Polycysteus ovariumsyndroom (PCOS) is een endocriene aandoening en een veelvoorkomende oorzaak van onvruchtbaarheid bij vrouwen. Bij PCOS kunnen hormonale onregelmatigheden het voortplantingssysteem rechtstreeks beïnvloeden, wat leidt tot een onregelmatige of afwezige ovulatie. Hoewel de oorzaak van PCOS onbekend is, kan deze invloed hebben op maximaal acht procent van de vrouwen.
PCOS wordt gekenmerkt door de vorming van kleine, met vocht gevulde cysten in de eierstokken.
Tijdens een echoscopisch onderzoek lijken de goedaardige cysten meestal op een parelketting.
PCOS is een complexe aandoening die zich kan manifesteren met een reeks frustrerende en vaak ernstige symptomen. Ontsteking, insulineresistentie en een toename van mannelijke hormonen (androgenen) dragen allemaal bij aan de karakteristieke kenmerken van de ziekte.
De vijf meest voorkomende symptomen van PCOS zijn:
Onvruchtbaarheid
PCOS is de primaire oorzaak van ovulatoire onvruchtbaarheid. Als gevolg hiervan zullen vrouwen met PCOS doorgaans meer moeite hebben om zwanger te worden. Het is gebruikelijk dat vrouwen met PCOS afwezige of onregelmatige menstruaties hebben. In sommige maanden kan de eisprong zelfs niet voorkomen.
Overmatige haargroei in het gezicht en lichaam
Hirsutisme is de medische term die wordt gebruikt om overmatige haargroei te beschrijven. Het wordt veroorzaakt door de overmatige productie van androgeen (met name testosteron, het hormoon dat verband houdt met mannelijke fysieke kenmerken). Vrouwen met PCOS kunnen overmatige haargroei ervaren op de borst, gezicht, rug, onderbuik, vingers en tenen.
Haarverlies
Vrouwen met PCOS kunnen ook haarverlies ervaren, opnieuw vanwege de overmatige productie van androgeen. Het kan zich alleen ontwikkelen of gepaard gaan met hirsutisme. Het haarverlies is vaak vergelijkbaar met dat bij mannelijke kaalheid met een dunner worden langs de haarlijn en / of de kruin van het hoofd. In extreme gevallen kunnen vrouwen met PCOS alopecia ervaren, de ontwikkeling van een of meer cirkelvormige kale plekken die in elkaar kunnen overgaan.
Insulineresistentie en diabetes type 2
Insulineresistentie komt vaak voor bij PCOS en treft maar liefst 70% van de vrouwen met de ziekte. Insulineresistentie resulteert in een verhoging van de bloedsuikerspiegel. Hoewel de aandoening mogelijk maar weinig herkenbare symptomen heeft, wordt het beschouwd als een van de belangrijkste risicofactoren voor de ontwikkeling van diabetes type 2.
Type 2-diabetes kan zich manifesteren met een spectrum van frustrerende en soms ernstige symptomen. Deze omvatten vermoeidheid, wazig zicht, frequente infecties, langzaam helende zweren, frequent urineren en verhoogde honger en dorst. Langdurige ziekte kan leiden tot complicaties in het hart, de nieren, ogen, zenuwen en gehoor.
Huidproblemen
Het is niet ongebruikelijk dat hormonale onevenwichtigheden vaak de huid aantasten. Met PCOS ervaren vrouwen vaak acne of ontwikkelen ze huidlabels. In extremere gevallen kunnen ze een aandoening ervaren die hidradenitis suppurativa (HS) wordt genoemd en die wordt gekenmerkt door lelijke en soms stinkende bultjes of steenpuisten in het oksel-, borst- of liesgebied.
Een andere aandoening die bekend staat als acanthosis nigricans kan zich manifesteren met plekken van donkere, verdikte huid op de nek, dijen of vulva. Dit is meestal een teken van insulineresistentie.
Slaapapneu
Slaapapneu, gekenmerkt door snurken en abnormale ademhaling ’s nachts, is ook te zien bij vrouwen met PCOS.
Slaapapneu lijkt gekoppeld te zijn aan een combinatie van verhoogd gewicht en hoge testosteronspiegels (de laatste hebben een directe invloed op slaapreceptoren in de hersenen). Van slaapapneu is ook bekend dat het bijdraagt aan hoge bloeddruk en metabolische veranderingen kan veroorzaken die verband houden met insulineresistentie.
