Ademhalingsarrest is de afwezigheid of het staken van de ademhaling. Ademhalingsdetentie komt op twee verschillende manieren naar voren, hetzij als een volledige afwezigheid van ademhaling (apneu) of als volledig ineffectieve hapt (agonale ademhaling). Ongeacht of de patiënt spierbeweging lijkt te hebben in zijn of haar borst en schouders, als er geen lucht door de luchtweg beweegt (of slechts een klein beetje), dan is hij of zij in ademhalingsstilstand.
Apneu
Een volledig gebrek aan ademhaling is medisch bekend als apneu. In het moderne Latijn betekent a- "nee" of "niet" terwijl -pnea ademhaling betekent. Apneu kan van voorbijgaande aard zijn (wat betekent dat het komt en gaat), zoals slaapapneu. Of, het kan permanent zijn, zoals aan het einde van het leven.
Als de patiënt nog steeds ademt, maar moeilijkheden ervaart zoals kortademigheid, staat deze bekend als dyspnoe (dys- zoals bij "disfunctioneel" en -pnea zoals bij "ademhalen").
Agonal Ademhaling
Medische teksten en zorgaanbieders verwijzen soms naar een soort ademhaling die agonale ademhaling of agonale ademhaling wordt genoemd. Je hebt deze term misschien gehoord en je hebt je afgevraagd wat het betekent. Het is een specifiek type ademhalingspatroon en kan in een noodsituatie worden verward met een adequate ademhaling.
Agonale ademhalingen zijn onregelmatige, hijgende ademhalingen die vaak worden waargenomen tijdens een hartstilstand. In de meeste gevallen zullen hulpverleners zien dat deze ademhalingen niet meer dan 10 tot 12 keer per minuut duren; dat is elke vijf tot zes seconden.
Agonale ademhalingen bieden onvoldoende zuurstof voor het lichaam en moeten worden beschouwd als hetzelfde als helemaal geen ademhaling. Soms wordt dit ademhalingspatroon "visademhaling" of "guppy-ademhaling" genoemd vanwege de gelijkenis met een vis uit het water.
Behandeling
In de meeste gevallen lijden patiënten die plotseling stoppen met ademen zonder waarschuwing ook aan een hartstilstand en moeten reanimatie krijgen.
De ademstilstand kan ook worden veroorzaakt door ernstig astma, verstikking en meer. In gevallen waarin de patiënt niet ademt of geen ademhaling heeft maar wel een polsslag heeft, wordt hij of zij geacht eerder een ademstilstand te hebben dan een hartstilstand. De 2015 CPR-richtlijnen roepen lekenredders op om beide aandoeningen gelijk te behandelen: door reanimatie te starten.
Een van de meest voorkomende oorzaken van ademstilstand zonder hartstilstand bij paramedici en andere zorgverleners is het gebruik van opioïde medicatie of narcotica. Het is erg belangrijk om overdoseringen opioïden onmiddellijk te identificeren en dienovereenkomstig te handelen. Zolang de patiënt snel wordt behandeld, wordt deze aandoening gemakkelijk omgekeerd door het gebruik van naloxon en kan de patiënt herstellen zonder blijvende effecten.
Als naloxon niet beschikbaar is voor een patiënt met een opioïdoverdosis, bel dan 911. Terwijl u wacht op de ambulance voert u beademing uit voor de patiënt. Redding ademhaling zal de patiënt helpen te overleven totdat naloxon kan worden toegediend door de paramedici.
In sommige gebieden kan naloxon via de arts van de patiënt worden verkregen als voorschrift of via naaldwisselprogramma’s zonder kosten. Naloxon werkt alleen op opioïde stoffen en de enige bekende bijwerkingen zijn gerelateerd aan het omkeren van de effecten van opioïden.
