Bergamot thee is meestal een combinatie zwarte thee en extract van bergamotvruchten. De thee wordt gewoonlijk aangeduid als Earl Grey-thee. Bergamot – ook bekend als de bergamot-sinaasappel – is een citrusvrucht die wordt verbouwd in de Middellandse Zee en waarvan wordt beweerd dat deze geneeskrachtige eigenschappen heeft.
Wilde bergamotthee wordt meestal thuis bereid met een niet verwant wild kruid en kan verschillende gezondheidsvoordelen bieden, hoewel er geen studies zijn.
Wat is Bergamot-thee?
Bergamot (Citrus bergamia) is een peervormige citrusvrucht die voornamelijk wordt geteeld in Calabrië, Italië, maar ook in Argentinië, Brazilië, Algerije, Marokko, Tunesië, Turkije en delen van Azië. De schil van het groene of gele fruit wordt geperst voor olie die wordt gebruikt voor medicinale of dieetdoeleinden. Sommigen geloven dat de bergamot een kruising is van citroen en bittere sinaasappel. Het woord ‘bergamot’ is afgeleid van een Turks woord dat ‘de peer van de prins’ betekent.
Bergamotthee wordt niet alleen van het fruit gemaakt. Meestal is het gemaakt van zwarte thee en extract van bergamot. Ook wel Earl Grey thee genoemd, kan bergamot thee worden gekocht met cafeïne of zonder cafeïne. Earl Grey-thee kan ook worden geproduceerd met andere theeblaadjes, waaronder groene thee of rooibosthee. De hoeveelheid cafeïne in de thee hangt af van de bladeren die worden gebruikt om het te maken.
Bergamot thee kan ook verwijzen naar een soort thee gemaakt met bladeren van de wilde bergamotplant, soms bijenbalsem genoemd.
Wilde bergamot groeit mogelijk in delen van de Verenigde Staten en ook in Europa. Wilde bergamotthee werd naar verluidt door inheemse Amerikanen gebruikt voor de behandeling van verkoudheidsverschijnselen en voor andere medicinale toepassingen.
Bergamotthee maken
Veel bekende merken, zoals Twinings, Bigelow en Stash, maken thee van bergamot. Dus bergamot-theezakjes kunnen online worden gekocht en in veel reformwinkels of op markten.
Theezakjes moeten 3-5 minuten in warm water of ongeveer 190-209 graden Fahrenheit worden gedompeld.
Als u geïnteresseerd bent in het maken van wilde bergamotthee, is het misschien moeilijker om de ingrediënten te vinden. Volgens bronnen kan de thee worden gemaakt met verse of gedroogde bladeren van bergamot of zelfs van de zaden. Veel mensen verbouwen thuis wilde bergamot.
Als je verse ingrediënten gebruikt om wilde bergamotthee te maken, moet je er meer van gebruiken (tot een halve kop bladeren). Als u gedroogde bladeren of zaden gebruikt, gebruik dan ongeveer twee eetlepels. Bladeren moeten ongeveer vijf minuten steil worden. Zeef voor het drinken van de thee.
Bergamotthee Gezondheidsvoordelen
Bergamot (Citrus bergamia) wordt vaak geconsumeerd vanwege de gezondheidsvoordelen. Sommige mensen drinken de thee om mentale alertheid te stimuleren of bepaalde soorten kanker te voorkomen. Bergamotolie kan ook topisch (op de huid) worden gebruikt om het lichaam te beschermen tegen luizen, psoriasis te verlichten en het uiterlijk van vitiligo te beheersen. Volgens de Natural Medicine-database van het Therapeutic Research Center is er niet voldoende wetenschappelijk bewijs om deze toepassingen te ondersteunen.
Sommige onderzoeken hebben de gezondheidsvoordelen van bergamot onderzocht. Een studie gepubliceerd door Phytotherapy Research werd uitgevoerd door verschillende medewerkers van een bedrijf dat de essentiële olie maakt.
Ze ontdekten dat inhalatie van de aromatische olie angst kan verminderen vóór bestralingsbehandelingen.
Een andere studie onderzocht het gebruik van bergamot-sap om cardio-metabole risicofactoren te verminderen. Onderzoekers in dat onderzoek concludeerden dat extracten van bergamot-sap-extract de lipideniveaus in het plasma en de verbeterde lipoproteïne-profielen bij proefpersonen verminderden.
Wetenschappelijke studies met betrekking tot de gezondheidsvoordelen of veiligheid van wilde bergamot ontbreken.
Bergamotthee Risico’s en bijwerkingen
Volgens Therapeutic Research Center is bergamotolie waarschijnlijk veilig voor de meeste mensen wanneer ze worden geconsumeerd in de kleine hoeveelheden die doorgaans in voedsel worden aangetroffen.
Het is mogelijk onveilig bij topicale toepassing op de huid omdat het de huid gevoelig kan maken voor de zon en u kwetsbaarder kan maken voor huidkanker
