Het is moeilijk genoeg om een tiener te hebben zonder diabetes type 1 toe te voegen. Om te beginnen is er het steeds veranderende schema, vrienden en gemoedstoestand van je tiener. Maar adolescenten die ook diabetes type 1 hebben, staan voor speciale uitdagingen. Niet alleen ervaren deze tieners de typische sociale en emotionele worstelingen die gepaard gaan met opgroeien, maar ze moeten ook kampen met sterk fluctuerende hormonale veranderingen die hun diabetesmanagement beïnvloeden.
Hier is hoe te handelen.
Hormonale opwaartse en neerwaartse bewegingen
Dezelfde hormonen die groeispurten in uw kind veroorzaken, kunnen ook de bloedsuikerspiegel beïnvloeden. Aangezien het groeihormoon tijdens de vroege en midden tienerjaren van uw tiener toeneemt, wordt haar lichaam minder gevoelig voor insuline. Als gevolg hiervan zijn hoge glucosespiegels gebruikelijk bij tieners. Wanneer adolescenten hun volledige groei bereiken, hebben deze insulineremmende hormonen de neiging af te nemen. Als een manier om deze veranderingen te compenseren, moet u met uw arts praten over het mogelijk verhogen van de insuline van uw tiener gedurende deze jaren.
Is het adolescentie of diabetes?
In aanvulling op hogere bloedsuikerspiegels, is het u misschien opgevallen dat uw tiener van tijd tot tijd neigt naar stemmingswisselingen. De meeste ouders nemen aan dat deze emotionele achtbaan een natuurlijk onderdeel is van opgroeien. Maar humeurigheid kan ook een symptoom zijn van een lage bloedsuikerspiegel. Als ouder kan het moeilijk zijn om te onderscheiden of je tiener een hypoglycemische reactie heeft of piekert over een recent conflict met een vriend.
Plotse gedragsveranderingen, zoals huilen, woede of prikkelbaarheid, moeten altijd verdacht zijn als er geen waarneembare redenen zijn voor een dergelijke reactie. Frequentere bloedonderzoeken kunnen nodig zijn om een lage bloedsuikerspiegel uit te sluiten.
Creëer een forum voor je tiener
Jongeren hebben een veilige plek nodig om hun strijd over opgroeien te bespreken, en vooral wat ze doen door met diabetes te leven.
Sommige tieners voelen zich op hun gemak als ze tegen hun ouders praten; anderen doen niet. Maar ongeacht of uw kind met u praat, met een ander familielid of een vertrouwde vriend, zij hebben een forum nodig om hun emoties te uiten over de uitdagingen waarmee zij worden geconfronteerd.
Het is ook belangrijk om te kijken naar tekenen van depressie bij je tiener. Hoewel de normale hormonale veranderingen van de adolescentie geen depressie veroorzaken, zijn tieners met diabetes meer vatbaar om depressief te worden dan mensen met een chronische aandoening. Als u een van de veel voorkomende symptomen van depressie opmerkt, overweeg dan om uw kind te hebben:
- Bespreek deze symptomen met zijn of haar arts.
- Praat met een mentor voor geestelijke gezondheidszorg die type 1-diabetes begrijpt. Uw arts zou iemand bij u in de buurt moeten kunnen aanbevelen.
- Bespreek schoolgerelateerde uitdagingen met de schoolmaatschappelijk werker.
Vertrouwen en competentie opbouwen
Een deel van het leven met diabetes als tiener leert geleidelijk het dagelijkse beheer van haar toestand over te nemen. Als een tiener denkt dat diabetes haar leven leidt, voelt ze zich minder snel gemotiveerd om haar diabetesbeheersplan te volgen. Als ouder is het uw doel om uw kind mondig te maken door haar te laten zien dat haar keuzes en beslissingen van belang zijn.
Een manier om dit te doen, is door haar deel te laten uitmaken van het besluitvormingsproces dat van toepassing is op het in balans houden van haar levensstijl met insulinetherapie, glucosetests, maaltijden en lichaamsbeweging.
De discussie moet zich richten op wanneer (niet of) zij deze dingen doet.
Dit kan voor sommige gezinnen een grotere uitdaging zijn dan andere. Maak gebruik van de bronnen die voor u beschikbaar zijn (inclusief uw zorgteam). Het helpen van je tiener om eigenaar te worden van haar diabetesmanagement is een waardevolle vaardigheid die ze de rest van haar leven nodig zal hebben.
