Alhoewel noodanticonceptie geen nieuw idee is voor de samenleving, ontsteekt het nog steeds veel debatten, net als toen het voor het eerst werd geïntroduceerd in de Verenigde Staten. De controverse komt voort uit de overtuigingen van mensen over het al dan niet Plan B One-Step (het belangrijkste merk van noodanticonceptie), de algemene alternatieven van Plan B One Step (Next Choice One Dose, My Way, Take Action en AfterPill) of Next Choice ( het generieke equivalent van Plan B) beëindigt een zwangerschap.
Noodanticonceptie blijft een zeer emotionele en controversiële kwestie – zowel voor voorstanders die van mening zijn dat noodanticonceptie het aantal onbedoelde zwangerschappen en abortussen vermindert, en voor tegenstanders die geloven dat het gebruik van noodanticonceptie een abortus is. De controverse die dit debat voedt, draait om een van de manieren waarop noodanticonceptie wordt geacht te werken. Vanwege inconsistenties in wat het onderzoek zegt en wat de FDA op deze producten zegt, geloven mensen ten onrechte dat noodanticonceptiemiddelen de implantatie van een bevruchte eicel voorkomen. Dit werkingsmechanisme is opgenomen op de productlabels van Plan B, maar onderzoek heeft aangetoond dat dit noodanticonceptiemiddel geen effect heeft op de implantatie. Hoe Plan B One-Step werkt: onderzoek versus productetikettering Verwarring met de abortuspil
- Noodanticonceptie wordt vaak verward als hetzelfde als de abortuspil, RU486.
Dit is niet het geval en deze twee medicijnen dienen twee zeer verschillende doeleinden.
De morning-afterpil versus de abortuspil
Achtergrond voor noodanticonceptie:
- Noodanticonceptie is in de jaren zestig ontstaan als behandeling voor slachtoffers van verkrachting om onbedoelde zwangerschap te voorkomen. Artsen zouden na een verkrachting een hoge dosis reguliere anticonceptiepillen voorschrijven.
Hoewel noodanticonceptie sinds 1999 op recept verkrijgbaar is, kreeg dit anticonceptiemiddel in 2005 veel aandacht toen Commissielid Lester M. Crawford van de FDA de actie Plan B overnam – waarin werd aangekondigd dat "tot onopgeloste regelgevings- en beleidskwesties" mogelijk zouden zijn herzien, Plan B zou niet over de toonbank verkrijgbaar zijn en zou een medicijn op recept blijven. Vanwege deze actie nam de assistent-FDA-commissaris voor Women’s Health en directeur van het Office of Women’s Health (destijds), Susan Wood, ontslag uit protest.
Op 24 augustus 2006 kondigde de FDA aan dat Plan B zonder recept beschikbaar zou worden voor vrouwen van 18 jaar en ouder, maar die jonger dan 18 jaar zouden nog steeds een recept moeten hebben om Plan B te krijgen.
Toen, op 22 april 2009, de FDA kondigde aan dat Plan B zonder recept verkrijgbaar was voor 17-jarigen. Deze felle discussie over wie dit product kan kopen, heeft ertoe geleid dat noodanticonceptie zijn weg terug in de schijnwerpers heeft gevonden.
Een gedetailleerde geschiedenis van noodanticonceptie
Huidige noodanticonceptie-wetgeving
- Welke noodanticceptie is echt waar:
- Noodanticonceptie wordt gebruikt om zwangerschap te voorkomen. Ongeacht wanneer het gebruikt wordt, zal noodanticonceptie
geen abortus veroorzaken.
De medische gemeenschap overweegt dat er pas een zwangerschap wordt vastgesteld nadat implantatie van een bevruchte eicel heeft plaatsgevonden .
De brandstof achter het debat over nood-anticonceptiePro-life-voorstanders en politici hebben geprobeerd de zwangerschap te herdefiniëren als begin van de bevruchting. Mensen achter deze push proberen valselijk vrouwen te overtuigen dat ze niet alle juiste feiten over noodanticonceptie ontvangen. Deze groepen en wetgevers beweren ten onrechte dat Plan B One-Step (en vergelijkbare op levonorgestrel gebaseerde morning-after-pillen) een zwangerschap tot een einde zal brengen.Dit gezichtspunt komt voort uit het geloof van deze organisaties dat het leven begint met de bevruchting van een ei.
Vanwege hun overtuigingen proberen pro-life advocaten vrouwen ervan te overtuigen dat Plan B One-Step abortussen veroorzaakt door het creëren van een vijandige omgeving binnen de baarmoeder en het implanteren van een ei voorkomt – met als eindresultaat het beëindigen van een zwangerschap.
Waar het debat staat:
Hoewel pro-life advocaten
beweren
noodanticonceptie een abortus veroorzaakt door te voorkomen dat een bevruchte eicel in de baarmoeder wordt geïmplanteerd, zijn de regering en de medische gemeenschap het erover eens dat Plan B One-Step als een noodanticonceptiemiddel wordt beschouwd – dit komt omdat het doel ervan is om
te voorkomen dat pregnancyeen zwangerschap optreedt. Volgens het Guttmacher Institute, een organisatie die seksuele en reproductieve gezondheid bevordert, gaan "definities die proberen bevruchting te vestigen als het begin van de zwangerschap in tegen de al lang bestaande opvatting van de medische professie en decennia van federaal beleid." Dus, om te krijgen aan de onderkant van het debat over noodanticonceptie, moet u de medische en juridische feiten bekijken. Wetenschappelijk gezien wordt iets als een abortus beschouwd als hierdoor een zwangerschap voortijdig wordt beëindigd. Medische en wetenschappelijke autoriteiten beschouwen een zwangerschap pas als de implantatie van een bevruchte eicel is opgetreden. Federaal beleid, in overeenstemming met medische experts, definieert medicatie die werkt vóór implantatie als preventies voor zwangerschap enniet
methoden die zwangerschap beëindigen. De overtuigingen van mensen die tegen het gebruik van noodanticonceptie zijn, zijn puur rechtvaardige meningen en theorie. Hun overtuiging dat Plan B One-Step abortussen veroorzaakt is precies dat, een overtuiging – er zijn geen medische gegevens om dit te ondersteunen. Het is belangrijk dat mensen worden opgeleid met feitelijke informatie. Wetenschap en onderzoek tonen duidelijk aan dat noodanticonceptie geen abortus is en geen abortus veroorzaakt. Het is helemaal niet mogelijk om een zwangerschap te beëindigen die niet bestaat. Plan B One-Step is een veilige en effectieve methode voor vrouwen om een mogelijke zwangerschap te voorkomen after na het doen van onbeschermde geslachtsgemeenschap of het ervaren van falen van anticonceptie. Door de jaren heen is gebleken dat het aantal of ongewenste zwangerschappen drastisch is verminderd, evenals het aantal abortussen dat zou hebben plaatsgevonden als deze zwangerschappen niet werden voorkomen door het gebruik ervan.
