Als u rugpijn heeft, bent u in de meerderheid. Schattingen variëren, maar ongeveer 60% tot 80% van ons krijgt op zijn minst milde rugpijn op enig moment in ons leven. Alleen al in 2007 meldden ongeveer 27 miljoen Amerikaanse volwassenen van 18 jaar of ouder (11% van de totale volwassen bevolking) dat ze rugpijn hadden, aldus het Bureau voor onderzoek en kwaliteit van de gezondheidszorg. Ongeveer 70% van deze mensen – 19,1 miljoen – zochten een behandeling bij een arts, zegt het agentschap.
Er staat ook dat meer vrouwen (10,9 miljoen) een medische behandeling kregen voor hun rugpijn dan mannen (8,2 miljoen).
Intensiteitsniveaus van rugpijn kunnen variëren van eenvoudige spier- en houdingsgerelateerde pijn tot levensveranderende en mogelijk dodelijke verwondingen die het ruggenmerg aantasten. Het goede nieuws is dat het grootste deel van de tijd, rugpijn succesvol (gedeeltelijk of volledig) kan worden aangepakt met oefening, conservatieve behandeling en alternatieve therapieën.
Risicofactoren
Rugpijn kan op bijna elk moment tijdens de levenscyclus optreden. Studies tonen aan dat kinderen risico lopen, werknemers in gevaar zijn en actieve mensen in de leeftijd tussen 35 en 55 risico lopen. Senioren en ouderen hebben een onevenredig hoger risico op vallen, wat kan resulteren in slopende nekfracturen. Onderzoek toont ook aan dat genetica een rol kan spelen bij schijfdegeneratie, die vaak pijn veroorzaakt.
Hoewel er geen definitief profiel is voor een persoon met rugklachten, meldde een onderzoek uit 2008 in het ‘Journal of the American Medical Association’ hogere percentages van wervelkolomproblemen bij blanke vrouwen met een publieke verzekering. De personen in deze groep toonden ook een grotere neiging tot minstens een korte periode van werkloosheid, ouder zijn, getrouwd zijn of een toegewijde relatie hebben. Algehele kosten
Rugpijn is een van de duurste gezondheidsproblemen, hoewel de bronnen verschillen naargelang de plaats ervan in relatie tot andere veel voorkomende aandoeningen zoals hartaandoeningen, beroertes, kanker, diabetes en artritis.
Volgens de AHRQ is in 2007 in totaal $ 30,3 miljard betaald aan aanbieders, zoals artsen, fysiotherapeuten en anderen, evenals aan apotheken. Het
Journal van de American Medical Association
meldt dat de wervelkolomzorgkosten in 2005 85,9 miljard dollar bereikten. Maar de behandeling van de wervelkolom maakt deel uit van een gezondheidszorgsector van $ 2,2 biljoen. Hoewel de kosten hoog waren (exorbitant, naar mijn mening), meldden de AHRQ dat ze in 2007 slechts 3% van de totale medische uitgaven in de VS vertegenwoordigden. Het Journal van The American Medical Association
zegt dat lage rugpijn (alleen) verantwoordelijk was voor 2 % van alle doktersbezoeken in 2005. Gemiddelde kosten voor individuele patiënten In het onderzoek van 2008 dat werd gerapporteerd door het
Journal van de American Medical Association
, werden ongeveer 23.000 mensen met en zonder rugklachten ondervraagd over hun medische kosten. De onderzoekers ontdekten dat mensen met rug- of nekklachten gemiddeld in 2005 ongeveer $ 6.090 hadden uitgegeven, terwijl hun gezonde tegenhangers gemiddeld $ 3.056 hetzelfde jaar hadden. De AHRQ meldt dat op individuele basis in 2007 de kosten voor de behandeling van de wervelkolom gemiddeld ongeveer $ 1500 – $ 1600 per persoon bedroegen. Het grootste deel van de tijd, volgens de AHRQ, werden vergoedingen voor kantoorbezoeken en gecombineerde medicijnen betaald door particuliere verzekeringen (45,2%). Maar Medicare trapte in 23% en jij, de gezondheidsconsument, betaalde ongeveer 16,8% van je behandelingskosten in de vorm van contante uitgaven.
Ook gaven Amerikanen in 2007 ongeveer $ 7 miljard uit eigen zak uit aan alternatieve geneeswijzen voor nabehandeling. Opmerking: dit cijfer werd bepaald door het berekenen van percentages van totale kosten ($ 33,9 miljard) besteed aan CAM voor rugpijn (17,1%) en nek pijn (5,9%), gebaseerd op informatie verstrekt door de website van het National Center for Complementary and Alternative Medicine (NCCAM).
Doeltreffendheid van de behandeling
Misschien nog verontrustender dan de hoge kosten van zorg, is het feit dat de behandelingskosten al vele jaren stijgen zonder een overeenkomstige verbetering van de kwaliteit van leven voor gezondheidsgebruikers.
Volgens de AHRQ zijn de collectieve kosten voor rugklachten meer dan verdubbeld sinds 2004, en uit het
Journal of the American Medical Association
onderzoek bleek dat de totale uitgaven voor nek- en rugzorg tussen 1997 en 2005 met maar liefst 65% zijn gestegen. Hoewel de kosten voor rugklachten stegen sneller dan de algemene stijging van de kosten voor de gezondheidszorg in dezelfde periode (met slechts een bescheiden toename van het aantal mensen dat behandeling voor hun rugpijn wilde), de enquête vond geen "aanmerkelijke" gezondheidsverbetering bij de respondenten . (De onderzoekers vroegen respondenten om hun eigen gezondheidsstatus te beoordelen en stelden vragen over handicap, functioneren, werkbeperking en sociale rollen.) Dus waar ging het extra geld naartoe? Medicatie staat bovenaan de lijst, gevolgd door kantoorbezoeken. De onderzoekers suggereren dat "een breder gebruik van nieuwe geneesmiddelen een deel van deze toename kan verklaren." De nieuwe geneesmiddelen omvatten gabapentine, fentanyl en oxycodon met vertraagde afgifte. De onderzoekers merken ook op dat na 2003, toen COX-2-remmers van de markt werden gehaald, het gebruik van verdovende pijnmedicijnen voor spinale pijn toenam.
