Je zou denken dat de officiële definitie van een "glutenvrij voedsel" een "voedsel is dat 100% vrij is van gluten." Maar als u dat zou denken, zou u ongelijk hebben: de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) definieert "glutenvrije" voedingsmiddelen als die met minder dan 20 delen per miljoen (ppm) gluten.
Nee, dat is geen nul, ook al is het nog steeds een klein aantal.
Sommige clinici beweren dat het eigenlijk nul is, omdat onderzoek heeft aangetoond dat sommige mensen met coeliakie voedsel kunnen eten met maximaal 10 milligram gluten erin per dag zonder symptomen te ervaren. (Lees hier meer over: Hoeveel gluten kan ik ziek maken?) Advoc Andere pleitbezorgers binnen de glutenvrije gemeenschap (inclusief mij) beweren dat de FDA "geen detecteerbare gluten" als standaard had moeten nemen, omdat veel mensen krijgen ziek op niveaus ver onder 20 delen per miljoen. "Ondetecteerbaar" werd echter afgedaan als zijnde te moeilijk om te bereiken voor de grote en invloedrijke voedselproducenten die zich op de groeiende glutenvrije markt willen richten.
Volgens de FDA-voorschriften kunnen fabrikanten wettelijk een voedsel "glutenvrij" etiketteren, zelfs als dat voedsel een ingrediënt bevat dat is gemaakt van tarwe, gerst of rogge (of een kruising van die granen) zolang het ingrediënt is verwerkt om het te verwijderen de gluten tot onder dat 20 delen per miljoen niveau.
Volgen fabrikanten de regels?
Vanaf de dag dat de regels werden aangekondigd in augustus 2013, zei de FDA dat de meeste fabrikanten – 95% of meer – de regels al volgden. Producttesten door de groep Gluten Free Watchdog geven aan dat de overgrote meerderheid van de "glutenvrije" gelabelde producten op de markt in overeenstemming blijven met de FDA-norm van 20 delen per miljoen.
De labels zijn vrijwillig en niet verplicht – fabrikanten die wensen te voldoen aan glutenvrije consumenten kunnen de etiketten toevoegen aan hun verpakking, maar ze zijn niet verplicht om dit te doen. De labels elimineren niet dat we ook moeten leren gluten op voedseletiketten te identificeren, omdat de FDA-regels
van fabrikanten to geen glutenbevattende ingrediënten hoeven te onthullen. Als u bijzonder gevoelig bent voor sporenhoeveelheden gluten, onthoud dan dat de FDA-definitie nog steeds kleine hoeveelheden gluten in glutenvrije voedingsmiddelen toelaat, wat betekent dat het nog steeds mogelijk is om gluten-symptomen te krijgen van voedingsmiddelen die als glutenvrij zijn gemarkeerd. Je bent nog steeds verantwoordelijk voor het kennen van je eigen tolerantie en het volgen van je eigen reacties. Geschiedenis van de glutenvrije etiketteringsregels van de FDA
De FDA heeft eerst regels voorgesteld om de glutenvrije etikettering in 2007 te regelen. In augustus 2011 heeft het agentschap de publieke commentaarperiode over de regelgeving heropend en plannen aangekondigd om de werkzaamheden aan de regelgeving te hervatten, en in februari 2013 sloot de FDA haar werk aan met de glutenvrije voorschriften en stuurde ze de definitieve versie voor verdere herziening van de regelgeving.
De voedselallergeenetikettering en consumentenbeschermingswet van 2004 vereist dat fabrikanten op voedseletiketten de aanwezigheid onthullen van acht belangrijke allergenen (waaronder tarwe, maar geen gerst of rogge).
Die onthullingen begonnen in 2006. De wet vereist ook dat de FDA regels vaststelt voor glutenvrije etikettering.
De door het agentschap voorgestelde regels in 2007 definieerden "glutenvrij" als bevattende minder dan 20 delen per miljoen.
