Als u een borstbiopt hebt gehad en te horen kreeg dat u atypische lobulaire hyperplasie heeft, maakt u zich waarschijnlijk zorgen. Wat betekent dit? Is dit borstkanker? Laten we eens kijken naar wat deze diagnose precies inhoudt, welke behandelingsopties beschikbaar zijn en wat u in de toekomst kunt verwachten.
Overzicht
Atypische lobulaire hyperplasie (ALH) is geen borstkanker, maar wordt beschouwd als een precancereuze aandoening.
Uw arts kan ook verwijzen naar deze aandoening als "proliferatieve borstziekte." Atypische lobulaire hyperplasie komt voor in de epitheelcellen aan de melklobben, waardoor meer cellen worden aangemaakt dan normaal daar zouden groeien. Sommige van deze cellen zijn onregelmatig van vorm en afmeting en worden daarom atypisch genoemd. Gewoonlijk is een lob bekleed met één even laag uniform gevormde cellen, maar bij lobulaire hyperplasie kunnen er verschillende lagen cellen zijn. Dit is vergelijkbaar met atypische ductale hyperplasie.
Een diagnose van atypische lobulaire hyperplasie betekent dat uw levenslange risico voor het ontwikkelen van borstkanker 4 tot 5 keer het gemiddelde risico is. Atypische lobulaire cellen zijn abnormaal en kunnen zich in situ ontwikkelen tot lobulair carcinoma (LCIS), een soort niet-invasieve borstkanker. U moet waakzaam zijn over uw borstgezondheid en mogelijk een borst-MRI hebben samen met uw jaarlijkse screeningsmammogram.
Vrouwen in de leeftijd van 45 tot 55 jaar met atypische hyperplasie lopen het grootste risico op de ontwikkeling van borstkanker.
ALH is ook bekend als lobulaire hyperplasie met atypie, atypische lobulaire hyperplasie bij de moeder, epitheliale atypische hyperplasie of proliferatieve borstziekte.
Tekenen en symptomen
Atypische lobulaire hyperplasie veroorzaakt geen opmerkelijke symptomen.
Het wordt meestal gevonden op een routine screening mammogram. In enkele gevallen kan atypische lobulaire hyperplasie borstpijn veroorzaken. Wanneer hyperplasie optreedt op een mammogram of echografie, kan een weefselmonster worden genomen om een duidelijke diagnose te stellen.
Diagnose
Mogelijk hebt u niet al deze diagnostische tests nodig, maar voor een duidelijke diagnose zijn enkele beeldvorming en een weefselmonster nodig.
- Mammogram – ALH verschijnt als een cluster van microcalcificaties op een mammogram
- Ultrageluid – Een borstultrasound maakt gebruik van geluidsgolven om groepen microcalcificaties te onthullen
- Core Needle Biopsie
- Stereotactische biopsie
Het is moeilijk te voorspellen welke gevallen van atypische lobulaire hyperplasie zullen blijven bestaan goedaardig en die kwaadaardig kunnen worden, en artsen kunnen het niet eens zijn over wat uw opties zijn na de diagnose. Veel mensen hebben alleen extra screeningsmammogrammen en / of borst-MRI’s nodig om veranderingen bij te houden.
Sommige mensen kunnen een excisiebiopsie kiezen om het verdachte weefsel te verwijderen. Als u een familiegeschiedenis van borst- of eierstokkanker heeft, of als u een BRCA-genmutatie heeft, moet u dat in evenwicht brengen met uw behandelingsbeslissingen. Met een familiegeschiedenis van borstkanker en / of genmutaties is het meestal het beste om een geneticus te raadplegen. Het testen van genen staat nog in de kinderschoenen en er is nog veel te leren over mogelijke erfelijke aanleg voor borstkanker.
Een goede hulpverlener kan je enorm helpen door naar je volledige familiegeschiedenis van kanker te kijken (een geschiedenis van pancreaskanker verhoogt bijvoorbeeld de kans dat je een BRCA2-genmutatie hebt) en kan je helpen bij het nemen van beslissingen.
Behandelingen
Vrouwen met ALH moeten worden geadviseerd om te stoppen met het gebruik van orale anticonceptiva, hormoonvervangende therapie te vermijden. Zowel de anticonceptiepil als hormoonvervangende therapie kan het risico op het ontwikkelen van borstkanker verhogen.
Het is ook belangrijk om passende leefstijl- en dieetwijzigingen door te voeren die het risico op borstkanker kunnen verminderen (bijvoorbeeld het eten van een dieet dat rijk is aan fruit en groenten, vis en olijfolie en dat regelmatig minstens 5 dagen per week aan lichaamsbeweging doet).
Ze zouden aangemoedigd moeten worden om een specialist te raadplegen die hun risico op het ontwikkelen van invasieve borstkanker zou berekenen met behulp van het Gail-model. De voordelen en risico’s moeten dienovereenkomstig worden besproken en voor sommige vrouwen kan primaire preventie met tamoxifen of raloxifeen worden aanbevolen.
Als ALH wordt gevonden door een kernnaaldbiopsie, moet een chirurgische uitsnijding worden uitgevoerd om een onderschatting van de diagnose te voorkomen.
Omgaan
Ongeveer één op de 25 vrouwen zal worden gediagnosticeerd met atypische hyperplasie, hetzij in hun melkkanalen of in hun borstlobben. Ongeveer 20 procent van deze vrouwen kan binnen 15 jaar na hun diagnose lobulair carcinoom in situ of invasief lobulair carcinoom ontwikkelen.
Een woord vanZeer goed
Als u de diagnose atypische lobulaire hyperplasie heeft, doe dan wat u kunt doen om het risico op het ontwikkelen van borstkanker te verkleinen. Ga naar een voedingsdeskundige en ontwikkel een gezond eetplan. Let op uw gewicht, beperk het alcoholgebruik tot een minimum en rook niet. Regelmatige controles. Neem de tijd om opgeleid te worden over risico’s. Veel vrouwen weten bijvoorbeeld niet dat het gebruik van de anticonceptiepil het risico op borstkanker verhoogt. De toename is niet zo hoog, maar voor iemand die al een verhoogd risico loopt, is het zeker significant.
Neem de tijd om meer te weten te komen over de controverse met mammografie en overdiagnose. We hebben op dit moment geen perfecte screeningstest voor borstkanker. Mammogrammen kunnen zowel kankers missen als leiden tot vals alarm. Borst MRI’s worden bijna standaard zorg voor mensen met een verhoogd risico op de ziekte als gevolg van betere detectie.
