Er is meer dan één test die kan worden gebruikt om te evalueren hoe uw schildklier functioneert.
Naast het testen van het thyroïdstimulerende hormoon (TSH) of het thyroxine-niveau (T4), kan een arts de stimulatietest voor thyrotropine-afgevende hormonen (TRH) gebruiken. Dat gezegd hebbende, deze test wordt zelden gebruikt; in feite is het niet beschikbaar in de Verenigde Staten, hoewel het beschikbaar is in andere landen.
De TRH-test begrijpen
Om te begrijpen hoe de TRH-stimulatietest werkt, is het eerst handig om snel te bekijken hoe de verschillende hersenhormonen in wisselwerking staan met de schildklier:
- Uw hypothalamus is een klier in uw hersenen die thyrotropine-releasing hormoon (TRH) afgeeft.
- Wanneer TRH wordt vrijgegeven, stimuleert het de hypofyse van uw hersenen om thyreoïdstimulerend hormoon (TSH) vrij te maken.
- TSH stimuleert de schildklier zelf om schildklierhormonen te maken.
De meeste artsen gebruiken de TSH-test, die op een bepaald moment het circulerend gehalte aan TSH in de bloedbaan meet. De TSH-testresultaten worden vervolgens geïnterpreteerd; als uw niveaus hoger of lager zijn dan het referentiebereik, wordt dit beschouwd als bewijs van een potentiële schildklieraandoening.
De TRH-test is anders. Eerst wordt een baseline TSH-test gedaan. Dan krijgt u een dosis TRH door uw ader die uw hypofyse stimuleert om TSH vrij te maken. Vervolgens wordt 20 tot 60 minuten later een tweede bloedmonster getrokken en wordt het TSH-niveau opnieuw getest.
Sommige beoefenaars zijn van mening dat de TRH-test subtiele schildklierproblemen kan detecteren en het vermogen van uw schildklier om in real-time te reageren kan meten, in vergelijking met de TSH-test, die een momentopname is van de schildklierfunctie op een bepaald moment.
Hoe de TRH-test verschilt van de TSH-test
Het vergelijken van de TRH-stimulatietest en de TSH-test lijkt veel op een hartstress-test in vergelijking met een elektrocardiogram of een glucosetolerantietest in vergelijking met het nuchtere glucosegehalte.
Bij een stimulatietest kan de uitdaging een verslechtering van de schildklier aan het licht brengen.
Toch beschouwen de meeste artsen de TSH-test zeer nauwkeurig met slechts één bloedafname vereist en geen speciale benodigdheden. Bovendien is de TSH goedkoop. Ter vergelijking: de arbeidsintensieve en duurdere TRH-test vereist twee afzonderlijke trekkingen op een half uur van elkaar, de beschikbaarheid van TRH en de kennis van hoe de test accuraat kan worden uitgevoerd en geïnterpreteerd.
Voordelen van de TRH-test
De TRH-test wordt af en toe gebruikt om secundaire hypothyreoïdie (hypothyreoïdie die te wijten is aan problemen met de hypofyse) en tertiaire hypothyreoïdie (hypothyreoïdie die te wijten is aan een hypothalamusstoornis) te identificeren.
Hoewel de TRH kan worden gebruikt om secundaire of tertiaire hypothyreoïdie te detecteren (gezamenlijk centrale hypothyreoïdie genoemd), kan het echt niet worden gebruikt om onderscheid te maken tussen hypofyse- en hypothalamische aandoeningen.
Conclusie
Uiteindelijk hebben onderzoekers aangetoond dat de TRH-stimulatietest kan worden gebruikt om centrale hypothyreoïdie te detecteren uit ziekten die geen verband houden met de schildklier.
Eerder onderzoek suggereert ook dat de TRH-stimulatietest kan onthullen wat wordt aangeduid als vroege sub-biochemische hypothyreoïdie voordat deze wordt weerspiegeld in de meer algemene TSH-test.
Wellicht zullen er nieuwe onderzoeken worden uitgevoerd om de potentiële voordelen voor patiënten van een meer algemeen gebruik van deze test te bepalen.
