Wat is het doel van klinische onderzoeken en wat moet u weten als u een van deze onderzoeken overweegt? Klinische onderzoeken worden omgeven door een beetje mysterie en veel mensen worden angstig wanneer ze worden gevraagd om te overwegen zich in te schrijven voor een van deze onderzoeken. Het doel van de studie begrijpen, evenals de verschillende
Algemene doelstelling van klinische onderzoeken
Het doel van klinische proeven is om manieren te vinden om ziekten doeltreffender te voorkomen, te diagnosticeren of te behandelen.
Elk geneesmiddel en elke procedure die bij de behandeling van kanker wordt gebruikt, is ooit onderzocht als onderdeel van een klinische studie.
Hoewel mythen over klinische onderzoeken in overvloed aanwezig zijn – heb je ooit een cavia-grap gehoord? Het kan helpen om te begrijpen dat elke goedgekeurde behandeling die u als standaardbehandeling zult krijgen, eenmaal in een klinische studie is bestudeerd en superieur is bevonden of minder bijwerkingen heeft dan wat eerder was gebruikt.
Hoewel het doel van klinische onderzoeken in medisch onderzoek de laatste jaren niet veel is veranderd, vinden er belangrijke – en meestal onuitgesproken – veranderingen plaats in de rol van de individuele patiënt die aan deze onderzoeken deelneemt. We zullen dat hieronder bespreken, nadat we het specifiekere doel van verschillende typen en fasen van klinische onderzoeken hebben besproken.
Doel van verschillende soorten klinische proeven
Het doel van verschillende onderzoeken varieert afhankelijk van de vraag die wordt gesteld als onderdeel van het onderzoek.
Verschillende soorten klinische onderzoeken omvatten:
- Preventieve onderzoeken. Deze onderzoeken bestuderen manieren om een ziekte of een complicatie van een ziekte te voorkomen.
- Screeningproeven. Screeningonderzoeken zoeken naar manieren om kanker te detecteren in een eerder behandelbaar stadium. Als u bijvoorbeeld probeert een manier te vinden om longkanker in een eerder stadium te detecteren dan wordt dit meestal gediagnosticeerd. Ze worden ook vroege detectieproeven genoemd.
- Diagnostische proeven. De trials zoeken naar betere en minder ingrijpende manieren om een kanker te diagnosticeren.
- Behandelingsonderzoeken. Mensen zijn het vaakst bekend met behandelingsonderzoeken, de onderzoeken die op zoek zijn naar medicijnen en procedures die beter werken of beter worden verdragen met minder bijwerkingen.
- Kwaliteit van levensproeven. Trials op zoek naar betere manieren om ondersteunende zorg te bieden aan mensen met kanker zijn erg belangrijk en komen vaker voor.
Doel van de verschillende fasen van klinische proeven
Naast een studie van een bepaald type, zijn klinische onderzoeken onderverdeeld in fasen, waaronder:
- Fase 1-onderzoeken. Deze onderzoeken zijn uitgevoerd op een klein aantal mensen en zijn bedoeld om te zien of een behandeling veiligis.
- Fase 2-onderzoeken. Nadat een behandeling als relatief veilig wordt beschouwd, wordt deze in een fase 2-studie geëvalueerd om te zien of deze effectiefis.
- Fase 3-onderzoeken. Als een behandeling relatief veilig en effectief is, wordt deze in een fase 3-studie geëvalueerd om te zien of deze effectiever is dan de standaardbehandelingen die beschikbaar zijn, of heeft deze minder bijwerkingen dan standaardbehandelingen. Als een medicijn effectiever of veiliger blijkt te zijn in een fase 3-onderzoek, kan het worden geëvalueerd voor goedkeuring door de FDA.
- Fase 4-onderzoeken. Gewoonlijk wordt een medicijn goedgekeurd (of niet goedgekeurd) door de FDA na afloop van een fase 3-onderzoek. Fase 4-onderzoeken worden gedaan na goedkeuring door de FDA en kunnen worden gedaan om te bepalen of een kankergeneesmiddel dat voor één subtype kanker werkt, effectief kan zijn bij een ander subtype kanker.
Hoe het doel van klinische proeven verandert voor individuen
Zoals eerder vermeld, terwijl het doel van klinische proeven in de geneeskunde niet is veranderd, is er een onuitgesproken manier waarop deze onderzoeken inderdaad veranderen voor individuele deelnemers – een verandering die overeenkomt met ons beter begrip van de genetica en immunologie van tumoren.
Een voorbeeld is pagina’s waard, dus laten we het hebben over twee verschillende manieren waarop klinische onderzoeken veranderen.
Gedurende vele jaren was het belangrijkste type fase fase 3-onderzoeken. Bij deze onderzoeken wordt meestal een groot aantal mensen geëvalueerd om te zien of een behandeling beter kan zijn dan een eerdere behandeling.
Met deze onderzoeken is er soms weinig verschil tussen de standaard en de experimentele behandeling. Het geneesmiddel voor klinische proeven is waarschijnlijk relatief veilig tot nu toe, maar er is niet per se een grote kans dat het aanzienlijk beter zal werken dan de oudere behandelingen.
Daarentegen is er de laatste jaren steeds meer fase 1-onderzoek gedaan naar kanker. Deze zijn, zoals opgemerkt, de eerste studies die zijn uitgevoerd op mensen, nadat een medicijn is getest in het laboratorium en misschien bij dieren. Deze behandelingen dragen zeker meer risico, aangezien het primaire doel is om te zien of een behandeling veilig is en dat slechts een klein aantal mensen in deze onderzoeken zijn opgenomen. Toch is er vaak meer potentieel – tenminste gezien de soorten behandelingen die momenteel in proeven gaan – dat deze behandelingen een overlevingskans kunnen bieden die veel dramatischer is dan in het verleden mogelijk was.Voor sommige mensen bieden deze medicijnen de enige overlevingskans, omdat er nog geen andere geneesmiddelen in een nieuwe categorie zijn goedgekeurd.
Je denkt misschien dat dit een beetje lijkt op de loterij, maar dit is ook de afgelopen jaren veranderd. Jaren geleden was een fase 1-studie misschien meer een steek in het donker, op zoek naar iets om de kanker te behandelen. Veel van deze geneesmiddelen zijn nu ontworpen om zich te richten op specifieke moleculaire processen in kankercellen waarvoor is getest bij degenen die de geneesmiddelen in klinische onderzoeken zouden ontvangen.
Met andere woorden, de tweede primaire manier waarop klinische onderzoeken veranderen, is grotendeels verantwoordelijk voor de eerste. Het menselijk genoomproject heeft veel nieuwe deuren en wegen geopend, waardoor onderzoekers gerichte medicijnen kunnen ontwerpen die direct gericht zijn op specifieke en unieke abnormaliteiten in een kankercel. Bovendien stelt immunotherapie onderzoekers in staat manieren te vinden om het vermogen van ons eigen lichaam om kanker te bestrijden aan te vullen en te gebruiken.
Noodzaak van participatie door klinisch onderzoek
De eerdere langdurige uitleg van de verandering in klinische onderzoeken kan hopelijk een deel van de angst voor klinische onderzoeken verminderen. Niet alleen zijn klinische onderzoeken in staat om medicijnen vooruit te helpen, maar door belangrijke veranderingen in de manier waarop we kanker behandelen, kunnen we het potentieel van individuele mensen met kanker meer dan ooit benutten.
Dat gezegd hebbende, wordt aangenomen dat slechts 1 op de 20 mensen met kanker die mogelijk baat zou kunnen hebben bij een klinische proef, is ingeschreven. Praat met uw oncoloog. Meer informatie over klinische onderzoeken. Dit lijkt misschien overweldigend, maar gelukkig hebben verschillende van de grote longkankerorganisaties samengewerkt om een gratis service voor het matchen van klinische proeven te vormen. Zorg dat je je eigen advocaat bent die voor je zorgt.
