Een van de meer doordringende veronderstellingen over yoga is dat het erg oud is. Wanneer we yoga asana’s gaan beoefenen, worden we vaak aangemoedigd om te geloven dat de vormen die onze lichamen nemen deel uitmaken van een oude traditie, dezelfde houdingen zijn aangenomen door ingewijden in de loop van eeuwen. Maar hoewel er al heel lang iets "yoga" is, lijkt het nauwelijks op wat we nu met het woord bedoelen.
Hoe oud zijn de meeste houdingen die we tegenkomen in een moderne yogales? Zoals het blijkt, waarschijnlijk niet zo oud.
Asana in oude teksten
Er zijn verschillende teksten waarnaar herhaaldelijk wordt verwezen als de filosofische basis voor de fysieke kant van yoga, maar er wordt weinig gesproken over yogahoudingen. In de Bhagavad Gitawordt het woord asana bijvoorbeeld gebruikt als zetel. Evenzo, in de Yoga Sutra’s van Patanjali refers, verwijst asana, een van de achtste ledematen van yoga, naar een stabiele en comfortabele zithouding voor meditatie, volgens yogawetenschapper Mark Singleton, auteur vanYoga Body: The Origins of Modern Posture Practice (2010), waarin hij de evolutie van yoga in de mainstream verkent. Een andere oude bron, de Hatha Yoga Pradipika , "beschrijft veertien houdingen, waarvan elf zittende houdingen.Het beveelt vier van hen aan boven alle anderen (siddha, padma, simha en bhadra): dit zijn allemaal zittende meditatiehoudingen," zegt Singleton.Recente komst van Asana
Dus waar komen yoga-houdingen vandaan als het niet in oude teksten wordt beschreven? Singleton’s onderzoek concludeert dat yoga asana, zoals we die nu kennen, ontstond in relatief recente geschiedenis, door een samenloop van factoren, waaronder de internationale fysieke cultuurbeweging van de 19e eeuw, die veel nieuwe technieken introduceerde en de moraliteit van fitness benadrukte, de invloed van koloniale Britse gymnastische conditionering (met name op staande houdingen) in India, en de opkomst van het postkoloniale Indiase nationalisme, dat trachtte een inheemse vorm van beweging te identificeren en te bevorderen.
Het verhaal van Singleton versterkt de krachtige invloed van T. Krishnamacharya op moderne houdingsyoga. De leer van Krishnamacharya, mogelijk gemaakt door het patronaat van de Maharaja Krishnaraja Wodeyar van Mysore, floreerde in de jaren dertig en veertig van de maand in het Mysore-paleis als onderdeel van de opvoeding van jonge jongens, meestal van de elite klasse.
Het belang van Mysore
N.E. Sjoman’s studie uit 1996,
De yogatraditie van het Mysore-paleis offers, biedt een diepgaande blik op de omstandigheden waaronder Krisnamacharya’s yogastijl evolueerde en promootte, vooral door zijn invloedrijke studenten B.K.S. Iyengar en K. Pattabhi Jois. Sjoman, een Sanskriet geleerde die vele jaren in India woonde, waaronder vijf jaar in Pune, gedurende welke tijd hij studeerde bij Iyengar, kreeg van de familie Wodeyar toestemming om een deel van een manuscript uit het Mysore-paleis met de titel Sritattvanidhite publiceren. Dit manuscript werd ergens tussen 1811 en 1868 gemaakt en toont 121 asana’s. Velen zijn herkenbaar als houdingen die we tegenwoordig beoefenen, hoewel de meesten onder verschillende namen staan. Sjoman wijst op de invloed van de trainingsmethoden die door Indiase worstelaars op veel van de houdingen worden gebruikt, en toont ook aan dat Krishnamacharya tijdens zijn yogahala in het paleis werd blootgesteld aan een curriculum in Europese stijl. Noch Sjoman noch Singleton vindt bewijs dat deYoga Korunta
bestaat, de oude tekst die Krishnamacharya en Jois beweerden als de bron van de methode die Jois Ashtanga Yoga noemde. Een dynamische traditie Als je kijkt naar video’s van jonge Pattabhi Jois en B.K.S. Iyengar beoefent de vloeiende stijl van yoga zoals ontwikkeld door Krishnamacharya (beschikbaar op YouTube), het is interessant om op te merken hoeveel asana de praktijk is veranderd, zelfs in de afgelopen 60 jaar. Hoewel Jois en Iyengar onmiskenbaar meesters zijn van asana, lijken hun bewegingen onhandig, zelfs ongemakkelijk. Er is geen van de dansersachtige gratie die we de laatste jaren meer hebben bewonderd.
