Paleolitische mensen waren jagers-verzamelaars. Als koolhydraatarme mensen zijn we minder geïnteresseerd in hoe ze hun brood verdienen en meer geïnteresseerd in hoe ze eten terwijl ze het maken. Al hun voedsel kwam van wat ze konden jagen en vinden om hen heen. Gedurende het grootste deel van de periode neigden de meeste culturen om nomadisch te zijn, voedselbronnen te volgen en daardoor nooit te lang te blijven.
Het neolithische tijdperk en wat het betekent voor hun dieet
De periode na de paleolithische periode wordt het neolithicum genoemd, dat ongeveer 10.000 jaar geleden begon. Op dit punt maakte de landbouw het voor mensen mogelijk om zich op één plek te vestigen. Het leven van mensen werd meer sedentair, hoewel nog steeds actief volgens de huidige normen. Vooral begonnen mensen te groeien met zetmeel, vooral granen, die konden worden opgeslagen. Een andere grote innovatie in het laatste deel van de Neolithische periode was de ontwikkeling van aardewerk, waardoor het eenvoudiger was om basisvoedsel te koken en te vervoeren. Dit heeft hun dieet sterk beïnvloed. Schrijvers die instemmen met paleolithische diëten wijzen op bewijsmateriaal met betrekking tot zowel de prehistorische mensen als meer recente jagers-verzamelaars populaties dat de landbouw chronische ziekten zoals hartziekten in deze populaties verhoogde.
Hoe kunnen eetpatronen en voeding variëren tussen paleolithische en moderne tijden?
Er zijn een aantal grote verschillen tussen onze voeding en die van de "holbewoners".
Paleo versus moderne voeding: soorten voedsel
Al vroeg, voordat het vuur werd gecontroleerd, werd alleen voedsel geconsumeerd dat rauw gegeten kon worden. Dit sloot granen, peulvruchten en sommige knollen zoals aardappelen uit. Zelfs toen vroege mensen vuur begonnen te gebruiken om voedsel te koken, waren ze vooral beperkt tot roosteren of roosteren.
Naast vlees waren een paar bij het vuur geroosterde noten of granen vrijwel alles wat ze aten. Bovendien werden, voordat dieren werden gedomesticeerd (ongeveer 5.000 tot 6.000 jaar geleden), melk en zuivelproducten niet geconsumeerd. Het is duidelijk dat geraffineerde suikers, met uitzondering van zo nu en dan honing, of alle bewerkte voedingsmiddelen, volledig verdwenen waren.
Paleo versus moderne voeding: eiwit
Wat precies door vroege mensen werd gegeten, varieerde duidelijk naar aardrijkskunde, maar van de meeste diëten wordt aangenomen dat ze op zijn minst half dierlijk voedsel (inclusief insecten) en veel tot 70% voedsel van dieren zijn oorsprong. Het verzamelen van voldoende plantaardig voedsel om zeer actieve mensen te ondersteunen zou op de meeste plaatsen eenvoudig niet haalbaar zijn geweest.
Grote groene bladgroen
Desondanks werden grote hoeveelheden vegetatie geconsumeerd; sommige schattingen zijn dat op veel gebieden vroege mensen tot 6 kilo groente per dag aten. Dit zijn veel greens – ongeveer een boodschappentas vol, maar deze produceert slechts 400 tot 700 calorieën. De nutriëntenbelasting van die greens is echter enorm, en produceert vele malen de minimale dagelijkse behoefte aan de meeste vitamines en mineralen. Natuurlijk werden andere delen van planten gegeten, inclusief noten en fruit, hoewel we waarschijnlijk de voorouders van de suikerhoudende vruchten die we vandaag eten niet konden herkennen.
Vetten
Een belangrijk verschil dat is vastgesteld tussen paleolithische diëten en het standaarddieet van vandaag, is het verschil in de soorten vetten die we consumeren:
- We verbruiken veel minder omega-3 vet. Dit is het type vet dat we vaak zien als in vette vis en lijnzaad, maar het blijkt dat wildvlees meer omega-3 vet bevat dan gedomesticeerde dieren. Groenen bevatten ook dit soort vet – in kleine hoeveelheden om zeker te zijn, maar veel vroege mensen eten veel greens. (Waarschijnlijk is het reden waarom wildvlees meer omega-3-vetten bevat omdat ze groen eten.)
- We consumeren meer verzadigd vet. Wanneer we ons vee op graan en maïs vetmesten, verhogen we de hoeveelheid verzadigd vet in het vlees. Vroege mensen aten op veel plaatsen meer vis, omdat ze in de buurt van een watervoorziening hadden moeten zijn. Veel van ons verzadigde vet komt uit zuivelproducten, die Paleolithische mensen niet aten.
- We consumeren meer omega-6 vet. Een van de grote dingen die auteurs van Paleo-diëten maken, is dat onze consumptie van omega-6-vetten omhoog is gegaan en tegelijkertijd de hoeveelheid omega-3-vetten is afgenomen. Dit komt voornamelijk door de grote hoeveelheid sojaolie en zaadoliën, zoals maïsolie, in onze voeding.
- Er zijn steeds meer aanwijzingen dat deze afname van omega-3-vetten samen met de toename van omega 6-vetten bijdraagt aan de ontsteking die ten grondslag ligt aan veel van onze moderne chronische ziekten, waaronder hartaandoeningen, diabetes en artritis.
De waarheid daarachter Hoeveel Paleo Eeters hebben
- Eiwit: schattingen zijn dat de voeding van deze vroege mensen ongeveer 20 tot 35 procent eiwit was. Paleo-dieetauteurs bevelen eiwitrijke diëten aan, meestal aan de bovenkant van dit bereik.
- Vezel: Hoewel dit sterk varieerde per geografie en seizoen, aten de meeste Paleo-mensen vezelrijke diëten, van maximaal 100 tot 200 gram vezels. (Hoe warmer het klimaat, hoe meer plantaardig voedsel en vezels.)
- Glycemische belasting: het valt niet te betwisten dat paleolithische mensen een dieet aten dat veel minder glycemisch was dan het dieet van vandaag. Koolhydraten droegen waarschijnlijk ongeveer 20 tot 40 procent van de calorieën bij, en niets daarvan was verwerkte suikers en granen.
- Vitamine en mineraalverbruik: het lijkt erop dat het voedsel dat sinds die vroege dagen is toegevoegd, voornamelijk heeft gediend om de voedingsstofconcentratie in onze voeding te verdunnen. Granen zijn niet erg voedzaam in vergelijking met groenten, vlees en zeevruchten, terwijl toegevoegde suikers en de meeste spijsoliën geen voedingsstoffen bevatten.
- Voedingsvariëteit: de meeste Paleolithische mensen zouden op jaarbasis meer dan 100 verschillende soorten voedsel hebben gegeten. De meeste mensen bereiken dit niet in de wereld van vandaag, en toch weten we dat een assortiment aan voedsel, vooral een verscheidenheid aan groenten en fruit, een van de basishuurders is van een gezond, uitgebalanceerd dieet.
- Hoeveelheid zout: we eten nu zeker meer zout. Loren Cordain is van mening dat de veranderde verhouding van kalium tot natrium belangrijk is.
Bottom Line
De simpele waarheid is dat er geen eenvoudige manier is om te vergelijken hoe we nu eten en hoe mensen in de paleolithische periode aten. Niet alleen waren dezelfde voedingsmiddelen niet direct beschikbaar, maar hun levensstijl, levensduur en bereidingswijze waren aanzienlijk anders, waardoor er een soort "gat" ontstond om gelijkenissen op zo’n verschillende tijd en ruimte voor mensen te verzinnen.
