Levensduurbeperkingen voor de gezondheidszorg: Medicaid, Medicare en privéplannen

De meeste mensen betalen voor hun gezondheidszorg. Hoeveel ze betalen hangt af van het gezondheidsplan dat ze gebruiken.

Of iemand nu Medicare, een Health Insurance Marketplace-plan, een door de werkgever gesponsorde verzekering of een ander particulier verzekeringsplan heeft, moet maandelijks premie betalen om dat plan te gebruiken. Ze betalen ook eigen risico’s en copayments en co-assurantie voor diensten die zij ontvangen.

Medicaid werkt echter een beetje anders. Afhankelijk van de staat, kunnen Medicaid-services voor bepaalde populaties gratis zijn. Sommige maar niet alle staten zullen premies vereisen; voor sommige zijn copayments vereist. Sommige staten hebben zelfs werkvereisten ingevoerd om te bepalen of ze in aanmerking komen. Het nieuwste Medicaid-voorstel is om levenslange limieten toe te voegen aan het programma.

Ongeacht het gebruikte gezondheidsplan, kan het alarmerend zijn om te horen dat, zelfs als iemand hun deel betaalt, hun voordelen na een bepaalde periode kunnen worden weggenomen, ongeacht de gezondheid of behoefte. Als het Medicaid-voorstel doorgaat, zou het een lange reeks levenslimieten volgen die zijn vastgesteld door vroegere verzekeraars.

Levenslange beperkingen op particuliere verzekeringen

Voordat de Affordable Care Act (ACA) in 2010 werd aangenomen, hadden particuliere verzekeringsmaatschappijen de ruimte om levenslimieten toe te voegen aan hun plannen.

Niet alleen verhoogden verzekeraars premiekosten voor mensen met reeds bestaande aandoeningen, ze stopten met betalen nadat een bepaald bedrag was uitgegeven.

Of er een jaarlijkse limiet of levenslange limiet was (het bedrag van iemand die was ingeschreven in een plan) op basis van hoeveel de verzekeraar zou betalen, de begunstigden zouden vastlopen met alle resterende kosten nadat de limiet was bereikt.

Gelukkig verloor de ACA niet alleen met reeds bestaande aandoeningen, maar met jaarlijkse en levenslange limieten, tenminste als het gaat om essentiële gezondheidsvoordelen.

Niet langer zouden de ziekste mensen zonder gezondheidszorg worden achtergelaten wanneer ze het het meest nodig hadden.

Levensduurlimieten voor Medicare

Medicare is het federale programma dat zorg biedt aan ouderen en / of mensen met kwalificerende beperkingen. Deel A, een van de vier onderdelen van Medicare, biedt dekking voor ziekenhuisopname door intramurale patiënten, kort verblijf in gekwalificeerde verpleegfaciliteiten en een hospice.

Hoewel veel mensen geen premie hoeven te betalen voor Deel A, wil dat nog niet zeggen dat het gratis is. Eigen risico’s en co-assurantie moeten worden betaald voor geleverde diensten in elke uitkeringsperiode. Er zijn ook levenslange reserve dagen om te overwegen.

Deel A dekt 90 dagen in het ziekenhuis voor elke uitkeringsperiode. Na het betalen van het eigen risico, zijn de eerste 60 dagen gratis voor de begunstigde. In 2018 vereisen de dagen 61 tot 90 een co-assurantie van $ 335 per dag. Na 90 dagen zal de begunstigde alle kosten uit eigen zak betalen of op een andere manier inkorten op hun levenslange reservatiedagen. In dit geval betalen ze $ 670 per dag voor elke levensreserve-dag. Elke persoon heeft een maximum van 60 dagen die ze tijdens hun leven kunnen gebruiken.

Lifetime-reservedagen kunnen worden gebruikt in één ziekenhuisverblijf of bij meerdere verblijven. Het hangt af van de behoeften van elke persoon.

Levensduurlimieten voor Medicaid

Medicaid wordt gezamenlijk gefinancierd door de federale en deelstaatregeringen, maar wordt beheerd door de staten.

Terwijl de federale overheid de minimumnormen voor Medicaid-dekking vaststelt, kan elke staat wijzigingen in die normen voorstellen door 1115 vrijstellingen van Medicaid.

Tot op heden hebben Indiana en Kentucky ontheffingen gekregen die zijn goedgekeurd door de federale overheid om werkvereisten op te nemen voor het in aanmerking komen voor Medicaid. Het idee is dat "valide" mensen moeten worden aangemoedigd om te werken. Als u dit doet, vergroot u de kans dat zij toegang krijgen tot door de werkgever gesponsorde plannen, in plaats van een beroep te doen op Medicaid. Acht andere staten, waaronder Arizona en Maine, hebben vrijstelling van werkvereisten in behandeling.

Nu stellen vijf staten levenslange vereisten voor voordelen voor.

Kinderen, zwangere vrouwen en mensen met een handicap zijn vrijgesteld van dekkingslimieten. In feite lijkt het erop dat "valide" Amerikanen het doelwit zijn van de staten als het gaat om levenslimieten.

Arizona en Maine hebben hun levenslange limieten gekoppeld aan werkvereisten. De klok begint alleen te tikken wanneer mensen niet aan de werkvereisten voor die staat voldoen. Kansas, Utah en Wisconsin streven levenslange limieten na voor kinderloze volwassenen, ongeacht of ze voldoen aan de arbeidsvereisten. Let op, veel kinderloze volwassenen kwamen pas in aanmerking voor het programma na de uitbreiding van Medicaid.

* Maine wil dekking beperken tot slechts drie maanden gedurende een periode van 36 maanden.

Er zijn vragen gerezen over deze voorstellen.

Allereerst bieden niet alle lagelonenwerkgevers gezondheidsdekking. Zelfs als iemand aan de werkvereisten voldoet, hebben ze mogelijk geen toegang tot andere vormen van gezondheidszorg. Limieten voor levensduren zouden mensen benadelen op basis van het beleid van hun werkgever, iets dat niet onder hun controle valt.

Anderen beweren dat Medicaid bedoeld is als een vangnet, niet als een welzijnsprogramma. Mensen die ziek zijn en in een crisis zitten, kunnen hun verzekeringsdekking laten wegnemen wanneer ze die het meest nodig hebben. Het wordt een morele kwestie.

Een woord uit het goede detail

In 2010 heeft de ACA particuliere verzekeraars ervan weerhouden levenslange limieten op essentiële gezondheidsvoordelen op te leggen, hoewel ze nog steeds limieten konden opleggen aan andere diensten. Medicare beperkt hoeveel ziekenhuisdagen het zal dekken. Nu kan Medicaid ook levenslimieten voorstellen. Vijf staten hebben 1115 ontheffingen ingediend om wijzigingen aan hun Medicaid-programma’s aan te vragen. Of het nu gaat om werkvereisten of om uitbreiding van Medicaid, mensen kunnen binnenkort minder toegang krijgen tot gezondheidszorg.