Het Sjogren-syndroom is genoemd naar Henrik Sjögren, een Zweedse oogarts. Het syndroom van Sjögren is een aandoening waarbij het immuunsysteem van het lichaam zijn eigen vochtproducerende klieren aanvalt. Voor de meeste patiënten tast het de speekselklier en de traanklieren aan, die tranen produceren. Het kan ook de darmen en andere vochtige klieren in het lichaam aantasten. Sjögren is een syndroom dat bekend is in het oogzorgberoep omdat mensen met de aandoening vaak last hebben van ernstige uitdroging van de ogen en vaak oogartsen diagnosticeren en het droge ogen syndroom behandelen voordat de patiënt formeel de eerste diagnose van Sjögren heeft gekregen arts of reumatoloog.
Symptomen
Droge ogen kunnen zich vaak op verschillende manieren uiten. Naast droge ogen kunnen droge ogen het volgende veroorzaken:
- Vreemd lichaamssensatie
- Zandig, gruizig gevoel
- Lichtgevoeligheid
- Fluctuerend, wazig zicht
Mensen met het syndroom van Sjögren kunnen ook de volgende symptomen hebben:
- Droge mond
- Moeilijk slikken
- Veel voorkomende holtes of tandbederf
- Spier- en gewrichtspijnen
- Droge huid of huiduitslag
- Hoesten
- Vaginale droogheid
- Gevoelloosheid in de armen en benen
- Extreme vermoeidheid
Oorzaken
Onderzoekers weten niet zeker waardoor het syndroom van Sjögren ontstaat. De aandoening heeft de neiging om in gezinnen te werken. Er wordt gedacht dat het gerelateerd is aan een bepaald gen dat sommige mensen hebben en dat hen vatbaar maakt voor het uiten van de ziekte wanneer ze worden geactiveerd. Deze trigger, die een virale infectie, bacteriële infectie of zelfs stress kan zijn, activeert het immuunsysteem van het lichaam. Wanneer dit gebeurt, kan het immuunsysteem overdreven agressief worden. Het syndroom van Sjögren treedt ook vaak op naast andere ernstige auto-immuunziektestoornissen zoals lupus, reumatoïde artritis of sclerodermie.
Diagnose
Uw arts zal uw volledige medische en familiegeschiedenis bekijken om symptomen of andere gerelateerde ziekten te ontdekken. Bloedonderzoek kan worden bevolen om te zoeken naar bepaalde antilichamen die aanwezig zijn. Ook zal uw arts uw nier- en leverfunctie controleren. Uw arts kan u ook naar een tandarts verwijzen om te controleren op een toename van tandbederf.
Uw arts kan u doorverwijzen naar een optometrist of oogarts om bepaalde tests uit te voeren om te controleren op tekenen van het droge ogen-syndroom. Deze testen kunnen het volgende omvatten:
- Spleetlamponderzoek: Oogartsen gebruiken een speciale biomicroscoop, spleetlamp genaamd, om het voorste deel van het oog microscopisch te onderzoeken op tekenen van uitdroging. Kleurstoffen worden in het oog ingebracht om gebieden te markeren die kunnen worden beschadigd door droge ogen of die dode of gedevitaliseerde cellen kunnen vertonen.
- Schirmer-scheurtest: Een Schirmer-scheurtest is een manier om te kwantificeren hoeveel scheuren u hebt door twee stroken medisch papier in de ogen te plaatsen om de hoeveelheid scheurproductie te meten. Hoewel de test niet extreem precies is, geeft het dokters wel een goed idee over hoe droog je ogen vergeleken kunnen worden met normaal.
Behandeling
Er zijn verschillende behandelingsopties beschikbaar voor de behandeling van het droge ogen-syndroom.
-
Kunsttranen: Kunsttranen zijn de eerste verdedigingslinie bij de behandeling van droge ogen. Kunsttranen zijn zonder recept verkrijgbaar en zijn er in veel verschillende soorten en merken. Kunsttranen moeten meerdere keren per dag worden bijgebracht om het gewenste effect te bereiken. Kunsttranen werken zowel om het droge oppervlak van het oog te genezen als om de symptomen van het droge oog te behandelen die de patiënt kan hebben. Kunsttranen zijn beschikbaar in geconserveerde en niet-geconserveerde vormen. Omdat kunstmatige tranen meerdere keren per dag worden ingenomen, worden niet-geconserveerde tranen beschouwd als een veel gezonder alternatief.
- Gels en zalven: Bij ernstigere patiënten met droge ogen worden gels en zalven voorgesteld. Gels en zalven bedekken het oog langer en kunnen een meer beschermend effect geven. Gels en zalven kunnen bij het naar bed gaan in de ogen worden geduwd en bieden bescherming gedurende de nacht.
- Pellets: Pellets zijn meestal gemaakt van hydroxypropylmethylcellulose, een chemische stof die wordt aangetroffen in sommige kunstmatige tranen, gels en zalven. Deze pellets kunnen onder het ooglid worden geplaatst. De lichaamstemperatuur zorgt ervoor dat ze langzaam smelten en zorgen voor een langzame, voortdurende bron van smering.
- Cyclosporine A: Cyclosporine A, verkrijgbaar onder de merknaam Restasis (Allergan, Inc.), is een immunomodulerend medicijn dat het lokale immuunsysteem rond de traanklier verandert, zodat uw eigen oog meer van zijn eigen tranen kan produceren.
- Punctale occlusie (pluggen): Punctale occlusie is een procedure waarbij een optometrist of oogarts een kleine plug, meestal gemaakt van siliconen, in de puncta (opening van het traanafvoersysteem) steekt om de drainage van normale scheuren te vertragen of te voorkomen. Sommige artsen zullen ervoor kiezen om deze kanalen te cauteriseren, hoewel dit littekens kan veroorzaken en permanent is.
- Masker dragen of patchen: Ernstige patiënten met droge ogen moeten plafondventilatoren in de kamer waarin ze slapen, uitschakelen of uitschakelen. Ook kunnen sommige patiënten het minder droog vinden om ’s nachts een patch of slaapmasker over hun ogen te dragen om de blootstelling te verminderen.
- Knipper vaak: Dit klinkt misschien raar, maar patiënten met droge ogen moeten proberen na te denken over meer knipperen. Hoe meer u knippert, hoe meer u een nieuwe traanlaag over het oppervlak van het oog verspreidt. Als u de computer langere tijd niet gebruikt, moet u regelmatig pauzeren. Wanneer u scherpstelt op objecten in de buurt van bijvoorbeeld een computerscherm, neemt uw knipperfrequentie vaak af.
- Herziening van medicijnen: U en uw arts moeten voorzichtig zijn en andere medicijnen die u kunt nemen, zoals antihistaminica, beoordelen die mogelijk nog meer uitdroging kunnen veroorzaken. Andere medicijnen die uitdroging kunnen veroorzaken, zijn decongestiva, diuretica, middelen tegen diarree, sommige antipsychotica, kalmerende middelen, bepaalde bloeddrukgeneesmiddelen en antidepressiva.
- Voeg een luchtbevochtiger toe aan uw slaapkamer: Een luchtbevochtiger zorgt ervoor dat minder scheuren verdampen van het oppervlak van het oog.
- Drink veel water: Als u veel water drinkt, voorkomt u uitdroging en minimaliseert u extreme droogheid.
- Tarsorrhapie: In ernstige gevallen van droge ogen kunnen chirurgen een gedeeltelijke sluiting van de oogleden overwegen. Dit staat bekend als een tarsorrhaphy. Deze procedure vermindert eenvoudig het oppervlak dat moet worden gesmeerd.
Wat u moet weten
De meesten van ons hebben ooit last van droge ogen. De droogte die optreedt bij Sjögren is echter veel ernstiger. Ernstige, chronische droge ogen kunnen droge plekken op het hoornvlies veroorzaken, de heldere koepelachtige structuur aan de voorkant van het oog. Deze vlekken kunnen verergeren en zweren worden die kunnen worden geïnfecteerd. Ook chronische droogheid kan littekens van het hoornvlies en conjunctiva veroorzaken. Als de toestand verder verergert, kunnen patiënten gezichtsverlies krijgen.
