Slaapapneu is een veel voorkomende stoornis die het pauzeren tijdens het ademen veroorzaakt terwijl de getroffen persoon slaapt. Dit is vaak te wijten aan het instorten van de bovenste luchtwegen en kan leiden tot ernstige medische problemen. Het wordt meestal behandeld met Continuous Positive Airway Pressure of CPAP, maar dit wordt niet altijd getolereerd. Compliance is in feite een belangrijke hindernis in de behandeling die soms niet kan worden overwonnen.
Een voorgesteld alternatief voor CPAP is het leren spelen van een aboriginal instrument dat de didgeridoo wordt genoemd.
De Didgeri-wat?
De didgeridoo is een blaasinstrument dat veel voorkomt onder de inheemse bevolking van Noord-Australië. Het is een cilindrisch, houten instrument dat 3 tot 10 voet lang kan zijn. Het wordt al meer dan 1500 jaar gespeeld en wordt traditioneel gemaakt van eucalyptus of bamboe met een mondstuk van bijenwas. Meer moderne versies van de didgeridoo kunnen worden gemaakt van PVC-buis- en ducttape en het is mogelijk om deze zelf te maken.
Blijf gewoon ademen
De didgeridoo wordt gespeeld met een speciale ademhalingstechniek die circulaire ademhaling wordt genoemd. Dit omvat het inademen door de neus en het verdrijven van lucht uit de mond met behulp van de tong en wangen. Vibrerende lippen produceren een continue drone die een ervaren speler zo lang als gewenst kan ondersteunen, waarbij de toevoer van lucht voortdurend wordt aangevuld.
Versterking van uw luchtpijp
In een Zwitserse studie gepubliceerd in het British Medical Journal it, werd vastgesteld dat didgeridoo spelen een effectieve alternatieve behandeling is voor matig obstructieve slaapapneu. Er werd verondersteld dat de cirkelvormige ademhalingstechniek de spiertonus van de bovenste luchtwegen kan verbeteren en de collapsibiliteit die veel voorkomt bij slaapapneu, vermindert.Vijfentwintig patiënten namen deel aan de studie, kregen lessen en oefenden dagelijks vier maanden thuis.
Wat zijn de resultaten?
De ingeschreven proefpersonen hebben ongeveer 25 minuten per dag, 6 dagen per week geoefend. In vergelijking met een controlegroep verbeterde de slaperigheid overdag en de apnea-hyopnea-index (of het aantal ingestorte luchtwegen per uur) aanzienlijk. Hun partners meldden ook minder slaapstoornissen. Er was echter geen meetbaar effect op de kwaliteit van de slaap.
Een effectief alternatief?
