De vergoeding voor artsen is meestal een combinatie van incentives op basis van beloning en volume. In de afgelopen jaren zijn op volume gebaseerde incentives voornamelijk gebaseerd op relatieve waarde-eenheden. Wat zijn RVU’s? Relatieve waarde-eenheden, of RVU’s, worden gebruikt om de artscompensatie te berekenen op basis van hoeveel werk vereist is om een patiënt te behandelen. Op volume gebaseerde incentives bestaan uit het aantal patiënten dat een arts behandelt of de hoeveelheid opbrengst die wordt gegenereerd door de patiënten die een arts behandelt.
Compensatie op basis van werkvolume
RVU’s zijn steeds populairder geworden omdat ze bestaan uit het volume werk dat een arts besteedt om patiënten te behandelen. Een chirurgische procedure vereist bijvoorbeeld een hoger niveau van tijd, vaardigheid en intensiteit vergeleken met een eenvoudig patiëntbezoek. Dit betekent dat de chirurgische ingreep een hogere RVU en een hogere incentive zou opleveren. Een incentive op basis van het aantal patiënten dat een arts behandelt, zou dezelfde stimulans betalen, ongeacht of de arts een chirurgische ingreep of een patiëntbezoek aflegt.
Artsen met betaalde prikkels op basis van de gegenereerde inkomsten genereren vergelijkbare problemen. Wat gebeurt er wanneer de patiënt zelfbetaling heeft of de patiënt onvoldoende is verzekerd? Met de RVU-methode wordt de arts betaald, ongeacht de financiële of verzekeringsstatus van de patiënt.
Er zijn veel factoren betrokken bij het bepalen of berekenen van RVU’s.
Artsen kunnen ervaren dat verschillende faciliteiten een verschillende RVU-snelheid bieden, hoewel het dezelfde specialiteit kan zijn. De methode voor het bepalen van aanvullende compensatie kan ook variëren. Sommige faciliteiten kunnen een RVU-drempel instellen die aanbieders moeten bereiken voordat ze enige uitbetaling ontvangen.
Hoewel RVU’s behoorlijk populair zijn, vooral vanuit het oogpunt van rekrutering, is het een sterke mogelijkheid dat het binnen een paar jaar uiteindelijk zal worden vervangen door een systeem voor betalen voor prestaties.
Veel zorgtrends voorspellen dat de toekomst van de gezondheidszorg niet langer gebaseerd zal zijn op kwantiteit of productiviteit; in plaats daarvan zal het gebaseerd zijn op kwaliteit. Patiëntentevredenheid, veiligheid en kwaliteit van zorg beginnen invloed uit te oefenen op de manier waarop zorgaanbieders worden betaald.
RVU’s berekenen
- Bepaal de RVU voor elke geleverde dienst. Bijvoorbeeld, CPT-code 99210 zou gelijk kunnen zijn aan 1 RVU en 99211 zou gelijk kunnen zijn aan 1,5 RVUs.
- Bepaal de compensatie voor elke RVU. Bijvoorbeeld, als de compensatie voor 1 RVU gelijk is aan $ 30,00 dan is de incentive voor 99210 $ 30,00 [1 (RVU) x $ 30,00 (rente)] en zou de stimulans voor 99211 $ 45,00 [1,5 (RVU) x $ 30,00 (rente)] zijn.
- Bepaal de drempel voor het ontvangen van een incentive, bij gebruik van het salaris plus RVU-compensatiemodel. Als de drempel voor het ontvangen van een incentive bijvoorbeeld 300 RVU’s per maand is, zou de arts een stimulans ontvangen voor elke RVU van meer dan 300. Als een arts 350 RVU’s voor de maand heeft, zou de arts een incentive ontvangen van $ 1500,00 (50 RVU’s) x $ 30,00). Als de arts een directe commissie-loonschaal heeft, zou de vergoeding voor 350 RVU’s voor de maand $ 10.500,00 zijn.
Hoe kantoren de RVU bepalen
Het tarief voor elke RVU is slechts een voorbeeld.
Om de vergoedingen te bepalen die voor elke RVU worden betaald, moet elk medisch kantoor verschillende factoren berekenen door het volgende te overwegen:
- Hoeveel deskundigheid, expertise en inspanning moet een arts nodig hebben om een patiënt adequaat te behandelen voor elk CPT?
- Hoe ziet het vergoedingenrooster eruit? En hoeveel verwacht het medische kantoor te ontvangen als vergoeding voor elke CPT-code?
- Gebruikt u een percentage van de verwachte inkomsten om de RVU-rente te bepalen?
- Wat is een concurrentievergoeding voor artsen die een vergoeding ontvangen op basis van productiviteit?
