Fibromyalgie is een moeilijk te diagnosticeren stoornis. Omdat het zo slecht wordt begrepen, bestaat er geen duidelijke consensus over welke maatregelen kunnen of moeten worden gebruikt om dit te bevestigen. Bovendien, zelfs als u tekenen van de stoornis hebt – waaronder chronische wijdverspreide pijn en vermoeidheid – zullen de beschikbare laboratorium- en beeldvormende tests vaak volkomen normaal lijken. Daarom is de enige manier om een diagnose fibromyalgie te krijgen, het starten van een "diagnose van uitsluiting". Dit is een nauwgezet proces waarbij uw arts één voor één alle andere mogelijke oorzaken van uw symptomen beoordeelt en wegneemt.
Het is pas wanneer geen enkele is geïdentificeerd dat een diagnose van fibromyalgie wordt gesteld.
Diagnostische criteria
Omdat er geen test beschikbaar is om fibromyalgie te bevestigen, moet uw arts alleen op uw panel van symptomen vertrouwen om een diagnose te stellen. De diagnose wordt meestal gecontroleerd door een medisch specialist die bekend staat als een reumatoloog die gespecialiseerd is in musculoskeletale aandoeningen en auto-immuunziekten. Sommige neurologen en huisartsen hebben misschien ook de ervaring om toezicht te houden op de evaluatie.
De criteria voor diagnose werden vastgesteld door het American College of Rheumatology (ACR) in 1990 en vervolgens in 2010 voorlopig bijgewerkt om een meer praktische benadering van de diagnose mogelijk te maken. In plaats van het diagnosticeren van de aandoening op basis van de geschiedenis en de locatie van de pijn, bevelen de huidige richtlijnen artsen ertoe om drie belangrijke criteria te evalueren:
- Hoe wijdverspreid is de pijn en hoe u symptomen ervaart
- Of de symptomen op dit niveau gedurende ten minste drie dagen aanhouden maanden
- Of er geen andere verklaringen voor de symptomen zijn
Het score-gebaseerdeACR Fibromyalgia Diagnostische Criteria systeem omvat een evaluatie die de wijdverspreide pijnindex (WPI) wordt genoemd en een andere die de ernst van het symptoom (SS) wordt genoemd.
Hoewel het ACR-systeem algemeen wordt gebruikt, heeft het wel degelijk tegenstanders die denken dat fibromyalgie niet als een zuiver somatische (fysieke) stoornis moet worden beoordeeld, maar een waarin psychologische factoren en psychosociale stress ook worden beoordeeld.
Uitsluiting van de diagnose
Voordat uw huidige symptomen nauwkeurig worden geëvalueerd, moet uw arts elke ziekte of stoornis met soortgelijke symptomen en kenmerken uitsluiten. Afhankelijk van het bereik van de symptomen die u hebt (spijsvertering, urine, psychologische, enz.), Kan de lijst behoorlijk uitgebreid worden.
Een van de mogelijkheden:
- Ziekte van Addison
- Alcoholisme
- Gegeneraliseerde osteoartritis
- Guillain-Barré-syndroom
- Hypothyreoïdie
- Hyperparathyroïdie
- Ziekte-angststoornis (IAD)
- Lupus
- Ziekte van Lyme
- Maligniteiten
- Multiple sclerose (MS)
- Myasthenia gravis (MG)
- Polymyalgie reumatica
- Posttraumatische stressstoornis (PTSS)
- Reumatoïde artritis
- Schwartz-Jampelsyndroom
- Sclerodermie
De uitdaging bij het diagnosticeren van fibromyalgie is dat andere aandoeningen vaak naast fibromyalgie kunnen bestaan en vergelijkbare of overlappende symptomen kunnen hebben. Als bijvoorbeeld artritis of slaapapneu wordt gediagnosticeerd, kan de diagnose enkele van de belangrijkste symptomen die u ervaart verklaren, maar andere niet.
Daarom hebt u een ervaren arts nodig die het subtiele onderscheid kan maken.
Wijdverspreide pijnindex
De wijdverspreide pijnindex (WPI) breekt het lichaam naar beneden in 19 secties, die elk als een kenmerkend gebied van betrokkenheid worden beschouwd. Uw arts zal vragen of u de afgelopen week pijn hebt ervaren in elk gebied.
Een score van 1 wordt geregistreerd voor elk "ja" dat u geeft.
U kunt ook worden gevraagd om het soort pijn dat u had (zoals ernstig of diffuus) te karakteriseren of om gevoelige punten (pijntriggers) te overwegen die vroeger centraal stonden in de diagnose.
De 19 pijnpunten in de evaluatie zijn (van boven naar beneden):
- Rechter kaak
- Linker kaak
- Hals
- Rechte schoudergordel
- Linkerschoudergordel
- Rechter bovenarm
- Linker bovenarm
- Rechter onderarm
- Linker onderarm
- Bovenrug
- Onderrug
- Borst
- Buik
- Rechter heup / bil / bovenbeen
- Linker heup / bil / bovenbeen
- Rechter bovenbeen
- Links bovenbeen
- Rechter onderbeen
- Linker onderbeen
De maximale score voor de WPI is 19
Symptoom Ernstschaal
De symptoomernstheidsschaal (SS) evalueert vier symptomen die als bepalend worden beschouwd bij een diagnose van fibromyalgie. Elk symptoom wordt gescoord op een schaal van 0 tot 3, waarbij 0 geen symptomen betekent; 1 betekent milde symptomen; 2 betekent matige symptomen; en 3 betekent ernstige symptomen. De score is uitsluitend gebaseerd op de ernst van de symptomen die zich de afgelopen week hebben voorgedaan.
De vier symptomen die in de criteria zijn beoordeeld, zijn:
- Vermoeidheid
- Uit de slaap ontwaken voelt zich onvernest
- Cognitieve symptomen (waaronder moeite met concentreren, verwarring, desoriëntatie en verminderd begrip)
- Somatische symptomen (lichamelijke gewaarwordingen zoals pijn, duizeligheid, misselijkheid, flauwvallen, of darmstoornissen)
De maximale score op de SS-schaal is 12.
Bevestiging van de diagnose
Als geen andere verklaring voor uw symptomen kan worden gevonden, zal uw arts kijken of uw gecombineerde WPI- en SS-scores voldoen aan een van de twee ACR’s criteria voor mogelijke fibromyalgie-diagnose:
- een WPI-score van 7 of meer EN een SS-score van 5 of meer
- een WPI-score van 3 tot 6 EN een SS-score van 9 of meer
daarna, als de arts kan vaststellen dat uw symptomen Als u minstens drie maanden op hetzelfde of vergelijkbare niveau aanwezig was, zou u officieel de diagnose fibromyalgie krijgen.
Zodra de diagnose is bevestigd, kunnen u en uw arts beginnen met het onderzoeken van behandelingsopties. Dit kan een ander lang en langdurig proces zijn, maar een proces dat je op weg kan helpen naar een betere gezondheid en aanhoudende remissie.
