Spinale stenose is een veel voorkomende aandoening die symptomen van pijn aan de rug en aan de benen kan veroorzaken. De meest voorkomende problemen die samenhangen met spinale stenose ontstaan wanneer de zenuwen die door de benen gaan, worden samengedrukt in het wervelkanaal. Dit kan leiden tot pijn, gevoelloosheid en zwakte in de benen.
Er zijn verschillende oorzaken van spinale stenose, maar ze gaan allemaal gepaard met ruimteverlies dat beschikbaar is voor de spinale zenuwen. Daarom zal uw arts bij het stellen van de diagnose spinale stenose op zoek zijn naar tekenen van compressie in en rond het wervelkanaal. Hieronder staan enkele van de tests die vaak worden gebruikt om de diagnose van spinale stenose te maken.
Medische geschiedenis en onderzoek
De medische geschiedenis is het belangrijkste hulpmiddel bij het diagnosticeren van stenose, omdat het uw arts zal vertellen over uw symptomen, mogelijke oorzaken van uw spinale stenose en andere mogelijke oorzaken van rugpijn.
Het lichamelijk onderzoek bij een patiënt met spinale stenose zal uw arts informatie geven over waar de zenuwcompressie waarschijnlijk bestaat. Enkele belangrijke factoren die moeten worden onderzocht, zijn alle gebieden van sensorische afwijkingen of gevoelloosheid, de aard van uw reflexen en eventuele spierzwakte.
Röntgenstralen
Een röntgenfoto is een eenvoudige, gemakkelijk uit te voeren procedure en de risico’s van röntgenstraling zijn minimaal. De röntgenfoto zal uw arts de botten van uw wervelkolom laten zien. De röntgenfoto is nuttig bij het zoeken naar oorzaken van wervelkanaalstenose, waaronder tumoren, traumatisch letsel, spinale artritis of erfelijke afwijkingen.
MRI-test
Een MRI is de meest gebruikte studie om spinale stenose te diagnosticeren. De MRI gebruikt magnetische signalen (in plaats van röntgenstralen) om beelden van de wervelkolom te produceren. MRI’s zijn nuttig omdat ze meer structuren vertonen, waaronder zenuwen, spieren en ligamenten dan te zien op röntgenfoto’s of CT-scans. MRI’s zijn behulpzaam bij het tonen van precies wat de druk op de wervelkolven veroorzaakt, en de precieze locatie van het probleem.
Myelogram
Het myelogram is een röntgenfoto met een extra wending. Er wordt kleurstof geïnjecteerd in het ruggenmergvocht rond het ruggenmerg en de zenuwen. De kleurstof verschijnt op röntgenfoto’s rond deze zenuwen, tenzij er geen ruimte rond de zenuwen is. Vanwege het toenemende gebruik van MRI’s worden myelogrammen tegenwoordig veel minder vaak uitgevoerd. Ze kunnen echter zeer nuttig zijn in sommige situaties waarin patiënten mogelijk geen MRI kunnen hebben, bijvoorbeeld bij patiënten met pacemakers.
CT-scan
Een CT-scan is ook vergelijkbaar met een röntgenfoto, maar biedt een betere mate van differentiatie van weefsels in uw lichaam; met andere woorden, u kunt meer zien, omdat er meer structuren op een CT-scan verschijnen. CT-scans, vaak ‘CAT’-scans genoemd, bieden uw arts een goed beeld van compressiegebieden in het wervelkanaal.
Bot scannen
Een botscan is geen test die spinale stenose detecteert, maar het kan nuttig zijn om te zoeken naar problemen die verband kunnen houden met spinale stenose. Een botscan wordt uitgevoerd door radioactief materiaal in een ader te injecteren, dit materiaal wordt aangetrokken door gebieden met hoge botactiviteit. Een botscan kan worden gebruikt als er bezorgdheid is over fracturen, tumoren, infecties en andere mogelijke oorzaken van spinale stenose.
Behandeling van spinale stenose
Behandeling van spinale stenose kan vaak worden bereikt met eenvoudige, niet-invasieve behandelingen. Het is vaak het geval dat het laten verdwijnen van de ontsteking, het verbeteren van de houding van de wervelkolom en het verlichten van stress op de rug de symptomen voldoende kan verlichten.
Er zijn echter situaties waarin mensen aanhoudende symptomen hebben ondanks niet-chirurgische behandelingen. In deze situaties kan een chirurgische procedure worden overwogen om meer ruimte te creëren voor de spinale zenuwen.
