Ultrageluiden zijn een uitstekende manier om uw zwangerschap te controleren en kunnen worden gebruikt om op het downsyndroom te screenen. Je zult waarschijnlijk tijdens je zwangerschap minimaal één of twee echo’s hebben, zo niet meer, om de groei en ontwikkeling van je kind te volgen.
Er zijn veel redenen waarom u tijdens uw zwangerschap een echo zou kunnen hebben. Tijdens uw eerste trimester kan een echografie helpen bij het bepalen van de uitgerekende datum van uw baby, of u zwanger bent van een of meerdere baby’s, de locatie en ontwikkeling van uw placenta en of u een miskraam heeft gehad.
Echografieën kunnen ook worden gebruikt tijdens diagnostische prenatale testprocedures en kunnen artsen helpen bij het opsporen van mogelijke geboorteafwijkingen.
Hoe werkt een echografie?
Echografie werkt door geluidsgolven te hoog te gebruiken voor het menselijk oor om een afbeelding van de foetus te horen genereren. Wanneer u een echografie uitvoert, wrijft uw arts een speciale gel over uw buik en gebruikt een transducer, een staafachtig apparaat, om de geluidsgolven in uw buik te brengen. Deze golven vormen geen risico voor u of uw kind.
De geluidsgolven reizen door het vruchtwater en kaatsen af van structuren in de baarmoeder. Deze golven stuiteren met verschillende snelheden, afhankelijk van de dichtheid van de structuren die ze raken voordat ze worden afgebogen. Een computer maakt van deze terugkerende geluidsgolven een beeld van de foetus. Hoe harder of dichter een structuur is, des te helderder deze op de monitor zal verschijnen.
Als u bijvoorbeeld naar een foetale echografie kijkt, worden benige structuren zoals de schedel en beenbotjes helderwit weergegeven.
Minder dichte organen, zoals de lever en de nieren, worden lichtgrijs weergegeven. Vruchtwater verschijnt als zwart omdat de geluidsgolven recht door de vloeistof gaan en niet stuiteren. Door naar deze zwart-witfoto’s te kijken, kan een gekwalificeerde professionele zorgverlener de anatomie van uw baby onderzoeken.
Kan een echografie het downsyndroom diagnosticeren?
Een echo kan downsyndroom niet diagnosticeren.
Het kan echter informatie over uw kind verstrekken waardoor uw arts eerder geneigd is te testen op het downsyndroom en andere chromosomale afwijkingen. Bepaalde echografische bevindingen, soms zachte markers,, zijn bevindingen die op zichzelf geen problemen bij de baby veroorzaken, maar die mogelijk duiden op een onderliggende chromosoomafwijking. Zachte markers voor het syndroom van Down kunnen zijn:
- Verhoogde nekplooimeting: Nuchal-doorschijnendheid meet hoe dik de vochtophopingen aan de achterkant van de nek van uw ontwikkelende kind zijn. Als het gebied dikker dan gemiddeld is, kan dit een teken zijn van het Down-syndroom.
- Verkorte femurlengte: Een verkort dijbeen of dijbeen kan een ander teken zijn.
- Choroïde plexuscysten: Dit type cyste komt voor in het foetale brein.
- Intracardiale echogene foci: Vertegenwoordigende mineralisaties in de spieren van het hart, dit is een frequenter voorkomende echografie.
- Echogene darm: Deze zachte marker geeft aan dat de darm helderder is dan hij zou moeten zijn.
- Enkele navelstrengslagader: De meeste navelstrengen hebben één ader en twee slagaders.
- Dilated renal bekken: Ook een gemeenschappelijke echografie, een verwijde renale bekken of hydronephrosis, betekent dat het gebied van het bekken door de nieren is opgezwollen.
Verdere tests voor het downsyndroom
Als een van deze markers op uw echografie voorkomt, moet u uw arts of zorgverlener raadplegen om het risico te bepalen dat u een baby krijgt met een chromosoomafwijking en om te bespreken welke verdere prenatale tests u mogelijk wilt overwegen.
De enige manier om te bepalen of uw baby een onderliggende chromosoomafwijking heeft, is het hebben van een prenatale diagnostische test, zoals een chorionic villus sampling (CVS) -test of een vruchtwaterpunctie. Deze tests zijn optioneel, maar kunnen u helpen de toekomstige gezondheid van uw kind te bepalen.
Zelfs als een van deze markers wordt waargenomen tijdens uw echografie, is het belangrijk om te onthouden dat veel baby’s met een van deze markeringen perfect gezonde baby’s blijken te zijn zonder onderliggende chromosoomafwijkingen.
Echografie is slechts een screeningstest en kan het downsyndroom of andere chromosoomafwijkingen niet diagnosticeren.
