Een Zika-virusinfectie, ook bekend als Zika-koorts of Zika-virusziekte, veroorzaakt meestal milde, voorbijgaande symptomen of helemaal geen symptomen. Wanneer er tekenen van infectie verschijnen, zijn deze vaak niet-specifiek en gemakkelijk aangezien voor verkoudheid of griep. Daarentegen kunnen congenitale infecties (van moeder op kind overgedragen tijdens de zwangerschap) veel ernstiger zijn en leiden tot een potentieel verwoestende geboorteafwijking die microcefalie wordt genoemd.
Veelvoorkomende symptomen
Volgens onderzoek gepubliceerd in het England New England Journal of Medicine as zal maar liefst 80% van de Zika-infecties volledig asymptomatisch (zonder symptomen) zijn. Wanneer de symptomen verschijnen, omvatten ze meestal: Lichte koortsGewrichtspijn (artralgie)
- Spierpijn (spierpijn)
- Roze oog (conjunctivitis)
- Hoofdpijn
- Gezwollen lymfeklieren (lymfadenopathie)
- Maculopapulaire uitslag gekenmerkt door kleine rode bulten
- Symptomen verschijnen meestal twee tot zeven dagen nadat ze zijn gebeten door een besmette mug en binnen drie tot zeven dagen zijn verdwenen. Hoewel het Zika-virus kan worden onderscheiden van een verkoudheid of griep door de afwezigheid van luchtwegsymptomen (zoals hoesten of niezen), kan de infectie alleen worden bevestigd met de combinatie van bloed- en urinetests.
- Complicaties van infectie
In zeldzame gevallen kan een Zika-infectie leiden tot een ernstige aandoening die bekend staat als het Guillain-Barré-syndroom (GBS), waarbij het immuunsysteem van een persoon zijn eigen zenuwcellen aanvalt.
Hoewel de aandoening als zeldzaam wordt beschouwd, kan dit leiden tot zwakte van de arm en de benen en, in ernstige gevallen, tot beschadiging van de spieren die de ademhaling beheersen.
In ongeveer 50 procent van de gevallen zal GBS zich ontwikkelen bij mensen die langdurig Zika-symptomen hebben gehad, voornamelijk koorts, van zeven tot vijftien dagen.
De symptomen van GBS zelf kunnen weken tot zelfs maanden aanhouden. Hoewel de meeste mensen volledig zullen herstellen, kunnen sommige permanente zenuwbeschadiging hebben. Er sterven maar heel weinig mensen van GBS.
Microcefalie bij baby’s
Het Zika-virus veroorzaakt zelden ernstige ziekten bij volwassenen of kinderen, maar de gevolgen van een infectie kunnen veel erger zijn als ze tijdens de zwangerschap worden overgedragen. Als dit gebeurt tijdens de vroege stadia van de zwangerschap, kan de infectie een aangeboren afwijking veroorzaken, ook bekend als microcefalie, waarbij de baby wordt geboren met een abnormaal klein hoofd en kleine hersenen.
Microcefalie kan een cascade van fysieke, neurologische en ontwikkelingssymptomen veroorzaken, waaronder:
Epilepsie
Vertragingen in de ontwikkeling, waaronder spraakproblemen en andere ontwikkelingsmijlpalen zoals zitten, staan of lopen
- Intellectuele handicap
- Cerebrale parese
- Voedingsproblemen, inclusief moeilijk slikken (dysfagie)
- Gehoorverlies
- Zichtproblemen, inclusief glaucoom
- Verminderde groei
- Microcefalie kan mild of ernstig zijn. De ernst van de symptomen houdt meestal verband met de verminderde omvang van het hoofd van de baby. In sommige gevallen ontwikkelt het kind zich normaal zonder tekenen van beperkingen. In andere gevallen kan het defect ernstig zijn en leiden tot levenslange handicaps en een verkorte levensduur.
- Baby’s geboren met microcefalie worden nauwlettend gevolgd, zelfs als er geen uiterlijke tekenen van beperking zijn. Sommige complicaties van het defect, zoals hersenverlamming of epilepsie, kunnen zich pas op latere leeftijd ontwikkelen.
Er is geen standaardbehandeling voor microcefalie en er is niets wat u kunt doen om het hoofd van de baby terug te brengen naar de normale grootte. Beroeps-, spraak- en fysiotherapie kunnen worden gebruikt om ernstige handicaps te overwinnen, terwijl medicatie kan helpen epileptische aanvallen en andere medische problemen onder controle te houden.
Wanneer moet u een arts raadplegen
Iedereen die heeft gereisd of in een regio woont waar het Zika-virus endemisch is, moet worden getest als er symptomen van infectie optreden.
Dit geldt vooral als u zwanger bent.
De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) dringt er bij elke asymptomatische zwangere vrouw op aan om twee tot twaalf weken na haar terugkeer uit een endemische regio te worden getest. Degenen met symptomen moeten onmiddellijk worden getest. Als u toevallig in een endemische regio woont, moet u worden getest tijdens uw eerste prenatale bezoek en halverwege uw tweede trimester.
Het is belangrijk om te onthouden dat het krijgen van een muggenbeet niet betekent dat uw baby zal worden geboren met een aangeboren afwijking. Zelfs in het noordoosten van Brazilië, een gebied dat zwaar getroffen werd door de Zika-uitbraak van 2016, liep het risico van microcefalie onder de getroffen vrouwen overal van 1 procent tot 13 procent.
Het Zika-virus moet zeker zorgen baren, maar het mag geen paniek veroorzaken. Met de juiste voorzorgsmaatregelen kunnen u en uw gezin uw kans op infecties aanzienlijk verminderen, of u nu thuis of in het buitenland bent.
