Ligt het aan mij, of proberen we de kindertijd ongevalsbestendig te maken? Alle echt goede speeltuinen – met roestvrijstalen lantaarnplaten die in de zomer bijna 5000 graden bereiken, en de grote houten speelstructuren gemaakt van versplinterde redwoods – zijn vervangen door steriele, plastic speelpleinen gevuld met felle kleuren, piratenschipstuurwielen en tic -tac-teen. Goed geprobeerd. Maar hoe veilig de speeltuin ook is, kinderen worden kinderen en er wordt iets gebroken.
Splinters
Vertel het de politie niet, maar bomen zijn ook van hout. Junior krijgt misschien geen splinter uit de Redwood jungle-sportschool, maar die sequoia op de loer naast de waterfontein wacht gewoon om aan te vallen.
Broken Bones
Een favoriete sport bij de eerste klassers op de school van mijn dochter was de Monkey-Bar Chicken Fight. Een kleine dame was de speelkampioene tot ze een dag in een verwarmde wedstrijd gleed. Het landen op haar been gewoon de juiste manier liet haar in een cast van heup tot teen en op de lijst met gewonden-reserves voor de rest van het jaar. Ze was nog steeds behoorlijk populair; de meeste kinderen hielden ervan ritten te maken in haar rolstoel.
Verstuikingen
Een kenmerk van een goede schoolplein speeltuin? Gophers. Tijdens een geweldige kick-kick in een hole stappen, is een trefzeker ticket om een ritje te maken met de verstuikte trein. Enkels zijn de meest voorkomende locaties van deze verwonding, maar afhankelijk van hoe een landt, kunnen polsen net zo veel risico lopen.
Rugletsel
Niet vaak voorkomend, hoewel bijzonder gevaarlijk, zijn wervelletsels een gevaar wanneer kinderen de begane grond verlaten. Ik vond het altijd leuk om mezelf van de schommel te lanceren op het hoogtepunt van de voorwaartse boog. Gelukkig heb ik nooit een kop genomen.
Hoofdletsel
Natuurlijk, als Junior de kop van de schommels haalt, kan hij zijn noggin hard genoeg kloppen om echte schade aan te richten. Ik maak me veel meer zorgen over mijn kinderen die hun meloenen op dat grove schoolasfalt klokken dan aan de freaky mulch onder de glijbaan. Ik vraag me af hoeveel splinters ze van de mulch krijgen (zie hierboven).
Gelaatsschade
Ik wacht nog steeds op het tv-nieuwsmagazine over de gevaren van kettingbal. Ik denk dat elk kind dat het waard is om in de cirkel te staan, er eentje recht in de rook heeft genomen. En als de schoolverpleger geen neusbloeding verzorgt, legt ze een ijspak op het zwarte oog dat je kleine engel van een elleboog kreeg terwijl hij worstelde om het stuur van het schip te besturen. Laat me niet eens beginnen op trefbal!
