Als uw arts vermoedt dat u chronische obstructieve longziekte (COPD) heeft, wordt u waarschijnlijk gevraagd een thoraxfoto te maken. Een thoraxfoto is een eenvoudige, niet-invasieve beeldvormingstechniek die elektromagnetische golven gebruikt om een eendimensionaal beeld van uw hart, longen en middenrif te creëren.
Hoewel een thoraxfoto geen diagnose COPD kan stellen, vooral niet bij een beginnende ziekte, kan het helpen dit te ondersteunen.
Over het algemeen wordt een abnormale röntgenfoto van de borst meestal alleen gezien als de schade aan de longen groot is.
Wat een borstkasröntgen kan ons vertellen
Bij een ziekte in een vroeg stadium kan een röntgenfoto van de borst eigenlijk heel normaal lijken. Dit betekent niet dat er geen schade is; het is gewoon dat de test beperkingen heeft wat betreft hoeveel het ons visueel kan vertellen. Het kan noch uw individuele longcapaciteit beschrijven, noch de kracht waarmee u lucht kunt inademen of uitademen.
Wat het kan doen, is ons een visueel referentiepunt geven om eventuele veranderingen die zich in de loop van de tijd kunnen ontwikkelen te vergelijken. Als zodanig zullen dokters om de een of twee jaar een thoraxfoto aanraden, afhankelijk van hoe ver je bent met je COPD.
Bij een ziekte in een later stadium zullen visuele veranderingen duidelijker worden. Een van de meest voor de hand liggende kenmerken is de zogenaamde hyperinflatie van de longen. Wanneer dit gebeurt, kan de arts verschillende dingen op de röntgenfoto zien:
- Een afplatting van het diafragma terwijl de longen de spier naar beneden drukken
- Verhoogde borstomvang gemeten van voor tot achter
- Een langwerpig en smal hart
- Zakken lucht genaamd bullae van ongeveer een halve inch of groter
Als uw arts een uitgebreider beeld van de longstructuur en beschadiging nodig heeft, kan een computertomografie (CT) -scan worden besteld. Waar een röntgenfoto van de borst alleen een eendimensionaal beeld van de longen afgeeft, zal een CT-scan een reeks afbeeldingen maken om een meer driedimensionale weergave te creëren.
Hiermee kan de CT-scan fijnere details ophalen en artsen een vollediger beeld geven van de COPD van de persoon.
Hoe COPD wordt gediagnosticeerd
Om een juiste diagnose van COPD te stellen, zou een uitgebreide evaluatie worden uitgevoerd om een nulmeting te geven van uw huidige gezondheid, uw familiegeschiedenis, uw rookstatus en eventuele milieu- of beroepsvergiftigingen waaraan u bent blootgesteld .
Naast een röntgenfoto van de borstkas, kan u worden gevraagd om een of meerdere van de volgende testen te ondergaan:
- Arteriële bloedgassen om te bepalen hoeveel zuurstof en CO2 in uw bloed aanwezig zijn
- Longfunctieonderzoeken om te meten hoe goed uw longen inademen en uitademen en hoe efficiënt ze zuurstof naar het bloed overbrengen
- Bronchoscopie met behulp van een flexibele, verlichte ruimte om de long visueel te onderzoeken
- Pulsoximetrie om de zuurstofverzadiging in je bloed te meten
- Looptest van zes minuten om je ademhalingsreactie te beoordelen op oefenen
- AAT deficiëntiescreening om te bepalen of er een tekort is aan het alfa-1 antitrypsine (AAT) -eiwit dat de longen en de lever beschermt
Als een positieve diagnose wordt teruggestuurd, zou uw arts vervolgens het stadium van uw ziekte bepalen en een behandelplan opstellen om helpen bij het vertragen van de progressie van COPD.
