoerd door een incisie, maar een veel kleinere incisie die over de pols ligt in plaats van de handpalm. Een kleine camera wordt net onder het dwarse carpale ligament ingebracht en het ligament wordt vanaf de onderkant door de camera gezien. Een klein snijmes wordt uit de camera geplaatst en het ligament wordt afgesneden terwijl de chirurg naar de camera kijkt, en er opnieuw voor zorgt dat nabijgelegen zenuwen niet gewond raken.
Wat is beter: wat het onderzoek zegt
Er zijn veel studies geweest, waaronder verschillende meta-analyses, die hebben onderzocht of endoscopische of open carpale tunnelloslating de beste is. De gegevens zijn duidelijk over een paar dingen.
- Mensen gaan sneller werken als ze een endoscopische carpale tunnelvrijgave hebben in vergelijking met een open carpale tunneloperatie. Mensen die zo snel mogelijk weer aan het werk moeten gaan, vooral als ze afhankelijk zijn van handen voor zwaar tillen of aangrijpen, doen het vaak het beste met endoscopische operaties over een open carpale tunnel.
- De gripsterkte is iets beter direct na de operatie bij patiënten die een endoscopische carpaal tunnelontspanner hebben ondergaan. Hoewel sommige chirurgen hebben beweerd dat dit verschil niet significant is (wat betekent dat patiënten het verschil niet kunnen opmerken), kan dit verklaren waarom mensen sneller sneller weer aan het werk gaan. Na enkele maanden verdwijnt dit verschil.
Er zijn ook enkele zorgen vastgesteld met endoscopische carpaal tunnelversie. Een van de meest zorgwekkende is een hogere kans op zenuwbeschadiging in verband met deze procedure. Meer recente studies lijken aan te tonen dat deze bezorgdheid met de tijd vervaagt naarmate chirurgen meer ervaring opdoen en de endoscopische uitrusting is verbeterd.
Er is ook bezorgdheid over de kosten van de endoscopische apparatuur. Traditionele open carpale tunneloperatie maakt gebruik van zeer standaarduitrusting en het uitvoeren van de operatie brengt geen aanzienlijke uitgaven met zich mee. Endoscopische carpale tunneloperatie vereist dure technologie die voor sommige personen een probleem kan zijn.
Is endoscopisch beter? Wat mis ik?
Op basis van de gegevens lijkt endoscopisch een betere operatie. Mensen hebben een betere gripsterkte en kunnen sneller weer aan het werk. Het is echter niet zo eenvoudig. Een variabele die moeilijk te beoordelen is in studies, is dat open chirurgie door de jaren heen is aangepast en dat sommige chirurgen nu in staat zijn om de open operatie uit te voeren door een voldoende kleine incisie dat de snee in de huid nauwelijks in grootte verschilt van de endoscopische incisie. Deze variatie in techniek, een mini-open-release genoemd, wordt door sommige chirurgen als beter dan endoscopische chirurgie beschouwd. In de loop van de tijd kunnen deze mini-open carpale tunneloperaties worden vergeleken met endoscopische chirurgie om te zien welke verschillen (indien aanwezig) optreden tussen patiënten.
Kort nieuws: wat is het beste?
Traditionele open carpale tunnelloslating heeft een aantal duidelijke nadelen. De endoscopische carpale tunnelvrijgave en de mini-open carpaal tunnelversie zijn misschien niet zo verschillend in termen van resultaten. Een van de meest kritische aspecten van beide procedures is de ervaring van de chirurg. Chirurgen die deze procedures vaak uitvoeren, hebben minder complicaties en betere resultaten. Daarom is het de moeite waard om met uw chirurg te praten over uw opties en te begrijpen welke procedure hij of zij uitvoert. Als u denkt dat een van de andere opties beter zou zijn, vraagt u een second opinion aan bij een chirurg die de alternatieve procedure uitvoert.
