Een stressfractuur van het onderbeen in het gebied van het scheenbeen wordt over het algemeen als een overbelastingsverwonding beschouwd. Deze stressfracturen zijn soms moeilijk te diagnosticeren als gevolg van vaag ongemak en gegeneraliseerde pijn over de spieren van het onderbeen en worden vaak verkeerd gediagnosticeerd als scheenbeenspalken.
Shin-stressfracturen komen langzaam op na verloop van tijd van cumulatief trauma tot de spieren en botten, vaak als gevolg van overmatig gebruik.
Ze doen zich voor wanneer spieren vermoeid raken of overbelast raken en de stress of schokken van herhaalde botsingen niet kunnen opvangen. Vermoeide onderbeenspieren dragen die spanning over naar het nabijgelegen bot en het resultaat is een kleine barst of breuk in de botten van het onderbeen.
Oorzaken van Shin Stressfracturen van het scheenbeen
Stressfracturen worden meestal veroorzaakt door overtraining of overmatig gebruik. Ze kunnen ook worden veroorzaakt door herhaaldelijk beuken of stoten op een hard oppervlak, zoals op beton. Het te snel verhogen van de tijd, het type of de intensiteit van de oefening is een andere oorzaak van stressfracturen aan de voeten, evenals het dragen van ongepast schoeisel.
Vrouwen lijken een groter risico te lopen op stressfracturen dan mannen. Dit kan te maken hebben met een aandoening die "de triatleet van de vrouwelijke atleet" wordt genoemd en die een combinatie is van slechte voeding, eetstoornissen en amenorroe (niet-frequente menstruatiecyclus), die vrouwen vatbaar maken voor vroege osteoporose (dunner worden van de botten).
Het resultaat van deze verminderde botdichtheid is een verhoging van het risico op stressfracturen.
Hoge impactsporten zoals hardlopen, gymnastiek en volleybal kunnen het risico op stressfracturen verhogen. In al deze sporten veroorzaakt de repetitieve stress van de voetaanslag op een hard oppervlak trauma en spiervermoeidheid.
Zonder de juiste schoenen, goede spierkracht of voldoende rust tussen trainingen kan een atleet een stressfractuur ontwikkelen.
Stressfracturen van de tibia behandelen
De beste behandeling voor een stressfractuur is rust. Door een pauze te nemen van de routine en enkele weken lang een lage impact te oefenen (zes tot acht) kan het bot genezen. Als er geen rust wordt genomen, kunnen chronische problemen zoals grotere en hardnekkiger stressfracturen ontstaan. Herverwonding kan resulteren in chronische problemen, gebroken botten en breuken en de stressfractuur zal misschien nooit goed genezen.
Preventie van stressfracturen
Het volgende advies kan u in de eerste plaats beschermen tegen het ontwikkelen van stressfracturen:
- Vorder langzaam in elke sport. Verhoog geleidelijk aan de tijd en intensiteit, gebruik kilometers of inspanningen en volg de tien procentregel.
- Eet goed en neem calciumrijke voedingsmiddelen in uw dieet op, vooral als u een vrouwelijke atleet bent.
- Gebruik de juiste voetkleding voor uw specifieke atletische activiteiten en vervang uw sportschoenen wanneer nodig. Schoenen verliezen hun demping en ondersteuning als ze ouder worden, en er is meer dan 500 kilometer aan slijtage.
- Als u pijn of zwelling begint te ervaren, stop dan onmiddellijk de activiteit en rust een paar dagen uit.
- Raadpleeg uw arts als blijvende pijn aanhoudt.
Elke pijn in de benen die langer dan een week aanhoudt, moet door een arts worden gezien voor een grondige evaluatie en diagnose
