Gratis preventieve zorg – een van de essentiële gezondheidsvoordelen van de ACA – is een van de populairdere bepalingen van de Affordable Care Act. Verzekerden van alle ACA-conforme plannen hoeven niets te betalen voor een lange lijst van preventieve diensten die van toepassing zijn op vrouwen, kinderen en alle volwassenen.
Gratis preventieve zorg is nu van toepassing op de meeste zorgplannen in de VS en werd vastgesteld vóór het grootste deel van de voorzieningen van de ACA in 2014.
De bepaling is van toepassing op individuele plannen en op grote en kleine groepsplannen. Grootschalige gezondheidsplannen zijn vrijgesteld van de verplichting om preventieve zorg te dekken zonder kostendeling (grootschalige plannen zijn die plannen die al van kracht waren vanaf 23 maart 2010, nadat de ACA wettelijk was ondertekend). In 2014 had ruwweg een kwart van de werknemers met door de werkgever gesponsorde plannen een grandfathered-dekking. Maar de prevalentie van grootvaderplannen is sinds 2010 gestaag afgenomen.
Anticonceptiva – wat is gratis?
HHS heeft een lijst opgesteld met vrouwspecifieke preventieve zorg die in augustus 2012 van kracht is geworden voor alle nieuwe en vernieuwende niet-grandfathered-plannen. Het bevat contraceptieve dekking zonder kostendeling. Maar dat betekent niet dat elke beschikbare voorziening voor anticonceptie gratis door uw zorgverzekeraar wordt aangeboden.
HHS verduidelijkte dat gezondheidsplannen minstens één versie van alle door de FDA goedgekeurde methoden voor vrouwelijke anticonceptie moeten omvatten, met uitzondering van abortieve geneesmiddelen (gezondheidsplannen zijn niet verplicht om anticonceptie voor mannen te dekken, inclusief vasectomieën).
Wanneer generieke versies van een bepaald type anticonceptie beschikbaar zijn, kan een zorgplan de generieke geneesmiddelen bieden zonder kosten te delen, maar een copay opleggen als de verzekerde een merknaamversie verkiest (er is een vereiste dat de copay moet worden vrijgesteld als de verzekerde arts bepaalt dat het alternatief dat gratis door het gezondheidsplan wordt aangeboden medisch niet geschikt is voor de patiënt).
Er zijn momenteel 18 verschillende soorten vrouwelijke anticonceptiva goedgekeurd door de FDA:
• Sterilisatie-operatie
• Chirurgisch sterilisatieimplantaat
• Implanteerbare staaf
• Koper intra-uterus apparaat (IUD)
• Spiraaltje met progestageen
• Shot / injectie (Depo-Provera ) Or • Orale anticonceptiva (de pil), met oestrogeen en progestageen
• Orale contraceptiva met alleen progestin (de "mini-pil")
• Orale anticonceptiva bij langdurig gebruik die de menstruatie uitstellen (ook bekend als menstruatie-onderdrukkingstab)
• De pleister
• vaginale anticonceptiering
• membraam
• spons
• cervicale kap
• vrouwelijk condoom
• zaaddodend middel
• noodanticonceptie (plan B / morning-afterpil)
• noodanticonceptie (Ella / Ulipristal acetate)
uw ziektekostenverzekering De vervoerder moet u ten minste één optie uit elk van deze 18 categorieën bieden, zonder extra kosten. Voor sommige vormen van anticonceptie zijn er tal van opties beschikbaar, en uw zorgverzekeraar kan voor de meesten van hen een copage opleggen, zolang er tenminste één gratis wordt aangeboden.
LARC – betaalbaar in het kader van de ACA
De eis dat elk type anticonceptiemiddel beschikbaar is zonder kostendeling is met name belangrijk voor langwerkende omkeerbare anticonceptiva (IUD’s en implanteerbare staven).
Deze opties waren vaak onbetaalbaar duur in termen van kosten voorafgaand aan het contraceptieve mandaat van de ACA (hoewel ze gedurende de levensduur van het product vaak minder duur zijn dan orale anticonceptiva). Maar ze zijn zeer effectief en uit onderzoeken is gebleken dat vrouwen de voorkeur geven aan andere anticonceptiemethoden wanneer kosten geen barrière meer vormen. Het langwerkende, omkeerbare anticonceptiemiddelgebruik nam in 2012 al toe en deskundigen voorspellen dat hun gebruik als gevolg van de ACA verder zal toenemen.
uitdagingen voor het anticonceptiemandaat
De ACA heeft kerken en religieuze non-profitorganisaties uitgesloten van het anticonceptiemandaat, maar andere organisaties hebben zich tegen het mandaat verzet en sommigen hebben voor het gerecht gezworen.
In 2014 pleitte Hobby Lobby voor het recht om vier soorten voorbehoedsmiddelen (zowel spiraaltjes als Plan B en Ella) uit te sluiten van het gezondheidsplan van hun werknemers. Het Hooggerechtshof koos de zijde van Hobby Lobby en oordeelde dat de overheid een manier moest vinden om ervoor te zorgen dat "nauw aangehouden" bedrijven (zoals Hobby Lobby) met een bezwaar tegen sommige of alle methoden van anticonceptie zouden kunnen voorkomen om voor hen te betalen als onderdeel van hun gezondheidsplan.
In juli 2015, in antwoord op de uitspraak van Burwell v. Hobby Lobby, heeft de HHS een uitspraak afgerond die een accommodatie toestaat voor "een dicht bijgehouden organisatie met winstoogmerk die er een religieus bezwaar tegen heeft om sommige of alle anticonceptiediensten te dekken", nog steeds ervoor zorgen dat vrouwen toegang hebben tot het volledige assortiment door de FDA goedgekeurde anticonceptiemiddelen. Onder de accommodatie neemt de zorgverzekeraar (of derde beheerder in het geval van een zelfstandig plan) de kosten op zich van het dekken van sommige of alle voorbehoedsmiddelen, zonder kosten voor de vrouw of de werkgever. De accommodatie voor dicht bijgehouden organisaties met winstoogmerk is hetzelfde als de accommodatie die HHS eerder had verstrekt voor religieuze non-profitorganisaties.
