ART is het acroniem dat tegenwoordig vaak wordt gebruikt om HIV antiretroviral therapy te beschrijven. Hiervoor gebruikten clinici en wetenschappers de term cART (antiretrovirale combinatietherapie) en daarvoor werd de populaire termHAARTgebruikt om ‘zeer actieve antiretrovirale therapie’ te beschrijven.
De veranderingen in de loop der jaren weerspiegelen meer dan alleen mode, maar een echte poging van volksgezondheidsfunctionarissen om opnieuw te formuleren hoe we de effectiviteit van HIV-therapie aan het publiek communiceren.
We proberen gebruikers niet langer te overtuigen dat de medicijnen "zeer actief" zijn, omdat ze eigenlijk meer dan dat zijn. Tegenwoordig zorgen ze voor een normale kwaliteit van leven, terwijl nieuwere one-pill-opties het gebruik van het woord "combinatie" des te overbodiger maken.
Kennis van ART
Ongeacht het acroniem dat wordt gebruikt, impliceert de term het gebruik van drie of meer antiretrovirale geneesmiddelen, afzonderlijk of in een vaste dosiscombinatie. Het doel van de therapie is om de onderdrukking van HIV tot zogenaamde "niet-detecteerbare" niveaus te garanderen, wat betekent dat het virus niet volledig is uitgeroeid, maar eenvoudig onder de detectieniveaus van de huidige testassays.
In tegenstelling tot de behandeling met enkelvoudige of dubbele geneesmiddelen is bekend dat de combinatie van drie of meer actieve geneesmiddelen de verscheidenheid aan resistent HIV die in een virale populatie kan voorkomen effectief kan onderdrukken. Als één medicijn een bepaalde virale mutatie niet kan onderdrukken, zullen de andere waarschijnlijk in staat zijn om dit te doen.
Hoge niveaus van therapietrouw zijn nodig om het therapeutische medicijngehalte in het bloed te handhaven. Als deze niveaus onder de therapeutische drempel vallen, worden resistente stammen een kans geboden om te gedijen. Hoe groter deze resistente populaties, hoe minder effectief de medicijnen zullen zijn bij het onderdrukken van HIV-replicatie – uiteindelijk leidend tot virale rebound en falen van de behandeling.
Sinds 2009 heeft de term cART grotendeels de meer algemeen bekende HAART verdrongen, met name bij onderzoekers en clinici. Hoewel de termen in essentie onderling uitwisselbaar zijn, werd HAART grotendeels als ontoereikend beschouwd in het beschrijven van de empirische effectiviteit van combinatietherapie.
Vervolgens werd ART als meer geschikt beschouwd gezien de waarschijnlijkheid dat combinatietherapie in de komende jaren zal veranderen. Het huidige onderzoek onderzoekt het gebruik van twee in plaats van drie antiretrovirale geneesmiddelen, zoals ripilvirine en dolutegravir, bij het behandelen van chronische hiv-infecties.
Klassen van ART
Er zijn momenteel vijf klassen van antiretrovirale geneesmiddelen, die elk een specifiek stadium in de HIV-levenscyclus remmen:
- Entry-remmers
- Nucleoside reverse transcriptase-remmers
- Niet-nucleoside reverse transcriptase-remmers
- Integraseremmers
- Proteaseremmers
Andere klassen van antiretrovirale geneesmiddelen worden onderzocht, terwijl nieuwere geneesmiddelen gericht zijn op het verbeteren van de verdraagbaarheid, het verminderen van nadelige effecten en het vereenvoudigen van de dosering voor degenen die aan therapie lijden.
Hiertoe is nu een toenemend aantal FDC-geneesmiddelen (fixed dose combination) beschikbaar, waarbij twee of meer geneesmiddelen in een enkele pil of tablet worden gecombineerd. Sommige, waaronder Atripla ((tenofovir + emtricitabine + efavirenz), Triumeq (abacavir + lamivudine + dolutegravir) en Stribild (tenofovir + emtricitabine + elvitegravir + cobicistat) bieden alles-op-één formuleringen voor vereenvoudigde, dagelijkse dosering
Future of ART
Met de ontwikkelingen in de ontwikkeling van hiv-medicijnen wordt ART momenteel gebruikt als middel om de infectiegraad in populaties met een hoge prevalentie te verminderen. De strategie, bekend als Behandeling als Preventie (Task), heeft aangetoond dat het het risico van overdracht van HIV vermindert door virale virussen te onderdrukken. tot een niet-detecteerbaar niveau, waardoor het risico van overdracht met wel 96% wordt verminderd.
Door te zorgen voor een brede distributie van medicijnen, kan ART de zogenaamde "community viral load" (de mediane virale lading binnen een gemeenschap) verlagen tot niveaus waarbij de kans op overdracht aanzienlijk is, zelfs diep, verminderdWetenschappers onderzoeken nu de ontwikkeling van langdurige antiretrovirale middelen, waarvan sommige mogelijk maandelijks of zelfs driemaandelijks moeten worden gedoseerd.
