Artrose kan invloed hebben op elk gewricht in het lichaam, inclusief de schouder. Artrose van de schouder kan de twee gewrichten in het schoudergebied beïnvloeden – het acromioclaviculaire gewricht en het glenohumerale gewricht. Vroege diagnose en behandeling helpen mensen met artrose van de schouder hun symptomen te beheersen.
Oorzaken
De schouder wordt beschouwd als de meest beweegbare gewricht in het lichaam, maar vanwege zijn bewegingsbereik is de schouder onstabieler dan andere gewrichten.
De schouder is een veel voorkomende blessure. De bal van de bovenarm is eigenlijk groter dan de schouderkom die hem vasthoudt. Om stabiel te blijven, wordt de schouder ondersteund door spieren, pezen en ligamenten.
Het degeneratieve proces geassocieerd met artrose kan de schouder aantasten, hoewel het minder vaak voorkomt dan bij andere gewrichten. Wanneer zich osteoartritis ontwikkelt in het glenohumerale gewricht, is dit meestal het gevolg van een eerdere verwonding. Artrose in het acromioclaviculaire gewricht kan pijnlijk zijn en problemen veroorzaken bij het gebruik van het gewricht voor dagelijkse taken.
Diagnose
Om artrose van de schouder te diagnosticeren, worden de medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek en röntgenfoto’s van de patiënt in overweging genomen. De arts zal tijdens het lichamelijk onderzoek op zoek gaan naar bepaalde tekenen en symptomen, waaronder:
- spierzwakte of atrofie
- tederheid bij aanraking en pijn bij druk op het gewrichtsbeweeglijk bereik, zowel geassisteerde als zelfgestuurde
- tekenen van letsel aan de spieren , pezen, ligamenten rond de schouder
- bewijs van eerdere verwondingen
- crepitus, een trillende sensatie bij beweging van de schouder
- röntgenonderzoek waaruit blijkt dat de gewrichtsruimte smaller wordt, veranderingen in het bot, de aanwezigheid van osteofyten
- Symptomen
Pijn is de meest voorkomende veel voorkomend symptoom geassocieerd met osteoartrose van de schouder.
De schouder getroffen door artrose verergert met de activiteit en de pijn wordt steeds erger. Het is interessant om op te merken dat:
als glenohumerale schoudergewrichten zijn aangedaan, de pijn gecentreerd is in de achterkant van de schouder en weersveranderingen de pijnintensiteit kunnen verhogen
- als acromioklavicaal gewricht aangetast is, is de pijn geconcentreerd aan de voorkant van de schouder
- Beperkt bewegingsbereik is een ander primair symptoom van osteoartrose van de schouder. Het kan moeilijk worden om een plank te bereiken of uw arm op te heffen om uw haar te borstelen, evenals elke andere activiteit waarvoor u de schouder moet bewegen. Crepitus wordt gevoeld en gehoord tijdens beweging van de schouder. Naarmate de artrose van de schouder vordert, is de pijn constant bij elke schouderbeweging. Pijn zal ook ’s nachts optreden, waardoor slapen moeilijk wordt.
Behandeling
Er worden niet-chirurgische behandelingen uitgeprobeerd voordat een operatie wordt overwogen voor osteoartritis van de schouder. Behandelingsopties zijn onder meer:
de schouder laten rusten
- de routine-activiteiten veranderen of aanpassen om de pijn te verminderen
- vochtige warmte kan verlichting bieden
- medicijnen waaronder NSAID’s of steroïde-injecties om ontstekingen te verminderen
- de ijsschouder gedurende 20 tot 30 minuten, twee of drie keer per dag om pijn en ontsteking verminderen
- Er zijn chirurgische opties als laatste redmiddel wanneer alle andere behandelingen zijn mislukt.
Het glenohumerale gewricht kan een totale schouderarthroplastie ondergaan. Als de kop van het bovenarmbot het enige deel is dat wordt vervangen, wordt de procedure een hemi-artroplastiek genoemd. Voor het acromioclaviculaire gewricht is de gebruikelijke chirurgische ingreep een resectie-artroplastiek (het verwijderen van de laatste halve centimeter van het sleutelbeen).
Een nauwkeurige diagnose en vroege behandeling helpen de pijn te verminderen en de functie van de patiënt met osteoarthritis in de schouder te verbeteren. Juiste behandelingsveranderingen kunnen worden aangebracht naarmate de osteoartritis van de schouder vordert.
