De meeste infecties met lintwormen, ook wel taeniasis genoemd, zijn afkomstig van het eten van onvoldoende verhit vlees, varkensvlees of vis. Een tweede minder voorkomende oorzaak is wanneer een geïnfecteerde persoon de ziekte overdraagt aan anderen. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren door de handen niet goed te wassen nadat ze naar de badkamer zijn gegaan en daarna voedsel te koken. Mensen die in de buurt van vee of vrije uitloop dieren leven en / of slechte hygiëne hebben, lopen een groter risico op het ontwikkelen van een lintworminfectie.
Lintworminfecties komen vaker voor in gebieden in de wereld waar sanitaire voorzieningen slecht zijn en mensen onvoldoende gaar vlees eten. Het reizen naar deze gebieden is dus een andere risicofactor en de behandeling van de infectie na de diagnose is belangrijk om verdere verspreiding te voorkomen.
Hoe infectie optreedt
Lintwormen worden vaak aangeduid met het soort vlees dat ze infecteren:Taenia saginata(runderwesp),Taenia solium(varkenslintworm) enTaenia asiatica(Aziatische lintworm, die ook varkensvlees infecteert). .Diphyllobothrium latumis een soort brede lintworm die zoetwatervis infecteert. In de Verenigde Staten is de verspreiding van varkenslintworm (T solium)de grootste zorg van de recente immigranten. Infectie met deze lintworm kan een ernstige aandoening van de hersenen veroorzaken die neurocysticercosis wordt genoemd.
Lintwormen beginnen hun levenscyclus als een ei. Eieren kunnen dagen of maanden buiten een menselijke of dierlijke gastheer leven en kunnen voedsel of vegetatie besmetten, die dan door vee (varkens of koeien) kan worden opgegeten.
De eieren komen uit in het dier en dan verplaatsen de jonge lintwormen (cysticerci) zich van de darmen naar het spierweefsel.
Cysticerci kan jarenlang in het spierweefsel van de dieren overleven. Als het dier vervolgens wordt geoogst en door mensen wordt gegeten zonder grondig te zijn gekookt om de lintwormen te doden, kan de ingeslikte cysticerci zijn intrek nemen in de menselijke darm.
Het duurt twee maanden voordat cysticerci uitgroeit tot een volwassen lintworm terwijl ze in de menselijke darm leeft. De volwassen lintworm hecht zich vervolgens aan de wand van de dunne darm en kan daar jarenlang leven (wel 30 jaar). Een volwassen lintworm produceert proglottiden, een deel van de worm met mannelijke en vrouwelijke reproductieve delen. De proglottiden worden zwanger van eieren en breken af van hun ouderworm, die nog steeds in de darm leeft. De zwangere worm passeert het spijsverteringsstelsel en uit de anus met een stoelgang.
Nadat het lichaam met ontlasting is verlaten, worden de lintwormeieren vrijgegeven, waarna ze kunnen worden ingenomen door een ander dier of mens, waarbij het proces opnieuw wordt gestart.
Infectie van vlees
De primaire manier waarop mensen een lintworm kunnen oplopen, is door het eten van vlees, varkensvlees of vis dat is geïnfecteerd met lintwormen. Als het dier besmet was, zal het vlees larve of eieren bevatten.
Terwijl het op de juiste manier koken en / of invriezen van vlees kan lintwormen doden, wanneer een stuk vlees vermoed wordt besmet te zijn met een ziekteverwekker, is de beste manier om dit te doen het weggooien. Goed koken helpt het risico te verminderen dat het levende parasieten bevat, maar rauw vlees, gevogelte en vis worden niet beschermd en het eten ervan moet worden vermeden.
Ongekookte vis
Brede lintwormen die vissen infecteren worden het vaakst aangetroffen in zoetwatersoorten zoals zalm, forel, baars en snoekbaars. Vissen die gebeitst, gerookt of "lichtgezouten" zijn, mogen niet worden gekookt of behandeld op een manier die deze lintwormen zal doden. Infectie met dit type lintworm komt vaker voor bij vissen afkomstig van het noordelijk halfrond.
Eten tijdens het reizen
Reizen naar minder ontwikkelde landen kan reizigers het risico op littekenweefsel doen oplopen, omdat infectie vaker voorkomt buiten de Verenigde Staten. Het is belangrijk om ervoor te zorgen dat vis en vlees goed worden gekookt en dat ander voedsel (zelfs fruit en groenten) wordt bereid met water dat kookt of chemisch is behandeld om ziekteverwekkers te doden.
Als u twijfelt, vermijd het gerecht.
Infectie van mensen
Mensen kunnen ook via andere mensen worden geïnfecteerd met lintwormen, hoewel dit minder vaak voorkomt. Een persoon die besmet is, zal eieren van de lintworm in hun ontlasting doorgeven. Als een geïnfecteerde persoon zijn ontlasting aanraakt tijdens een stoelgang, kunnen lintwormeieren op hun handen terechtkomen en vervolgens worden overgebracht op andere oppervlakken of voedsel.
Juiste handen wassen met zeep en warm water kunnen deze eieren verwijderen, maar als een geïnfecteerd persoon dat niet doet (of niet) nadat ze naar de badkamer is gegaan, kunnen ze de eieren naar andere mensen verspreiden.
Preventie
U kunt stappen nemen om lintwormen te doden als u op de juiste manier bevriest en uw voedsel kookt.
Vlees
Vlees goed koken en invriezen bij de juiste temperaturen kan helpen om eventuele lintwormen te doden. Het vlees moet worden gekookt tot het midden niet meer roze is en de sappen helder zijn. Verder, als je vlees minstens drie minuten laat rusten voordat je het serveert, zal het ook helpen om lintwormen te doden omdat het vlees blijft koken terwijl het rust.
De FDA beveelt deze richtlijnen aan:
- Bevriezing van vlees of varkensvlees bij -4 graden F (-20 graden C) gedurende 7 dagen
- Koken van gemalen vlees en gevogelte tot een interne temperatuur van ten minste 160 graden F (71 graden C)
- Volledig koken stukken vlees naar een interne temperatuur van ten minste 145 graden F (ongeveer 63 graden Celsius)
Vis
De vis moet worden gekookt tot hij schilferig is en een effen kleur heeft. De FDA adviseert dat vis ook moet worden gekookt tot een interne temperatuur van 145 graden F (ongeveer 63 graden C). Invriezen van ten minste -4 graden (-20 graden C) gedurende een week (7 dagen) zal ook lintwormen doden. Lagere temperaturen kunnen korter worden gebruikt om lintwormen te doden, waaronder:
- Invriezen tot vast bij -31 graden F (-35 graden C) of lager, en 15 uur bewaren bij deze temperatuur of lager
- Invriezen tot vast bij -31 graden F (-35 ° C) en vervolgens 24 uur bewaren bij -4 graden (-20 ° C)
