Als een van uw grootste angsten kan het zijn dat er iets misgaat tijdens uw medische behandeling. Als een ongewenst effect – een nieuwe ziekte of verwonding – wordt veroorzaakt door een toezicht van een arts of een andere gezondheidswerker, wordt het geclassificeerd als "iatrogeen".
Iatrogene gebeurtenissen zijn zelden opzettelijk, hoewel medische hulpverleners menselijk zijn en fouten kunnen worden gemaakt.
Dit kan ertoe leiden dat een bestaande medische aandoening wordt gecompliceerd of dat er gezondheidskwesties worden veroorzaakt die geen verband houden met de ziekte waarvoor u behandeling hebt aangevraagd in de eerste plaats.
Wat betekent Iatrogeen?
"Iatrogeen" is afkomstig van de Griekse taal. "Iatros" betekent arts of genezer en "gennan" betekent "als een gevolg". Daarom betekent het woord letterlijk ‘als een resultaat van een dokter’.
Wanneer een patiënt een nieuwe ziekte oploopt of gewond raakt door de diensten van een medische zorgverlener, wordt het resultaat als "iatrogeen" beschouwd. Iatrogene gebeurtenissen kunnen leiden tot diagnose of behandeling. Ze kunnen leiden tot fysieke, mentale of emotionele problemen of in sommige gevallen zelfs tot de dood.
De sleutel tot de definitie is dat een nieuw medisch probleem is opgedoken als een resultaat van de acties van de medische zorgverlener. In wezen zegt het dat de patiënt niet ziek of gekwetst zou zijn als ze niet met die arts of behandelaar was verbonden.
Een iatrogene verwonding is een vorm van medische fout. Deze fouten zijn natuurlijk nooit bedoeld, maar ze zijn niet minder schadelijk voor de patiënt.
Voorbeelden
Iatrogene gebeurtenissen kunnen worden veroorzaakt door een aantal medische vergissingen of fouten. Ze kunnen optreden tijdens een ziekenhuisverblijf of een bezoek van een routinedokter; er is geen enkele oorzaak, medische aandoening of omstandigheid gekoppeld aan deze gebeurtenissen.
Om u een idee te geven van wat kan worden gedefinieerd als een nadelig effect van medische behandelingen, zijn hier een paar voorbeelden.
- Iatrogenese kan optreden wanneer een patiënt geïnfecteerd raakt omdat een arts of verpleegkundige zijn handen niet heeft gewassen nadat hij een vorige patiënt heeft aangeraakt.
- Een chirurgische fout, zoals het inkerven van de patiënt met een chirurgisch instrument, het verwijderen van de verkeerde nier of het vervangen van de verkeerde knie, zou ook als iatrogeen worden beschouwd.
- Drugsconflicten die gedocumenteerd zijn, maar onbekend bij de voorschrijver zijn iatrogeen.
- Als een psychologische therapie resulteert in verdere psychoses of neuroses voor de patiënt, wordt deze als iatrogeen beschouwd.
Hoe vaak zijn Iatrogene gebeurtenissen?
Het is moeilijk om concrete statistieken van iatrogenese vast te spijkeren en geen twee bronnen kunnen dit beamen. De statistieken die worden gerapporteerd, worden niet regelmatig bijgewerkt of zijn eerder gericht op sterfgevallen in plaats van alle schadelijke effecten.
Om de zaken nog ingewikkelder te maken, hebben ziekenhuizen rapportagesystemen om iatrogene gebeurtenissen te verzamelen. Volgens veel bronnen in de branche worden veel evenementen echter niet gerapporteerd. De redenen hiervoor zijn ook variabel.
In een enquête van 2012 van ziekenhuisbeheerders door het Office of Inspector General (OIG van het ministerie van Volksgezondheid en Human Services), werd ongeveer 86 procent van de gebeurtenissen niet gemeld.
In veel gevallen zagen ziekenhuispersoneel hen niet als voldoende schade aan de patiënt toebrengen om een melding te rechtvaardigen.
In een eerdere studie van de OIG werd in 2010 geprobeerd de bijwerkingen van Medicare-begunstigden te schatten. De bevindingen stellen dat in oktober 2008 ongeveer 13,5 procent van deze patiënten "tijdens hun ziekenhuisverblijf last had van bijwerkingen". Daarvan vonden recensenten dat 44 procent ‘duidelijk of waarschijnlijk te voorkomen’ was.
Deze studies bevelen aan dat ziekenhuisbeheerders de meldprocedures verbeteren en dat zorgverleners op de hoogte blijven van hun acties. Veiligheid blijft een topprioriteit voor ziekenhuizen en voortdurende acties om deze statistieken te verbeteren worden geïmplementeerd.
Probeer als patiënt uw behandelingen te begrijpen en vraag zoveel vragen als u nodig heeft om uw geest te ontspannen. Blijf ook na eventuele procedures op de hoogte van mogelijke schadelijke effecten en neem onmiddellijk contact op met een arts als u iets opmerkt.
