Een oesofageale vernauwing is een geleidelijke vernauwing van de slokdarm, wat kan leiden tot slikproblemen, en artsen stellen dit vast bij ongeveer 10% van hun patiënten met GERD (gastro-oesofageale refluxziekte).
Hoe ontwikkelen slokdarmstrictures zich?
Een van de oorzaken van vernauwingen van de slokdarm is gastro-oesofageale refluxziekte of GERD, een aandoening waarbij overmatig zuur wordt terugvloeit van de maag naar de slokdarm.
Dit veroorzaakt een ontsteking in het onderste deel van de slokdarm. Littekens zullen het gevolg zijn van herhaald ontstekingsletsel en genezing, re-blessure en re-healing, en uiteindelijk leidt de littekens tot een vernauwing van de slokdarm.
Naast GORZ zijn er andere oorzaken van vernauwing van de slokdarm zoals:
- Langdurig gebruik van een neussonde (dit verhoogt het zuurgehalte in de slokdarm)
- Inname van bijtende stoffen (bijvoorbeeld huishoudelijke schoonmaakmiddelen)
- Virale of bacteriële infecties die esophagitis veroorzaken en dan een strictuur
- Verwondingen veroorzaakt door endoscopen
- Voorafgaande operatie aan de slokdarm (bijvoorbeeld voor slokdarmkanker)
- Stralingsblootstelling van de slokdarm
- Eosinofiele oesofagitis
- Door pil veroorzaakte oesofagitis
- Kanker (dit wordt een kwaadaardige vernauwing genoemd)
Wat zijn de Symptomen van slokdarmstrictures?
- Moeite met slikken, dysfagie genoemd (kan beginnen met vaste stoffen en daarna doorgaan met vloeistoffen)
- Ongemak met slikken
- Een gevoel dat voedsel vast komt te zitten in de slokdarm of borststreek
- Regurgitatie van voedsel
- Gewichtsverlies
Als uw oesofageale strictuur van GERD is, u kunt ook last krijgen van brandend maagzuur, maagpijn of pijn op de borst, een slechte adem, brandend gevoel in uw keel of mond, hoest, keelpijn of een verandering in uw stem.
Hoe wordt een slokdarmstrip gediagnosticeerd?
Als uw arts zich zorgen maakt over een mogelijke vernauwing van de slokdarm, worden in het algemeen twee tests bevolen:
- Een bariumzwaluw-patiënt slikt een stof genaamd barium en röntgenfoto’s worden genomen terwijl het barium door de slokdarm naar beneden beweegt. Als er een strictuur aanwezig is, zal de barium langzaam bewegen of vast komen te zitten.
- Een endoscopie-onderzoek – dit is een procedure die wordt uitgevoerd door een gastro-enteroloog. Het betekent het plaatsen van een smalle buis met licht en camera erop in de mond, in de slokdarm en in de maag. Hiermee kan de arts de binnenkant van uw slokdarm visualiseren om te zien of er sprake is van vernauwing of andere afwijkingen.
Hoe wordt een slokdarmkwaal behandeld?
De belangrijkste behandeling voor vernauwing van de slokdarm is via een procedure genaamd dilatatie. In deze procedure wordt de slokdarm uitgerekt door het gebruik van meerdere dilators of een met lucht gevulde ballon, die door een endoscoop wordt gevoerd. Er is een zeer laag aantal ernstige complicaties gerelateerd aan slokdarmverwijding en deze omvatten bloeding en perforatie (wanneer zich een gat vormt in de slokdarm).
Hoewel deze therapie de overgrote meerderheid van stricturen behandelt, kan herhaalde dilatatie noodzakelijk zijn om te voorkomen dat de strictuur terugkeert. Sterker nog, een terugkerende vernauwing komt voor bij ongeveer 30 procent van de mensen na verwijding binnen het eerste jaar, volgens een artikel in Huidige behandelingsopties in de gastro-enterologie.
Protonpompremmers, zoals Prilosec (omeprazol), (Nexium) lansoprazol of (AcipHex) rabeprazol, kunnen ook de beperkingen van terugkeer behouden. Deze worden meestal na de procedure voorgeschreven, als iemand er nog geen neemt. Het goede nieuws is dat een persoon na de behandeling meestal weer terug kan naar de gebruikelijke routines en diëten, hoewel deze in de toekomst mogelijk opnieuw stricturen zullen ontwikkelen, dus moet u opletten voor terugkerende problemen met slikken.
Chirurgische behandeling van slokdarmvernauwing is zelden noodzakelijk. Het wordt uitgevoerd als een strictuur niet voldoende kan worden uitgezet om vast voedsel door te laten.
In feite is het niet serieus nemen van genoeg sappen en voeding een ernstige complicatie van slokdarmbeperkingen. Een andere ernstige complicatie is het verhoogde risico van uitgebraakt voedsel, vocht of braaksel dat de longen binnendringt en verstikking of aspiratiepneumonie veroorzaakt.
Chirurgie wordt ook uitgevoerd als herhaalde dilataties deze beperkingen niet weerhouden. Soms worden andere procedures overwogen wanneer stricturen blijven terugkeren, inclusief dilatatietherapie met steroïde-injecties of plaatsing van de stent.
