Of u nu gelooft dat cannabis moet worden gebruikt in de gezondheidszorg, het blijft een feit medische marihuana is toegestaan in 25 staten en het District of Columbia. Vier staten en D.C. staan zelfs recreatief gebruik van het medicijn toe. Andere staten kijken nu naar legalisatie als een optie.
De federale regering is het daar niet mee eens. De Amerikaanse Drug Enforcement Administration (DEA) blijft marihuana categoriseren als een Schedule I-medicijn en dat maakt het illegaal.
Wat betekent dit voor mensen op Medicare die het medicijn misschien willen gebruiken voor behandeling?
Inzicht in de Controlled Substances Act
De Controlled Substances Act (CSA) van 1970 heeft een systeem ontwikkeld voor het classificeren van geneesmiddelen. Het verdeelde drugs in vijf categorieën, of schema’s, op basis van hun risico op het veroorzaken van drugsmisbruik of -verslaving:
- schema I: geen geaccepteerd medisch gebruik; hoog risico op misbruik en afhankelijkheid
- Schema II: Geaccepteerd medisch gebruik; hoog risico op misbruik en afhankelijkheid
- Schedule III: Geaccepteerd medisch gebruik; matig tot laag risico op misbruik of verslaving
- schema IV: Geaccepteerd medisch gebruik; laag risico op misbruik of afhankelijkheid
- Schedule V: Geaccepteerd medisch gebruik; laagste risico op misbruik of afhankelijkheid
Hoewel de woorden vaak door elkaar worden gebruikt, zijn misbruik en afhankelijkheid nogal verschillend. Simpel gezegd betekent afhankelijkheid dat het lichaam fysiek een medicijn nodig heeft, terwijl misbruik betekent dat iemands geest, zijn emotionele of psychologische toestand het nodig heeft.
Met legalisatie in meerdere staten zijn petities ingediend bij de DEA om marihuana te hercategoriseren van een schema I naar een schema II-medicijn. Dit zou vertakkingen hebben die niet alleen van invloed zijn op de lokale wetshandhaving, maar ook voorschriften over de productie en zelfs over de import en export van het medicijn.
In augustus 2016 heeft de DEA die petities afgewezen, terwijl ze marihuana als een Schedule I-medicijn hield.
Is marihuana gevaarlijker dan cocaïne?
Je zou het moeilijk vinden om iemand te vinden die niet denkt dat cocaïne een gevaarlijke, verslavende drug is. Interessant is echter dat cocaïne een Schedule II-medicijn is. Dat betekent dat de federale overheid momenteel medische voordelen ziet van cocaïne, maar niet van marihuana.
Cocaïne is voornamelijk gebruikt als een plaatselijke verdoving voor oor-, neus- en keelaandoeningen en zelfs als een vasoconstrictor om neusbloedingen te helpen voorkomen. Het gebruik ervan is beperkt tot toepassing door medische professionals. Waarvoor kan marihuana worden gebruikt? De regering verklaart dat er niet genoeg informatie is om te bewijzen dat het veilig is.
Federale voorschriften die beperkingen opleggen aan onderzoek zijn lastig. Ten eerste heeft onderzoek geld nodig en worden subsidies moeilijker en moeilijker te verkrijgen door de aard van een medicijn dat volgens de normen van Schedule I als gevaarlijk en verslavend wordt beschouwd. Om door te gaan met onderzoek, moet een aanvraag worden ingediend bij het ministerie van Volksgezondheid en Human Services om toegang te krijgen tot marihuana van onderzoekskwaliteit; marihuana die afkomstig is van de ene boerderij in de Verenigde Staten die federaal is goedgekeurd om te groeien, een boerderij aan de Universiteit van Mississippi.
Alleen in augustus 2016 verklaarde de DEA dat het andere universiteiten zou toestaan om marihuana te kweken voor onderzoeksdoeleinden.
Dan moeten de onderzoekers toestemming krijgen van de DEA om het medicijn te bezitten en te vervoeren. Jaren kunnen verstreken zijn voordat een onderzoek zelfs van de grond kan komen, of helemaal niet. Het eindresultaat is dat er niet veel klinische onderzoeken zijn om het gebruik ervan te ondersteunen, althans niet genoeg om de federale overheid te overtuigen. Nog niet.
Medisch gebruik van marihuana
Er zijn echter enkele onderzoeken die het klinische gebruik van marihuana ondersteunen. Er is onderzoek dat de gezondheidsvoordelen van marihuana en zijn derivaten aantoont, vooral het actieve bestanddeel van marihuana dat bekend staat als tetrahydrocannabinol (THC).
Er zijn echter meer gegevens beschikbaar over dieren dan mensen.
Medische aandoeningen die gegevens bevatten ter ondersteuning van het gebruik van medische marihuana, althans tot op zekere hoogte, zijn onder meer:
- Eetlustonderdrukking
- Kanker-gerelateerde pijn
- Epilepsie
- Glaucoma
- HIV
- Multiple sclerose
- Misselijkheid en braken
- Perifere neuropathie
Er is minder ondersteuning voor het gebruik van medische marihuana bij fibromyalgie, de ziekte van Huntington, de ziekte van Parkinson, reumatoïde artritis of niet-kanker gerelateerde pijn.
In alle gevallen zijn psychoactieve bijwerkingen zorgwekkend.
De Food and Drug Administration keurt momenteel twee cannabinoïde medicijnen goed voor gebruik in de Verenigde Staten. Cesamet (nabilone) en Marinol (dronabinol) worden gebruikt om misselijkheid en braken te behandelen bij mensen die chemotherapie gebruiken. Marinol kan ook worden gebruikt om anorexia en gewichtsverlies te behandelen bij mensen met HIV. Deze medicijnen zijn respectievelijk Schedule II en III, ondanks dat ze synthetische derivaten van THC zijn.
Medicare en medische marihuana
Medicare betaalt niet voor geneesmiddelen uit Schedule I, omdat ze per definitie niet medisch noodzakelijk zijn. Niet alleen dat, maar Medicare is een federaal programma en in de ogen van de DEA, een federaal agentschap, is marihuana tegen de wet. Tenzij de DEA een schemawijziging doorvoert (en in augustus 2016 heeft dit geweigerd), is medicinale marihuana niet beschikbaar voor begunstigden van Medicare, tenzij ze het uit eigen zak willen betalen.
Dat lijkt precies te zijn wat er gebeurt!
Volgens een studie uit 2016 over gezondheidsaangelegenheden namen de uitgaven voor medicijnen van deel D af in staten waar medische marihuana toegankelijk was. De implicatie is dat mensen zich in plaats daarvan wenden tot medische marihuana. Specifiek werden medicijnen van deel D minder voorgeschreven voor aandoeningen die alternatief met medische marihuana konden worden behandeld.
De besparingen voor Medicare bedroegen in 2013 $ 165 miljoen. Onderzoekers schatten dat die besparingen mogelijk oplopen tot $ 470 miljoen als medische marihuana legaal was in het hele land. Zullen de Centra voor Medicare en Medicaid Services (CMS) medische marihuana zien als een optie om in de toekomst kosten te besparen? Tenminste in de staten waar het legaal is? De tijd zal het leren.
