Niet alle huidvlekken zijn kankerachtig, en ze zullen in de toekomst ook niet allemaal kanker worden. Als u zich zorgen maakt over een plekje op uw huid, kan deze fotogalerij u helpen onderscheid te maken tussen kankerachtige, niet-kankerachtige en voorstadia van kanker.
Uiteraard is diagnose van huidkanker verre van eenvoudig, dus als u twijfelt, neem dan zo snel mogelijk contact op met uw dermatoloog of huisarts.
Actinische keratose op een arm
Actinische keratose, ook wel keratose genoemd, is een voorstadia van de huidlaesie die meestal wordt veroorzaakt door te veel blootstelling aan de zon. Het kan ook worden veroorzaakt door andere factoren, zoals blootstelling aan straling of arsenicum.
Indien onbehandeld, kunnen actinische keratosen zich ontwikkelen tot een meer invasieve en potentieel ontsierende huidkanker, genaamd plaveiselcelcarcinoom. Ze verschijnen voornamelijk op in de zon belichte delen van de huid, zoals het gezicht, de nek, de achterkant van de handen en de onderarmen, de bovenste borstkas en de bovenrug. Je kunt ook keratosen langs de rand van je oor ontwikkelen.
Actinische keratose op een arm
Actinische keratose wordt veroorzaakt door cumulatieve huidbeschadiging door herhaalde blootstelling aan ultraviolet licht, inclusief die in zonlicht. In de loop van de jaren kan het genetische materiaal in uw cellen onherstelbaar beschadigd raken en deze pre-cancereuze laesies produceren. De laesies, zoals die hier op de arm worden gezien, kunnen later plaveiselcelcarcinoom worden, een meer invasieve kanker.
Actinische keratose op een hoofdhuid
Gebieden met veel zon, zoals de hoofdhuid (bij kale personen), onderarmen, gezicht en achterkant van de nek zijn veel voorkomende plaatsen voor actinische keratosen.
Actinische keratose op een oor
Deze pre-kwaadaardige laesies (de bruine vlekken op de foto) zijn actinische keratosen. Ze zijn schilferig en ruw en kunnen bloeden. Hier worden ze op een oor getoond, een typisch, in de zon belicht gebied van de huid.
Actinische keratose close-up
Actinische keratosen zijn ruw en droog, waardoor ze vaak gemakkelijker aanvoelen dan zien. Ze zijn aanvankelijk vlak en schilferig aan het oppervlak en worden iets verhoogd. Na verloop van tijd worden ze hard en wratachtig of stenig, ruw en schuurpapier. Ze kunnen een hoornachtige textuur ontwikkelen door overmatige groei van huidkeratinelaag, ook bekend als hyperkeratose.
Spitz Nevus
Kinderen kunnen een goedaardige laesie ontwikkelen, Spitz-naevus genaamd. Dit type mol is typisch stevig, verhoogd en roze of roodbruin. Het kan glad of schilferig zijn en verschijnt meestal op het gezicht, vooral op de wangen. Het is niet schadelijk, maar het kan moeilijk zijn om te differentiëren van melanoom, zelfs voor experts.
Atypische Nevi
Hoewel de meeste moedervlekken goedaardig zijn, hebben bepaalde soorten mollen een hoger risico op melanoom. Ongeveer 30 procent van de bevolking heeft moedervlekken, dysplastische naevi, die groter zijn dan gewone moedervlekken – de meeste zijn 5 mm groter of groter, hebben onregelmatige randen en zijn in verschillende tinten of kleuren.
Als u dysplastische naevi heeft plus een familiegeschiedenis van melanoom, een syndroom dat bekend staat als FAMM, hebt u een hoog risico op het ontwikkelen van melanoom op jonge leeftijd, jonger dan 40 jaar. Evenzo zijn grote aangeboren naevi (weergegeven op de foto) belangrijk risicofactoren voor melanoom. In dergelijke gevallen verschijnt kanker meestal op het moment dat u 10 bent.
Psoriasis
Psoriasis is een auto-immuun huidaandoening die uw risico op het ontwikkelen van plaveiselcelcarcinoom kan verhogen. Studies botsen over het feit of het enig effect heeft op melanoom. Er zijn aanwijzingen dat langdurige behandeling van psoriasis met UVA-straling (PUVA) uw risico op melanoom kan verhogen.
Psoriasis verschijnt op de huid als rode, schilferige huidvlekken. Deze pleisters zijn vaak erg jeuken en droog.
Keratoacanthoom
Keratoacanthomas zijn een laaggradig subtype van plaveiselcelcarcinoom. De meerderheid komt voor in de zon blootgestelde huid, meestal op de handen of het gezicht.
Ze zijn meestal huidkleurig of lichtrood wanneer ze zich voor het eerst ontwikkelen en kunnen snel groeien tot 1 tot 2 cm. De meesten zullen binnen 1 jaar spontaan beter worden, maar na genezing bijna altijd litteken.
Verwijdering door een operatie of soms door bestraling wordt aanbevolen. In gevallen die niet geschikt zijn voor excisie, vanwege hun grootte of locatie, kunnen keratoacanthomas worden behandeld met 5-fluorouracil, een type medicijn dat wordt gebruikt om kanker te behandelen, hetzij als een crème of door injectie.
