Oogzorgspecialisten gebruiken verschillende tests om oogcataracten te diagnosticeren. Een oogcataract is een vertroebeling van de natuurlijke lens van het oog. De lens van je oog ligt achter de iris en de pupil. Na verloop van tijd kan een cataract groter worden en een groter deel van de lens vervagen, waardoor het voor u moeilijker wordt om te zien.
Oogcataract kan worden gediagnosticeerd door een optometrist of een oogarts door een reeks tests uit te voeren, meestal opgenomen in een uitgebreid oogonderzoek.
De volgende tests helpen artsen bij het diagnosticeren van oogcataracten en bepalen de ernst ervan.
- Gezichtsscherpte: Een visuele scherpte-test meet uw kwaliteit van het gezichtsvermogen op bepaalde afstanden. Uw arts zal u vragen om brieven van verschillende grootte in een grafiek te lezen. Je ogen worden individueel en samen getest om de nauwkeurigheid van je gezichtsvermogen op verschillende afstanden te meten. Een visuele scherpte-test is een gemakkelijke, pijnloze en snelle manier om staar te diagnosticeren, hoewel er meer tests nodig zijn om te zorgen dat staar de oorzaak is van uw zichtproblemen.
- Potentiële gezichtstest: Een mogelijke gezichtsscherptest of PAM-test is een andere manier om te meten hoe goed het oog zal zien als de cataract niet bestond. Chirurgen moeten weten dat de cataractoperatie de visie van de patiënt zal verbeteren. Een PAM-test projecteert een gezichtsscherptekaart met letters in het oog met een laser en passeert de cataract. De patiënt leest gewoon de kaart op dezelfde manier als een normale ooggrafiek aan de muur. Als de beste meting die ze ontvangen 20/40 en niet 20/20 is, weten ze dat als een staaroperatie wordt uitgevoerd op een bepaald oog, ze na de operatie ten minste 20/40 zicht hebben. Deze test wordt belangrijker als er naast de cataract andere oogziekte bestaat.
- Contrastgevoeligheid: Contrastgevoeligheidstests zijn vergelijkbaar met het testen van de gezichtsscherpte, maar leggen meer nadruk op hoe staar het beeldcontrast kan verminderen door lichtverstrooiing en verblinding veroorzaakt door cataract. Oogartsen beschouwen testen van contrastgevoeligheid als een meer realistische meting van de ware kwaliteit van het gezichtsvermogen.
- Spleetlamp: Een spleetlamp is een speciaal soort microscoop die uw oog vergroot, zodat uw arts de lens kan onderzoeken om de aanwezigheid en ernst van een cataract te bepalen. Uw arts zal u vragen uw kin op de kinsteun van de spleetlamp te plaatsen. Er zal dan een licht op uw oog worden gericht. Door door de spleetlamp te kijken, kan uw arts de lens onderzoeken om te bepalen in hoeverre deze troebel is.
- Pupil Dilation: Pupil dilation is een gebruikelijke test die wordt gebruikt bij het diagnosticeren van cataracten. Vertroebeling van de lens is niet merkbaar tot een cataract een vergevorderd stadium bereikt. Wanneer je oog echter verwijd is, wordt de pupil groter en krijg je een beeld van je hele lens. Door de lens grondig te onderzoeken, kan een arts bepalen of een cataract invloed heeft op de kwaliteit van het gezichtsvermogen.
Hoewel de meeste mensen staar associëren met ouder worden, kan cataract zich ook ontwikkelen na een oogletsel, als gevolg van een andere oogziekte, na het gebruik van bepaalde medicijnen of als gevolg van gezondheidsproblemen zoals diabetes. Omdat sommige kinderen met aangeboren cataract zijn geboren, kan het testen van uw kind op staar noodzakelijk zijn als u denkt dat uw kind een visusprobleem heeft. Verder testen kan helpen bepalen welk type cataract aanwezig is en of cataract-chirurgie moet worden voorgeschreven.
