Is de medische zorg die uw arts verleent in overeenstemming met wat andere aanbieders in zijn specialiteit doen voor hun patiënten in dezelfde omstandigheden? Volgt hij evidence-based consensus statements of klinische praktijkrichtlijnen? Deze vragen tonen twee kanten van de definitie van zorgstandaard in de medische setting.
Juridische definitie
In juridische termen wordt een standaard van zorg gebruikt als maatstaf tegen het eigenlijke werk van een arts.
In een rechtszaak tegen advocaten zouden de advocaten van de dokter bijvoorbeeld willen bewijzen dat de acties van de arts in overeenstemming waren met de standaard van zorg. De advocaten van de eiser zouden willen laten zien hoe een arts de geaccepteerde standaard van zorg heeft geschonden en daarom nalatig was. Wat de standaard van zorg vormt, zal van gemeenschap tot gemeenschap veranderen en in de loop van de tijd evolueren.
Maar de standaard van zorg in juridische settings is niet opgeschreven, het wordt geleverd door een getuigenverklaring van getuige-deskundigen. De arts hoeft alleen aan de test te voldoen dat hij de zorg heeft geboden die een minimaal bekwame arts zou hebben gedaan in dezelfde situatie en met dezelfde middelen. Hij hoeft niet boven die norm uit te stijgen om van wanpraktijken te worden vrijgesproken. Elke kant van een malversatieszaak kan wijzen op klinische praktijkrichtlijnen en consensusverklaringen, maar deze beoordelen niet definitief of de gedaagde niet de standaard van zorg heeft verstrekt.
Als u denkt dat u geen behandeling hebt gekregen die voldoet aan de zorgstandaard, moet uw juridische team onderzoeken hoe de zorg die u hebt ontvangen niet aan het minimale competentieniveau voldoet.
Normen voor zorg
Een standaard voor zorg kan ook verwijzen naar informele of formele richtlijnen die in de medische gemeenschap algemeen worden aanvaard voor de behandeling van een ziekte of aandoening.
Het kan worden ontwikkeld door een gespecialiseerde vereniging of organisatie en de titel van standaardbehandeling wordt naar eigen goeddunken toegekend. Het kan een richtlijn voor klinische praktijken zijn, een formeel diagnostisch en behandelingsproces dat een arts zal volgen voor een patiënt met een bepaald aantal symptomen of een specifieke ziekte. Die norm zal richtlijnen en protocollen volgen waarmee deskundigen het meest geschikt zijn, ook wel "beste praktijken" genoemd. Zorgstandaarden worden op verschillende manieren ontwikkeld: soms worden ze eenvoudigweg in de loop van de tijd ontwikkeld en in andere gevallen zijn ze het resultaat van bevindingen uit klinische onderzoeken.
Klinische praktijkrichtlijnen worden verzameld door de National Guideline Clearinghouse. Dit geeft artsen toegang om op de hoogte te blijven van wat de zorg standaard is voor hun gebied. Een zorgstandaard in één gemeenschap hoeft niet noodzakelijk dezelfde standaard te zijn in een andere. Verder kan de standaard van een arts verschillen van die van een andere arts.
Als u de klinische praktijkrichtlijnen voor een ziekte, aandoening, behandeling of interventie of voor het beheer van gezondheidsdiensten wilt onderzoeken, kunt u online bladeren op Guideline.gov. De website wordt onderhouden door het Agency for Healthcare Research and Quality, U.S. Department of Health and Human Services.
